Harm en Hilma d'r op uut

Gisteravond nog lang buiten kunnen zitten. De warmte van de dag bleef lang hangen. Wat opvalt is het gebrek aan muggen. Aan De Horst kon je bijna niet buiten zitten zonder brandende citroenkaars. Hier op de camping is het een zeldzaamheid als je er één ziet.

Vannacht dus lekker kunnen doorslapen en dat hebben we vol gehouden tot na 09:00. Daarna met Buddy wandelen, lekker douchen, ontbijten en vervolgens op de fiets voor een tocht door het Vechtdal. Bij het eerste fietsknooppuntenbord dat we tegenkomen stippelen we een route uit waarbij we langs en/of door Dalfsen, Vilsteren en Varsen rijden. Bij de stuw van Vilsteren verlaten net drie pleziervaartuigen de handbediende sluis. Volgens de sluiswachter is het openen en sluiten van de sluisdeuren behoorlijk zwaar werk.

Her en der grazen in de ruige natuurweiden grote grazers. Ze storen zich daarbij niet aan de reigers en ooievaars die tussen hen door paraderen.

Er zijn ook veel stukken land waar de natuur zijn gang kan gaan. Daar profiteren onder andere de wilde bloemen van. Zij zorgen voor kleurrijke weides.

Vandaag slechts 27 kilometer op de teller, maar wel een prachtige tocht gefietst. Als je eens in de buurt van Vechtdal komt is een fietstocht dan ook aan te bevelen.

Morgen zit ons korte uitstapje er weer op. We gaan vast nog wel vaker het Vechtdal opzoeken. Zoveel moois en zo dicht bij huis, dat laat je niet links liggen.

Tot de volgende keer.

We hebben bedacht om voordat de grote drukte op de campings begint nog even een paar dagen naar de camping te gaan. Niet een verre reis maar gewoon even van huis zijn. De keuze viel al snel op camping De Hoogen Kamp in het Vechtdal nabij Ommen. Op deze gemoedelijke camping hebben we in het verleden wel een paar keer eerder gestaan. Een prima locatie als uitvalsbasis voor fiets- of wandeltochten.

Het is rond het middaguur als we het terrein van de camping oprijden. Vooraf hebben we nog een stop gemaakt bij Mohocar caravans in Ommen. Het klepje van onze elektriciteitsaansluiting wilde niet meer sluiten en wapperde vrolijk in de rijwind. Nieuwe kleppen zat op voorraad waardoor het probleem snel was opgelost. Een prima plek op de camping was snel gevonden. Er is nu nog ruimte genoeg.

Na een broodje hamburger uit de camperkeuken pakken we de fietsen voor een tochtje in de omgeving. Bij het eerste fietsknooppuntenbord dat we vinden stippelen we een route uit. Er staat wat wind maar het is heerlijk weer voor een fietstochtje. Het Vechtdal is sowieso een prachtig gebied om door te fietsen. Naast de Vecht is het vooral het grote aantal ooievaars die in groepen de weilanden bevolken. Ook zweven er opvallend vaak roofvogels over het gebied.

We maken er niet een lange tocht van en met ca. 27 kilometer op de teller rijden we de camping weer op.

Morgen trappen we de fietsen weer aan voor een wat langere fietstocht.

Tot morgen

Voor deze morgen was regen voorspeld en als we wakker worden horen we aan het getik op het dak dat die voorspelling is uitgekomen. We brengen dan ook het eerste deel van de ochtend door in de camper. Na het ontbijt en wat later de koffie is het weer voldoende opgeknapt voor een strandwandeling. Het is vanaf de camping een half uur lopen naar strandslag Seinpost en daarna nog een stuk door de duinen naar het strand. Onderweg veel door de wind misvormde bomen die typerend zijn voor een duinlandschap. Buddy vindt er een mooie plek om te poseren.

Bij strandpaviljoen Vos lopen we het strand op. We lopen eerst naar het noorden. Het waait behoorlijk en opgestuwd door windkracht 6 uit het westen rollen er hoge golven richting het strand waar ze in een bruisende branding op de kust hun einde vinden. Op zee nog een vissersboot die zich een weg baant door de hoge golven. Je moet wel echte zeebenen hebben je met dit weer aan dek moet werken.

