Harm en Hilma d'r op uut

De wekker stond op vijf uur, maar om kwart voor vijf zijn we allebei al wakker. Veel te vroeg natuurlijk op een vakantiedag, maar de veerdienst houdt geen rekening met onze wensen. Snel even wassen, een boterham, de camper rijklaar maken en op naar de veerhaven. Om kwart voor zes zijn we er en het inchecken gaat voorspoedig. Het ticket geeft aan dat we naar kade G moeten. Dat blijkt nog zeker twee kilometer slingeren over het immense terrein weg te zijn. Rond een uur of zes sluiten we aan in de wachtrij voor de pont. Hij ligt al aan de kade en het uitschepen is in volle gang.

Het is al bijna zeven uur als het inschepen begint. Onze rij is snel aan de beurt. Wij zijn al lang aan dek en zien nog lange rijen auto’s op de kade staan. Ook rijden er nog veel vrachtwagen via een ander dek naar binnen.

We krijgen al snel door dat de beoogde vertrektijd van kwart over zeven niet gehaald gaat worden. Uiteindelijk gaan we tegen half acht van wal en op weg naar Travemunde. Het beloofde zonnige weer is er nog niet en door de wind is het frisjes aan dek. De uitgang van de haven biedt ook al geen vermaak. Het is allemaal een beetje saai. Een kale pier is het laatste wat we van Zweden zien.

Ook verder op zee lukt het de zon niet om de grijze wolken te doorbreken.

We brengen veel tijd binnen door. Niet echt gezellig met mensen die slapend of dommelend in stoelen hangen. Regelmatig laat het horloge zien dat de tijd vandaag langzaam verloopt. Een prettige afwisseling wordt verzorgt door het op korte afstand passeren van het eiland Møn.

Ook passeren we af een toe een andere boot. Kleine oplevingen tijdens een saaie overtocht.

Bij de aankomst in Travemunde wordt alles gelukkig anders. Voor we afmeren varen we een stuk de rivier op en nu is er in één keer veel te zien. Stranden, havens en natuurlijk de stad zelf. Ook de zon schijnt inmiddels.

We besluiten dat we Travemunde later nog een gaan bezoeken. Vandaag gunnen we ons daar de tijd niet voor. Om drie uur rijden we van de boot en we geven bestemming thuis aan. Ons doel is niet direct om vandaag al naar huis te rijden, maar we willen wel graag Hamburg achter ons gelaten hebben. De reis verloopt echter heel voorspoedig. Ook bij Hamburg dit keer geen files. Het campertje snort tevreden en we rijden lekker door richting Bremen. Als we Bremen voorbij zijn wordt het tijd voor eten en diesel. Wij besluiten om na het eten te beslissen of we een camperplaats zoeken of als we nog fris genoeg zijn voor de laatste 190 kilometers. We vinden ons zelf fris genoeg en tegen half negen zijn we thuis.

Het was een schitterende vakantie en eigenlijk zijn we nog lang niet uitgekeken op Zweden. Hieronder in steekwoorden een overzicht van onze indrukken:

Vriendelijke bevolking; Ruimte !!!; mooie ruige natuur; heerlijk wandelland; prima om te fietsen; goede fietspaden; echte heerlijke kaneelbroodjes; de mooiste zonsondergangen ( nog eentje dan maar)

Veel prachtige meren; niet toeristisch; geen rondvaarten ; veel sportfaciliteiten; veel natuurparken; schuw wild; veel info enkel in het Zweeds; nauwelijks souvenirshops;nette campings maar geen luxe; golfterreinen; overal bankjes en picknicktafels;barbecueplaatsen overal en natuurlijk het alleman recht waardoor je bijna overal mag gaan en staan.

Tot de volgende keer.

Vandaag onze laatste volle dag in Zweden. We vertrekken al vroeg naar Trelleborg waar we dan ook al vroeg aankomen bij de camping. Er zijn alleen nog plekken zonder stroom, maar dat moet wel kunnen voor een nachtje. We vinden een plekje onder de bomen. Niet verkeerd met de huidige felle zon.

Op de fiets gaan we op zoek naar de veerhaven waar we morgenvroeg minimaal om 6:15 moeten zijn ingecheckt voor de overtocht naar Travemunde. Het is bij de haven wel even zoeken naar de route die wij moeten nemen met de camper. Het wemelt er van de vrachtwagen uit vele Europese landen. Uiteindelijk vinden we de juiste ingang en we komen tot de conclusie dat we er met de camper makkelijk binnen 10 minuten kunnen zijn.

