Harm en Hilma d'r op uut

Gisteren bleef de beloofde zon uit zicht achter een dikke laag wolken. Vandaag begint ook koud en grauw en we schatten de kans groot dat ook vandaag de zon haar belofte niet nakomt. Het is wat het is en na het ontbijt vertrekken we naar Hoenderloo waar we een ingang weten naar Park De Hoge Veluwe.

Met 11 graden en een hoge luchtvochtigheid is het best fris . Stevig doortrappen houdt ons nog een beetje warm. Bij de ingang even een kaartje kopen en dan starten met een rondje door het park. We gaan dit maal na binnenkomst linksom. De Hoge Veluwe was en is een mooi park, maar we missen dit keer wel het wild. Jammer, want dat is toch echt wel een belangrijk onderdeel van de beleving van het park. Misschien moeten we in Nederland toch maar eens beginnen met het uit bepaalde gebieden verdrijven van de wolven. Tijdens de rit door het park wordt het langzaam iets warmer en de bewolking steeds dunner. Uiteindelijk rijden we in het beloofde zonnetje.

Natuurlijk stoppen we ook bij Jachtslot St. Hubertus waar we een wandeling rond de grote vijver maken. Onderweg stuiten we op het kaal gevreten geraamte van het skelet. We twijfelen nog of we de schedel mee zullen nemen. Bij gebrek aan grote tas valt het ons toch wat te veel op en laten we hem liggen waar hij ligt.

Terug op de camping even een jutters bokje in het zonnetje op het terras en dan door naar de camper.

Vanavond, ter afsluiting van ons weekje weg, heerlijk gegeten in het restaurant van het Lierderholt. Best een aanrader ook al sta je er niet op de camping.

Morgen dus weer naar huis en de boel opruimen

Tot de volgende keer.

Deze morgen is de regen gestopt. Daarvoor in de plaats hangt er nu een nevel over het Gelderse landschap. Een nevel die haar water achterlaat op de bladeren van de bomen. Daar vormen zich dikke druppels die naar beneden vallen. Toch nog een soort van regen.

Ondanks de nevel gaan we er vandaag toch met de fiets op uit. Weeronline voorspelt dat de zon het vanaf een uur of één gaat winnen van de nevel. Wij vertrekken eerst richting Hoenderloo en vandaar naar het noorden tot aan Hoog Soeren. Bos en hei wisselen elkaar af en de nevel zorgt eigenlijk best voor mooie plaatjes

In het natte landschap gedijen de paddenstoelen natuurlijk goed en het staat er vol mee. Fijn dat ze hier in volle glorie te bewonderen zijn. In Hasselt worden ze al snel door grote of kleine vandalen stuk getrapt.

Vlak voor Beekbergen ligt station Beekbergen. Wat rijdende treinen betreft is er alleen nog maar als toerist een ritje te maken. Er staat echter wel een mooie verzameling oude stoomlocomotieven en antieke wagons. Best leuk om daar eens even rond te kijken en je kunt er ook goedkoop terecht voor een kop koffie met appelgebak.

Onderweg zagen we ook deze dikkerd, samen met drie broers of zussen heel tevreden in het weiland staan. Ze genoten duidelijk van de geboden ruimte. Echt schattig. Wij hebben de tuin niet groot genoeg, maar anders zou je er zo één meenemen.

Morgen gaan we fietsen in nationaal park “De Hooge Veluwe” Overigens de zon hebben vandaag niet gezien. Voor morgen wordt hij opnieuw voorspeld. Misschien krijgt het KNMI deze keer gelijk.

Tot morgen

Vanmorgen al op tijd vertrokken uit Tiel met de bestemming Het Lierderholt. Voor ons een plek waar we vaker komen en even weg uit het rivierengebied waar het kampeerseizoen eigenlijk al is afgesloten. Hoe anders is dat in Beekbergen. Hier is het nog volop vakantie wat de klok slaat. We zijn gelukkig ook vroeg in Beekbergen en kunnen drie nachten op het camperterrein staan. Voorwaarde is wel dat we morgen moeten verhuizen van plek 19 naar plek 14. Tussen de middag lunchen we eens een keer ongezond. Witte bolletjes en kroketten en frikandellen uit de snackbar. Best lekker af en toe.

Na de lunch, de buik vol, trekken we tegenover de camping de bossen. We kiezen voor de vijf kilometer lange rode wandelroute. Een afstand die Buddy met zijn herstellende poot wel moet aankunnen.

