Op onze tweede dag in Hameln gaan we op zoek naar de Hamel. Een beek/riviertje wiens naam onlosmakelijk aan Hameln is verbonden. Op de plattegrond van de stad is hij aangegeven met een halve cirkel die om/door de stad loopt waarna hij uitmondt in de Weser ongeveer aan de andere oever voor onze camper. Vanaf deze kant zien we echter niets.
Het blijkt inderdaad even zoeken voor dat we de Hamel hebben gevonden. Als we hem voor het eerst zien lijkt het door de vele waterplanten maar een smal slootje en dat is het eigenlijk ook. Het volgen van de Hamel blijkt nog best lastig. Soms loopt hij langs gebouwen met afgesloten terreinen en moeten we even een blokje om. Soms verdwijnt hij helemaal uit beeld en loopt hij waarschijnlijk een stuk ondergronds door een tunneltje o.i.d. Er zijn ook plekken waar weinig waterplanten groeien en daar is hij te zien in zijn oorspronkelijke breedte van een meter of vijf. Ondanks of dankzij de lage waterstand zien we af en toe een forelletje die de Hamel als woonplaats heeft gekozen. Onze speurtocht eindigt als de Hamel Hameln verlaat.
De Hamel loopt voornamelijk door een wat nieuwer deel van de stad. Hier zijn veel scholen voor voortgezet en hoger onderwijs te vinden en ook in dit deel tref je mooie gevels en gebouwen aan.
Gisteren hebben we gezien dat de rondvaartboot ‘s-middags om drie uur vertrekt. Het is rond enen dus is er nog genoeg tijd om nog even in de Altstadt rond te kijken. Er zijn nog genoeg straten die we niet hebben gezien. We hebben weer wat prachtige gevels en straatjes van dit betoverde stadje vastgelegd. De meeste vakwerkhuizen stammen uit de 17e en 18e eeuw. Ook heel grappig en origineel waren de gebreide ratten die op paaltjes waren bevestigd.
Om drie uur stappen we aan boord van de rondvaartboot voor een tocht van 2 uur over de Weser. De zon is inmiddels verdwenen, het heeft even geregend en de temperatuur is inmiddels een paar graden gedaald. In onze korte broek en met een shirtje is het begin van het tochtje verfrissend. Sem maakt het allemaal niet uit. Hij zit op de bank aandachtig te kijken naar wat zich op de oevers afspeelt. Als een reiger opvliegt geeft hij daar luidruchtig commentaar op.
Het is een leuk tochtje over de snel stromende rivier. Vanaf het water ziet een landschap er altijd anders uit. Het had best ook een heel rustig tochtje kunnen worden. Aan boord was echter ook een groep van ca. 25 bejaarde medemensen die luidruchtig aanwezig waren. Zeker toen de koffie en thee werd ingeruild voor schnaps und wein. Niet dat ze vervelend waren hoor. Wij vonden het wel gezellig zo.
Morgen vertrekken we naar naar een camping in Salzbergen. Onze laatste stop voordat we vrijdag weer naar huis rijden.
Bis morgen.