Blij met de opgedane kennis gaan we nog even naar het centrum van Trelleborg. Het is er eigenlijk te warm voor. Blijkbaar komt dit hier vaak voor. De palmbomen langs de weg doen het hier prima.

Verder valt Trelleborg ons erg tegen. Enkele mooie gebouwen en wel een heel grappig standbeeld.  Met de Engelse dubbeldekker kun je gratis meerijden. Het duurt echter wel twee uur voor hij weer op de startlocatie terug is. Wij zien er vanaf. In de schaduw op een bankje in een park lunchen we. Daarna gaan we weer snel terug naar de camping.

Vanavond, als het niet te warm is, een beetje vroeger naar bed terwijl de pont in de verte op ons ligt te wachten.

Vi ses imorgon

Eerst maar even beginnen met de zonsondergang van gisteravond. Het was weer mooi.

Ook vandaag weer mooi weer in Zweden. De wind is wat afgenomen en dat is goed nieuws omdat we op de fiets naar Landskrona willen. Ons eerste doel daar is de Citadell. Onderweg komen we nog langs een heel fraai Zweeds huisje.

De Citadell (slot) is in opdracht van koning Christian III gebouwd en was 1559 klaar. Landskrona en Skäne behoorden toen nog bij Denemarken. Zweden en Denemarken hebben lange tijd gestreden om het gebied. In 1658 sloten Denemarken en Zweden een vredesverdrag waarna Skäne , Halland en Blekinge onderdeel van Zweden werden. Eigenlijk vinden we de Citadell niet eens een echt mooi gebouw. Het heeft vooral historische waarde.

Het centrum van Landskrona daarentegen staat vol met indrukwekkende gebouwen. Hieronder een kleine selectie.

Op deze heerlijke plek hebben wij een kop koffie gehaald. Lekker loungen op het strand met goede muziek van een ons volledig onbekende Zweedse zanger. Een aanrader mocht je in Landskrona zijn.

Deze muurschildering is op de camping te bewonderen.

Morgen rijden we naar onze laatste bestemming in Zweden. Vanaf Trelleborg gaan we woensdag vroeg in de morgen op de boot naar Duitsland.

Vi ses Imorgon

We zijn vandaag van plan om langs de west kust een flink stuk af te zakken naar het zuiden. Gisteravond hebben we ons oog laten vallen op camping Barsebäck Strand in Barsebäck. Een plaatsje halverwege Landskrona en Malmö. De zon schijnt al vrolijk en volgens de verwachting blijft dat zo de rest van de dag. Wij zijn vroeger uit de veren dan normaal. Dat komt goed uit want we hebben geen idee hoe lang we onderweg zullen zijn en we willen ook nog een ommetje maken naar de Danska Fall. Een waterval in een natuurpark bij Simlångsdalen.

Zo vroeg op de zondagochtend is het nog rustig op de weg en de 70 kilometer naar het natuurpark zijn sneller verreden dan gedacht. Het is nog maar kwart voor tien als we de camper op de parkeerplaats achterlaten. Een bord vermeld diverse wandelroutes in het natuurpark en de blauwe route kunnen we volgen om bij de waterval te komen. Na een kilometertje lopen bereiken we de waterval. Het is niet een hele grote waterval, maar het is wel de grootste van zuid Zweden. Veel belangrijker is dat het een schitterend mooi stukje natuur is.

Als we de wandelroute verder volgen komen we telkens weer de snel stromende rivier tegen die zich door het bos heen slingert. Ook komen we nog bij een tweede waterval. De Prästafallet. Veel kleiner dan de anderen maar wel weer heel mooi. Vroeger werd deze waterval gebruikt om een watermolen aan te drijven. Daar zijn nu geen sporen meer van te vinden,

Terug bij de caravan gaan we op pad naar de camping. Een etappe van 125 kilometer. Onderweg enorme  wolkenformaties die een mooi contrast bieden met de helder blauwe lucht.

Om ca. 1 uur bereiken we de camping. We vinden een plek direct aan het (gras)strand dus volop zicht op de zee. Er staat een harde wind richting de kust waardoor de camper soms wat staat te schudden. De kitesurfers zijn er in ieder geval wel heel blij mee. Gedreven door de wind razen ze over het water.

Als we over het water heen kijken zien we Kopenhagen op de andere oever liggen.