In het bos is het inmiddels duidelijk herfst. Op de paden ligt een dikke laag afgevallen bladeren. De bladeren die nog niet gevallen zijn tonen hun kronen in een variëteit van gele en rode tinten. Tussen de gevallen bladeren zijn paddenstoelen uit de grond geschoten zoals zij dat alleen kunnen. Overigens doen paddenstoelen het ook prima op dood hout. Het is een leuke wandeling. Buddy mag los lopen en besteed al zijn energie aan het met grote snelheid tussen de bomen door te racen.

Onderweg passeren we nog plekken waar de wilde varkens flink hebben huis gehouden en een bordje, wat de vrije wandeling op wegen en paden aangeeft, dat liefdevol is opgenomen door de natuur. Die kan zijn oude paaltje best missen.

De komende twee dagen gaan we de omgeving verkennen en het nationaal park “De hoge Veluwe” bezoeken.

Tot morgen.

Maandagmorgen. Zodra de ogen open zijn en ook de oren geactiveerd horen we het tikken van de regen op de camper. Niet dat het niet voorspelt was, maar je blijft stiekem hopen op beter. Het zijn niet echt hoosbuien maar jammer is het wel. Buienradar voorziet gelukkig in de middag wel een langere droge periode. Kwestie van geduld hebben.

Rond de middag wordt het inderdaad droog. Na de lunch Buddy even uitlaten en dan met z’n tweeën naar Tiel. We hebben een plattegrond met een rondwandeling langs alle bezienswaardigheden. Lopend over de Waaldijk is duidelijk dat de Waal een druk bevaren rivier is. Waarschijnlijk een deel van de vracht van en voor Nijmegen en de rest van en voor bestemmingen in Duitsland

Waar de meeste Nederlanders Flipje Tiel, als boegbeeld voor fruitproducten uit de Betuwe, al vergeten zijn kom je het vrolijke rode mannetjes met zijn witte muts in Tiel nog overal tegen.

De kaart met de rondwandeling is in het begin even lastig. Nadat we begrepen hebben dat op de kaart vaak andere straatnamen staan vermeld dan op de gevels van de gebouwen gaat het beter. We volgen de route verder op basis van alleen de plattegrond en vinden zo alle bezienswaardigheden van de stad. Nu de winkels ook open zijn is het gelijk een stuk gezelliger in de stad.

Tiel is gezegend met prachtige gebouwen, waarvan er één is voorzien van mooie gebrandschilderde ramen. Op diverse plekken in de stad zijn ruime pleinen en er zijn ook meerdere parken en parkjes te vinden. In een wetering een groep eenden die waarschijnlijk regelmatig gevoerd worden en nu niet begrijpen dat wij zomaar doorlopen. Even later een gebouw meteen prachtige muurschildering van een oude bakkerswinkel.

Al met al was Tiel het bezoeken zeker waard. Morgen reizen we alvast een stuk naar het noorden. Onze volgende bestemming is het Lierderholt in Beekbergen. Het weer knapt op en we denken daar drie nachten te blijven.

Tot morgen.

Vanmorgen hebben we Meerkerk achter ons gelaten. We waren daar wel uitgekeken op de omgeving en ook op de nieuwsgierige en om een praatje verlegen zittende campingbaas. Onze Camper staat inmiddels aan de rand van Tiel vlak bij de Waal. Een leuke plek en een vriendelijk beheerderspaar. Vanmiddag al even de stad in geweest. Jammer genoeg zijn alle winkels in Tiel op zondag gesloten, maar de terrrassen zaten lekker vol op deze warme herfstdag.

Vanmiddag een stukje gefietst en even snel een stukje gewandeld in de stad van flipje.

Ook bij Tiel wordt de herinnering aan de waterlinie levend gehouden

Buddy vermaakt zich verder prima en z’n poot is bijna genezen.

Voor morgen wordt veel regen voorspeld. Even afwachten wat er morgen mogelijk is.

Tot morgen

Het eerste deel van de nacht hebben we niet bijzonder goed geslapen. Buddy moest, om te voorkomen dat hij aan het verband ging knagen, de kap om. Hij bleef echter lange tijd op zoek naar een volgens hem geschikte slaapplek. Ondertussen liep hij in het donker overal tegenaan met de kamp. Uiteindelijk had hij een plekje gevonden en konden wij ook gaan slapen.

Vroeg in de morgen horen we de regen zachtjes op de camper tikken. Als wij opstaan is de regen alweer vertrokken en is de buitentemperatuur met 17 graden prima voor deze tijd van het jaar.