En dan gaat het mis met de sandaal van Harm. De voorste band komt los bij de zool en op die manier is het niet mogelijk om er nog langer op te lopen. Nu is lopen op blote voeten op het strand niet zo erg, maar terug naar de camping is wel een eind over de weg en verharde paden. We besluiten over het strand naar Callantsoog te lopen op zoek naar vervangend schoeisel. De eerste winkel die we bezoeken heeft een paar namaak Crocs voor acht euro. In ieder geval weer wat aan de voeten. Wat verder op het winkelplein vinden we een paar “leren” slippers die zorgen voor een betere oplossing. Probleem opgelost en weer vrolijk op weg terug naar de camping. Voor we het dorp uit zijn komen we nog langs een fietsenverhuur. Voor de zaak een mooi tafereel. Een half in het gele zand ingegraven fiets omringt door helmgras met daarbij een bordje “pas op drijfzand”. Hiermee brengt hij zijn bedrijf op een ludieke manier onder de aandacht.

Na het avondeten nog een stukje lopen met Buddy. Achter de camping vinden we nog een enorm bollenveld waarbij de bloemen nog niet verwijderd zijn. Geen idee wat voor bloemen het zijn. Geeft niet, het is in ieder geval een mooi kleurrijk gezicht.

Morgen rijden we naar huis waar we, zonder onverwachte gebeurtenissen, net na de middag hopen aan te komen.

Volgende dagverslag bij onze volgende trip. Iedere lezer bedankt.

Een blik buiten de camper zegt deze morgen genoeg. Het is bewolkt en er staat een stevige wind. Volgens de voorspelling zal de temperatuur vandaag niet ver boven de 20 graden stijgen. De wind kunnen we wel missen maar wat lagere temperaturen is best prettig na de hittegolf van de laatste dagen. Geen reden om er niet met de fiets op uit te trekken.

Na het ontbijt stoppen we Buddy in de hondenkar, schuiven we de opgeladen accu’s in de fietsen en vertrekken we richting Callantsoog. We weten dat daar een fietsknooppunt is en vandaar stippelen we wel een route voor vandaag uit.

Het knooppunt in Callantsoog is snel gevonden. We stippelen een route uit en met de telefoon vol opgeslagen knooppunten gaan we op pad. We fietsen iets naar het zuiden maar vooral naar het oosten het binnenland in. In deze streek worden veel bloembollen verbouwd. Jammer genoeg geen bloeiende bollenvelden. De bloemen zijn inmiddels allemaal verwijderd (gekopt). We zien ook overeenkomsten met Zeeland. Hier zijn ook wegen met hoge begroeiing aan beide zijden, een prachtig herstelde windmolen en we stoppen even bij een mooie wetering met kraak helder water. Op een paar eenden na is er jammer genoeg weinig leven in het water te ontdekken.

We volgen de knooppunten verder. Inmiddels is de koers verlegt meer naar het noorden. Tussen Anna Paulowna en Julianadorp steken we met een pontje het Noord Hollands kanaal over en gaan nu weer richting de kust. Vanaf Julianadorp aan Zee fietsen we langs de kust weer naar het zuiden. Over de hoge duinen en langs diepe duinpannen.

Bij Grote Keten komen we langs het Botgat. De plek waar tijdens de februaristorm van 1953 het hoog opgekomen water door een duiker het achterland in liep. Door de inzet van veel mensen en zandzakken is een ernstige overstroming voorkomen. Na enkele dagen was het overtollige water weer afgevoerd.

Vanaf een hoog punt een mooi vergezicht op de duinen met op de voorgrond de wilde grazers die de begroeiing in toom houden

Tegen een uur of drie waren we terug bij de camping. Het was weer een mooie tocht.

Tot morgen

Vandaag ook weer een erg warme dag. Wij vertrekken rond half elf van camping De Koehoorn richting het dik tweehonderd kilometer noordelijker Callantsoog.

Het eerste deel van de tocht verloopt wat moeizaam. Door Zeeland rijdt je van rotonde naar stoplicht en vervolgens van stoplicht naar rotonde. We leggen ons er maar bij neer. Zeeland heeft nu eenmaal betere waterwegen dan autowegen.