We besluiten om lopend langs de zee de haven van Barsebäck te bezoeken. Als we om een landtong heen lopen zien we verderop de brug die Zweden met Denemarken verbind. In het begin zijn we via deze brug Zweden binnengekomen, dus onze cirkel is bijna af.

De haven wordt omsloten door twee grote naar elkaar toelopende pieren. In de haven kabbelt het water rustig terwijl aan de buitenzijde hoge golven breken op de pieren. Wandelaars worden regelmatig op een zoute douche getrakteerd.

Terug lopend valt de kolonie aalscholvers op. Gelet op het aantal moet er hier voldoende vis in het water zwemmen. Als het, met deze harde wind van vissen komt is nog maar de vraag. Misschien later op de avond of morgen.

Vi ses imorgon

Gisteren vroegen we aan de receptioniste van de camping hoe we het beste op de fiets het Elingen Älgpark konden bereiken We konden  aan haar reactie merken dat ze deze vraag niet vaak kreeg en wij blijkbaar maar rare Nederlanders waren. Een goed antwoord bleef ze dan ook schuldig. Gelukkig bestaat Google Maps en die kon wel de route voor ons aangeven.

Het weer was iets minder dan voorspeld en vooral de wind was daarbij wat hinderlijk. Toch gingen we enthousiast op pad. Het eerste stukje door de stad was het even zoeken, maar daarna bijna in een rechte lijn naar het park. Dit keer natuurlijk wel weer bos, maar ook veel akkers met bijna rijp graan. De vele jachthutten waar we langs kwamen maken het aannemelijk dat er veel wild aanwezig is. Zoals gebruikelijk laten ze zich niet zien.

Na achttien kilometers door het glooiende landschap reden we de parkeerplaats van het elandenpark op. Eerst maar eens een kop koffie op het terras en vervolgens naar het park in. Bij de ingang kregen we een bos twijgen van de berk mee waarmee we de elanden mochten voeren. In het wild was leuker geweest maar dit is een aanvaardbaar alternatief.

Ook in het park vallen ze nauwelijks op als ze dat niet willen.

In het park ook nog wat geiten en hangbuikzwijntjes die maar wat graag de aandacht krijgen

 

Voor het hangbuikzwijntje was kriebelen op de rug niet voldoende. Ze ging er bij liggen en genoot van het kriebelen aan de buik.

Tientallen van deze borden onderweg, maar dan zijn ze slecht op de foto te krijgen. In het park hadden we meer tijd.

Onderweg terug naar de camping passeerden we nog een breed kanaal waarvan één oever volledig was begroeid met paarse bloemen.

Tijdens het avondrondje kwamen we langs onderstaand sport object. Wij weten welke sport, maar weten jullie het ook?

Morgen een flinke verplaatsing naar het zuiden. Bijna 200 kilometer tot iets boven Malmö.

Vi ses imorgon

Over vandaag valt eigenlijk niet zoveel te vertellen. Het is nog bewolkt boven de camping als we deze morgen naar buiten kijken. Er was ons een zonnige dag voorspeld dus dat valt even wat tegen. Vandaag gaan we een klein eindje verder trekken. Het doel is Ljungby dat zo’n veertig kilometer zuidelijker ligt. Van daaruit willen we morgen op de fiets naar het Elinger Älgpark (elanden park). Het is 17 kilometers fietsen maar lijkt voor dit moment de meest reële kans om elanden in Zweden te zien. In de bossen zien we alleen maar sporen van deze schuwe dieren.

Voor we naar de camping rijden vullen we in de stad eerst onze voorraden weer aan. Na twee supermarkten en een drankenhandel gaan we ervan uit nu, met uitzondering van brood, voldoende proviand te hebben om Hasselt te halen. Op de camping aan de rand van de stad hebben we een heerlijk ruime plek. Het grote zwembad bij de camping ziet er aanlokkelijk uit en misschien maken we ook nog wel gebruik van de midgetgolf baan. Jammer genoeg kan het uitzicht niet tippen aan wat we de afgelopen tijd gewend waren. Je kan niet alles hebben.

Na de lunch te voet naar het centrum van de stad om te kijken wat Ljungby zoal te bieden heeft. Eigenlijk is dat niet zo heel veel. Er zijn voldoende winkels en het is er druk zat, maar er is niets wat echt de aandacht trekt. De kerk springt er in positieve zin uit. Die is wel heel mooi. De andere twee gebouwen kwamen in aanmerking bij gebrek aan beter en de bedriegertjes zijn natuurlijk altijd leuk. Sem geniet er net zo van als de stenen hond.