Vandaag gaan we op de fiets via wat knooppunten naar de historische vestingstag Gorinchem aan de rivier de Merwede. Onderweg nog snel een foto van één voor deze streek zo typische watergangen. Wij hebben het niet uitgerekend maar de het aantal sloten, leidingen kanalen en meertjes is in dit gebied zo talrijk dat een schatting van 30% van de oppervlakte is water er vast niet ver naast zit.

Gorinchem is een oude vestingstad die samen met Woudrichem, Ford Vuren en Ford Loevestein belangrijke schakels waren in de Hollandse waterlinie. Wij liepen door de historische stad en over de vestingwal en genoten van de vele mooie gebouwen, pleinen en het uitzicht over de Merwede. De stadpoort is de enige die is overgebleven van de vier die er ooit waren.

Mocht je ooit in de buurt van Gorinchem zijn dan is het zeker de moeite waard om er een paar uur rond te lopen. Er is genoeg te zien.

Morgen reizen we verder naar Tiel. Met het gebied tussen Lek en Linge zijn we na twee dagen wel klaar. Het landschap van weides en watergangen is wel erg eentonig. Ook een verblijf van twee dagen op deze camping is meer dan genoeg. De velden zijn prima maar de accommodatie is verder net zo oud en ouderwets als de uitbater. Een uitbater die wel erg vriendelijk is maar ook erg op zoek is naar een praatje.

Tot morgen

Als wij opstaan is de lucht grauw boven Hasselt. Het is zeker niet koud, eerder benauwd door de hoge luchtvochtigheid. En het goede nieuws is dat het droog is. Na het ontbijt snel de laatste spulletjes in de camper en dan op weg richting Meerkerk.

Onderweg geen files maar het is wel ontzettend druk op de weg. Heel veel vrachtwagens vandaag. We ergeren ons een beetje aan de vrachtwagenchauffeurs die een auto hebben die net een kilometer per uur sneller is dan die van zijn collega. Ze vinden dat een reden om een inhaalactie in te zetten die soms minuten duurt tot ergernis van het overige verkeer. Ondanks de ergernis schieten we nog best snel op. Anders wordt het als we dichter bij de camping komen. Het laatste stuk rijden we over smalle dijkjes waar het passeren van tegenliggers een klein avontuur op zich is. Met beide spiegels nog aan de camper arriveren we rond één uur bij de camping.

We worden gastvrij ontvangen door de oude campingbaas die voor z’n 80 jaar nog een fiere uitstraling heeft. Een plekje is snel gevonden. Na de lunch maken we de fietsen en fietskar klaar en vertrekken, min of meer op goed geluk, voor een tocht door de omgeving. Het landschap laat veel grasland zien dat telkens omgeven en doorsneden is met watergangen. Ze variëren van een slootje tot brede weteringen. Hier en daar een molen maakt het landschap compleet.

We komen ook door Ameide waar enkele fraaie historische gebouwen opvallen. Leuk dat op de kerk een plek voor de ooievaar is.

Ameide ligt ook aan de druk bevaren Lek en vanaf een bankje aan de oever observeren we een poosje de drukte op het water. Wat opvalt is dat alle grote schepen die wij hebben gezien gastankers zijn.

Morgen weer op de fiets. Met de poot van Buddy gaat het goed, maar een echt lange wandeling zit er nog niet in.

Tot morgen.

Iedereen kent het wel denk ik. Wakker worden in de vakantie en dan nog even lekker blijven liggen nadoezelen. Voor ons zit dat er deze vakantie niet in. Zodra Buddy door heeft dat we wakker zijn meldt hij zich aan de bedrand. Met zijn voorpoten trekt hij het dekbed naar zich toe. Opstaan wordt onvermijdelijk.

Weeronline voorspelt een mooie dag met veel zon. Buiten de camper valt daar voorlopig niets van te zien. De lucht is grijs en alles wat buiten staat is flink nat van de dauw. We nemen dan ook rustig de tijd om de fietstocht van vandaag voor te bereiden. Het is voorlopig weer de laatste en we hopen dat de achterpoot van Buddy de volgende vakantie weer normaal functioneert en we ook weer flinke wandelingen kunnen maken

Tegen half elf nog steeds geen zon. Dicht bij de camping is knooppunt 55 en van daaruit hebben we op goed geluk (we weten maar heel weinig van Groningen) een route samengesteld. Met vesten aan beginnen we tegen half elf aan onze tocht. Na een uurtje breekt de zon door en kunnen de vesten uit. Het landschap is niet fantastisch. We zijn duidelijk in een landbouwgebied waar veel aardappels worden verbouwd. Her en der zien we rooimachines die zijn begonnen aan de oogst.