Rond half drie melden we ons bij de camping en onze plek is snel gevonden. Nadat we ons geïnstalleerd hebben brengen we het grootste deel in de schaduw van de luifel door. Het is vandaag gewoon te warm om nog iets te ondernemen.

We hebben een reservering bij het restaurant van de camping op kwart over zes. Wij zijn op tijd en er is een gereserveerde tafel beschikbaar. Ook de drankjes en het broodje vooraf wordt vlot geserveerd. Daarna ging het mis. Door de vele klanten bij het restaurant en door de vele afhaalbestellingen was de keuken zwaar overbelast. Resultaat daarvan waren wachttijden van meer dan een uur en ontevreden mopperende klanten. We kregen medelijden met de aardige serveerster die alle verwijten telkens moest aanhoren. Zij had dat zeker niet verdient.

Uiteindelijk werd onze maaltijd geserveerd en hebben we heerlijk gegeten. De kwaliteit van het eten had niet geleden onder de werkdruk. Wat later dan de bedoeling konden we met volle buiken vertrekken. Bij het vertrek hebben we alleen de serveerster een fooi in contanten gegeven. Die moet ze mooi voor zich zelf houden en zeker niet delen met haar baas.

Na het eten nog een rondje met Buddy gelopen door het naast de camping gelegen stukje bos en wilde natuur. Klein, maar wel leuk wandelen daar.

Morgen willen we gaan fietsen. Ook hier kennen ze fietsknooppunten dus we stellen wel een mooie route samen.

Tot morgen

De weermannen en vrouwen voorspelden voor vandaag een bloedhete dag en dat is het ook geworden. De zon schijnt fel boven het Zeeuwse land en verstandige mensen brengen de dag door in de schaduw met voldoende drinken om tenminste het zweten te compenseren.

Wij behoren denk ik niet bij de verstandige mensen en stappen op de fiets voor een tocht naar Westkapelle. Onderweg passeren we een aantal velden met prachtig bloeiende bloemen. Wat een vrolijk gezicht tussen alle korenvelden.

Eenmaal in Westkapelle is het lekker vanaf de dijk kijken naar de grote zeeschepen en kleine vaartuigen op de Schelde die van of naar de havens van Vlissingen of Antwerpen komen en gaan of naar één van de vele jachthavens. De Schelde is een druk bevaren water. De loodsboten varen af en aan om loodsen aan of van boord te brengen of halen. De loodsen hebben de taak het scheepsverkeer veilig door de diepe vaargeulen te sturen. Zowel de Nederlandse als de Belgische loodsen vertrekken uit de oude zeehaven van Vlissingen. Deze haven is de oudste zeehaven van Nederland. Een paar kilometer stroomopwaarts is de zeehaven van Vlissingen. Wat grootte betreft maar een kleintje in vergelijk met Rotterdam, maar het beslaat toch een geweldig oppervlak.

Op de dijk bij Westkapelle is nog veel te zien wat herinnerd aan de zware gevechten die daar tijdens de tweede wereldoorlog plaatsvonden.

Buddy heeft helemaal geen aandacht voor al die oude spullen. Hij wordt pas blij als hij op het strand stiekem lekker los mag spelen.

Hij heeft er geen weet van dat wij later door een strandwacht werden aangesproken dat hij eigenlijk niet los mag op het strand. Heel erg vond hij het ook niet want we waren op een stuk strand met nauwelijks andere bezoekers. Tussen de regels door begrepen we wel dat hij het zelf eigenlijk niet erg vond, maar dat hij als strandwacht er nou eenmaal wat van moest zeggen.

Morgen vertrekken we uit Zeeland maar we blijven wel bij de kust. We hebben een plekje bij Camping De Nollen bij Callantsoog besproken. Dat wordt dus een flink stuk rijden met de ramen open 🙂

Tot morgen

Het is vandaag al de 20e dag dat wij van huis zijn en we vermaken ons nog elke dag. Het mooie weer helpt natuurlijk ook. Ook vandaag boven Zeeland weer een strakke blauwe lucht. De iets in kracht toegenomen wind zorgt voor een prettige verkoeling.

Vandaag staat een bezoek aan Vlissingen op het programma. Het doel is om via het binnenland naar Vlissingen te fietsen en na het bezoek langs de kust terug richting camping die overigens in het gehucht Mariekerke ligt.

Onderweg naar Vlissingen is er genoeg te zien. We passeren meerdere molens en ook de scheve kerktoren van Meliskerke is zeker waard om vast te leggen.

In Vlissingen in op het water en in de stad ook van alles te zien. Op het water is het een komen en gaan van grote en kleine schepen. Daar tussendoor moet de veerpont naar Breskens een veilige weg zien te vinden. De diepe vaargeul richting de zee loopt bij Vlissingen vlak langs de kust. Ook de activiteiten van de loodsen zijn het bekijken waard. De kleine bootjes vertrekken uit de oude haven. Dit is gelijk de oudste zeehaven van Nederland. Het is een mooi gezicht om te zien hoe behendig de loodsen met hun boten manoeuvreren. Voor een leek lijkt het onmogelijk om de boor in de haven te keren. Voor de loodsen is het geen probleem. Met aan voor en achterzijde een halve meter ruimte lukt het toch elke keer zonder de kant te raken.

Ook vaart er op de schelde een bootje met een installatie achter op het dek. Geen idee wat het is en wat ze er mee kunnen. Wie een idee heeft mag het zeggen.

Natuurlijk is er in Vlissingen meer te zien dan alleen de actie op zee. Het standbeeld van Michiel Adriaanszoon de Ruyter die uitkijkt over de Schelde mag je niet missen. Net zo min als de molen die iets verderop op de dijk staat.

We lopen door de stad terug naar onze fietsen. We komen nog langs een heel grote muurschildering met een bijzondere uitvoering van wat onmiskenbaar een vogel is. Boven de huizen torent wel een heel fraai gevormde kerktoren uit.

Rond half zes waren we terug op de camping. Na het eten een stukje wandelen met Buddy. Daarna nemen we hem mee langs de stallen. Aan kippen is hij inmiddels gewend. Koeien met hun grote natte neuzen zijn vindt hij nog wel heel spannend. Morgen, voor de gewenning, nog maar eens met hem naar de koeien.

Tot morgen

Afgelopen nacht goed geslapen op de heerlijk rustige camping. Voor we naar bed gingen was er nog wel een lastige vlieg in de camper maar die gaf in de nacht geen overlast. Rond acht uur werden we wel wakker van de bouwvakkers die bij de naastliggende boerderij bezig zijn met het dak op de nieuwe schuur te leggen. Blijkbaar kunnen bouwvakkers niet werken zonder een radio op standje 8. Echt hinderlijk was het niet. Het klonk wel gezellig.

Na het ontbijt zoeken we de fietsen weer op. Ons eerste doel is Veere. In dit mooie stadje aan het Veerse meer zijn we al jaren niet meer geweest. Waar overal in Nederland nieuwe woonwijken verrijzen is dat in Veere toch anders. Er zijn wel een paar nieuwe huizen te vinden, maar over het algemeen is Veere nog steeds het mooie stadje zoals we dat al decennia kennen. Met fraaie trapgevels, een machtige kerktoren, de witte molen en de schapen op de dijk. Het geeft een beetje het gevoel van thuiskomen.

Vanaf Veere fietsen we naar Domburg. We kunnen constateren dat de boeren hun werk in het voorjaar goed hebben gedaan. Sommige korenvelden zijn inmiddels al mooi geel geworden en als leken lijkt het ons tijd voor de oogst. Naast veel graanvelden komen we ook langs een groot veld met tuinbonen. Een gewas dat we bij ons in de buurt nog nooit bij telers zijn tegengekomen. We stallen de fietsen aan het begin van de winkelstraat en lopen langs horeca en winkeltjes. Ook hier krijgt de horeca steeds meer de overhand. Tot Buddy’s grote vreugde gaan we ook nog naar het strand. De regels voor honden op het strand zijn wel veel strenger geworden. Ter hoogte van Domburg mogen ze alleen naar 19:00 uur op het strand. Wij moeten overdag bijna anderhalve kilometer lopen voor we bij een deel van het strand komen waar de honden ook mogen. Dat deel blijkt tevens het naaktstrand te zijn. Wij vinden het geen probleem en Buddy al helemaal niet. Hij leeft zich heerlijk uit in de branding met zijn nieuwe speeltje.