De rode draad tijdens de fietstocht is het Ruiten-Aa kanaal. We steken dit kanaal herhaaldelijk over. Er is, gezien het grote aantal kleine oude sluisjes een behoorlijk hoogteverval. Het kanaal is nog in gebruik voor de recreatievaart. Een sluiswachter bedient de sluisjes bij passages handmatig. bediend

Het advies van de dierarts is om Buddy vanwege zijn achterpoot veelvuldig te laten zwemmen. Vandaag komt hij aan zijn trekken. Bij de Beetser koele en dicht bij de vesting Bourtange is er volop gelegenheid. Moe, nat maar tevreden klimt hij daarna weer in zijn karretje.

Uiteindelijk geeft te teller 49 kilometer aan als we terug zijn bij de camper. Morgen voor de middag de laatste etappe van deze vakantie. Terug naar Hasselt.

Terug in Nederland. Na een goed verlopen trip van dik 200 kilometer zonder files of wegwerkzaamheden kwamen we rond kwart over twaalf aan in Bourtange. Inchecken was zo klaar en er was voldoende ruimte op het camperveld om een geschikte plek te kiezen.

Als je in Bourtange bent ga je natuurlijk ook de vesting bekijken. De vesting is tussen 1580 en 1593 aangelegd en op Wikipedia is te lezen dat het de inwoners tegen menige aanvallers heeft beschermd. Het plein midden in de vesting is tegenwoordig gezellig ingericht met enkele terrassen en leuke winkeltjes. De huizen binnen de vesting zijn verder gewoon bewoond. Voor wie er zou willen wonen, er zijn er momenteel twee te koop. De vesting heeft de vorm van een ster met 5 punten. In plaats van dikke stenen muren bestaat de bescherming uit een hoge en brede aarden wal. Daarvoor nog een brede gracht.

Wij lopen eerst een rondje over de de aarden wal. Als je vroeger de vesting aan het verdedigen was en je moest een kleine of grote boodschap kwijt, dan kon dat in hokjes die boven de gracht waren gebouwd en die vanaf de vestingswal via een plankier bereikbaar waren. Wel hygiënisch misschien, maar niet echt een veilige plek. Na het rondje over de wal verkennen we de straatjes en winkeltjes in de vesting en genieten we van een koud biertje op het terras.

Nabij de camping is fietsknooppunt 55. Voor morgen hebben we een fietstocht van ca. 40 km uitgezocht.

Tot morgen.

De dag begint met een stralende zon onder een nagenoeg geheel blauwe hemel. Prima weer om er op uit te trekken. Vanaf de camping fietsen we langs de oever van de Elbe richting het havengebied van Cuxhaven. Er is genoeg te zien. Zeeschepen van diverse afmetingen varen op de Elbe van en naar Hamburg. Ook andere boten zoals de politie en een visser komen langs.

Aan de oever bij de haven staan twee opmerkelijke bouwwerken. De grotendeels houten constructie is een oude vuurtoren. ‘s-Nachts werd er bovenin een vuur ontstoken als baken voor de schepen. Het ijzeren bouwwerk werd gebruikt om de te verwachten windrichting en kracht aan te geven. De stenen vuurtoren (alte liebe) is waarschijnlijk nog steeds in gebruik.

Ook de beesten maken gebruik van het mooie weer. Buddy leeft zich uit in het droge hoge gras en een aalscholver laat zijn veren drogen is de zon.

Wat later in de middag stappen we aan boord van een rondvaartboot die op zeehonden excursie gaat. Het is een mooie tocht over de Elbe. Aan de oever zien we grote terreinen waar onderdelen voor windmolenparken liggen opgeslagen. We varen langs stapels wieken en generatoren die klaar liggen voor montage.

Na bijna een uur varen richting Hamburg komen we bij een zandbank waar naast heel veel meeuwen ook een stuk of zestien zeehonden heerlijk in de zon liggen te dutten. Aan rondvaartboten hebben ze geen boodschap meer. Die kunnen hun rust niet verstoren. Buddy heeft ondertussen veel meer belangstelling voor de golven langs de boot.

Morgen trekken we verder en verlaten we Duitsland met bestemming Bourtange.

Bis morgen