Het is al bijna zes uur voor we terug zijn op de camping. Morgen gaan we, als we niet nog wat anders bedenken, naar Vlissingen. Altijd mooi om een poos naar de grote zeeschepen te kijken die daar dicht onder de wal passeren.

Tot morgen.

De route van de camping naar Veere staat niet op de onderstaande kaarten

Na drie nachten JOCOMO Park is het vandaag tijd om te vertrekken. Wallonië achter ons te laten. Ingegeven door het mooie weer en de gunstige vooruitzichten reizen we naar de Zeeuwse kust. We hebben een plekje gereserveerd op camping De Koehoorn op Walcheren ongeveer midden tussen Grijpskerke en Meliskerke. De Koehoorn heeft een mini camping maar is een veelzijdig bedrijf. Naast het boerenbedrijf en de camping runnen ze ook nog de Hobbyloods. Een dagbesteding voor mensen met een beperking. Ook is er een ijsboerderij en een leuke boerderijwinkel.

Het is een hectisch moment waarop wij aankomen. Voor ons staat nog een camper die net is aangekomen en Kees moet eigenlijk ook naar een koe die op het punt staat om te kalven. Na wat snel organiseren weet hij tijd te vinden om ons een mooie grote plek te wijzen waar we mogen staan. Wij zijn er tevreden mee en onze plek is dan ook zo ingericht.

We hadden gehoopt om in de campingwinkel brood te kopen. Dat ging niet door. In het laagseizoen heeft de camping geen broodjes service. Omdat we morgen niet willen vasten gaan we op weg naar Westkapelle. Daar vinden we al snel een bakker. Nu het broodprobleem is opgelost besluiten we het strand maar eens op te zoeken. Zodra je de palenrijen ziet weet je zeker dat je in Zeeland bent. Buddy vindt het geweldig op het strand. Hij rent alle kanten op en ontdekt al snel dat meeuwen vangen niet zo eenvoudig is.

We fietsen verder en komen weer over weggetjes met aan beide zijden bomen en struiken. De zogenaamde “mantelingen” die bedoeld zijn om de wind te breken.

Langs een korenveld bloeien prachtige bloemen.

Er is voorlopig genoeg te zien in Zeeland.

Bij de boerderij is ook een mooi aangelegde “Geitenweide” waar de geitjes de ruimte delen met kippen van diverse rassen en ook een paar pauwen. Buddy wil wel graag met al die beesten spelen. Jammer genoeg vinden ze hem veel te druk. Hij moet nog veel leren.

Morgen met de fiets op pad. Waar we naar toe zijn geweest lees je morgen.

Tot morgen

Na een lange nacht woelen in een wat te warme camper staan we tegen half negen naast het bed. Voor vandaag staat een bezoek aan het outletcentrum in Maasmechelen op het programma. Tegen half elf stappen we op de fiets en een uurtje later rijden we het terrein van de outlet op.

Het is maandag en waarschijnlijk is dat de reden dat er betrekkelijk weinig klanten door de straatjes lopen. Wij gedragen ons voorlopig als echte Nederlanders. Kijken, kijken en (nog) niet kopen. Mooie spullen zat te koop, maar eigenlijk zijn we geen aanvulling nodig op de goed gevulde kleding- en schoenenkast. Uiteindelijk vertrekken we met een jurk voor Hilma, een leren armband voor Harm en twee volle magen die zijn gevuld met een heerlijk broodje worst met zuurkool, uien en mosterd.

Voor de terug weg kiezen we voor een mooiere route die deels door Nationaal park Hoge Kempen loopt. De paden zijn over het algemeen prima, maar ook nu is het een kwestie van stijgen en dalen. Geen echt probleem want de omgeving is prachtig.

Bij terugkomst eerst een lekker biertje en daarna wordt de barbecue uit de garage gehaald. Het vriezertje van de camping werd verlost van het meegenomen vleespakket. Onder weg nog een stokbrood en een salade gekocht en het avondeten was ook weer geregeld.

Morgen wordt een flinke reisdag. Vanuit Lanaken gaan we naar Walcheren waar we op camping “De Koehoorn” een plekje voor vier nachten hebben gevonden. Het is een boerencamping en wat kleinschaliger. De eigenaar was erg vriendelijk aan de telefoon en we hebben er echt zin in.

Tot morgen