Op een vorige camping wapperden alle vlaggen van de Scandinavische landen. Deze camping mist de Zweedse vlag, maar hier wappert de Nederlandse driekleur en ook de Duitse vlag.

 

Na het avondeten nog even een rondje door het naast het park gelegen bosje. De Zweden van Ljungby zijn blijkbaar erg bang dat de gasten verdwalen. Op ieder paal langs dit pad zijn de routebordjes gespijkerd.

Vi ses imorgon

De dag begint met de al voorspelde regen. Wij doen het rustig aan en maken van de gelegenheid gebruik om de camper wat op te ruimen. Later in de ochtend klaart het gelukkig wat op. Hilma maakt van de gelegenheid gebruik om de leuke trekkershutten van deze camping op de foto te zetten en Harm probeert een visje te vangen met de spinhengel.

Na de lunch is het nog steeds droog en we besluiten het eiland per fiets te verkennen. Het is heerlijk fietsen door het glooiende landschap en er is best veel te zien. Voor het eerst ook groot wild. In totaal zien we vier reeën. Het zijn mooie lichtbruine grote exemplaren. Ze zijn erg schuw en daarom is fotograferen niet mogelijk. Gelet op het aantal jachthutten dat we zien wordt er waarschijnlijk veel op ze gejaagd.

We hebben het al vaker gezien in Zweden en ook hier zijn veel weides afgezet met wallen van gestapelde stenen.

Onderweg passeren we twee kleine platte schuurtjes waarbij het dak van de ene begroeid is met planten. Ze doen ons een beetje aan plaggenhutten denken.

Inmiddels begint het weer aardig te betrekken. Niet zo fijn als je op de fiets bent. Het levert wel hele mooie luchten op.

Je hebt in Zweden grote meren en kleine meren en de kleintjes zijn soms ook verrassend mooi.

Wat zich aankondigde gebeurt ook werkelijk. De wolken laten hun natte last vallen en daar fietsen wij nu net onder. De regenjassen helpen maar deels en we zijn dan ook al snel doorweekt. We besluiten de rit naar het zuiden van het eiland af te breken en rijden via de kortste route terug naar de camping.

Tegen de avond zijn alle wolken verdwenen en schijnt de zon weer. Harm gaat nog even vissen en dit keer met meer succes. 10 stuks is een leuke vangst.

Later nog de zonsondergang vastgelegd. Minder spectaculair dan verwacht, maar mooi genoeg voor een foto

Morgen trekken we weer een klein stukje verder naar het zuiden. Nu we nog steeds geen elanden in het wild hebben gezien willen wij zaterdag een elandenpark bezoeken.

Vi ses imorgon

Vanmorgen nog één keer warme kaneelbroodjes halen bij de beheerder. Heerlijk, die gaan we vast en zeker missen. Daarna op weg naar het eiland Bolmsö dat midden in het Bolmen meer ligt. Eigenlijk is het een schiereiland, maar de kortste weg voor ons om er te komen is via een gratis veerverbinding. Het is een klein veer waar de rijen voertuigen naast elkaar kunnen staan. De camper past maar net tussen de lijntjes en aan de rechterkant kan de deur niet meer open.

De camping is op tweehonderd meter van de pont. Bij de ingang is te lezen dat we zelf een plek op het terrein mogen uitzoeken. De beheerder komt ‘s-avonds rond voor de registratie en betaling. Alle plekken aan het water zijn bezet. Geen nood. In de tweede rij vinden we een prima plek met zicht op het meer.

Het meer is prachtig en de wolkenluchten maken, samen met de door de wind voortgestuwde golven, het plaatje helemaal compleet.

Na de lunch gaan we een stukje wandelen in de omgeving. Niet te ver want de kilometers van gisteren voelen we nog in de beentjes. Op steenworp afstand (let op dit komt terug ) staat een prachtige kerk uit 1863.

Een bord langs de weg verwijst naar een bezienswaardigheid. Het blijkt de Gravältet Spökebacken te zijn. Dit is een plek waar vroeger de Vikingen hun doden cremeerden en de resten werden, samen met de sieraarden van de overledene, begraven. Een steen en een aantal grafheuvels zijn de zichtbare overblijfselen.

↕

Als we doorlopen stuiten we al snel op een wel heel grote steen. Bij deze steen hoort een legende. Het eiland Bolmsö wordt ook wel het eiland van de reuzen genoemd omdat er ooit alleen maar reuzen woonden. Deze reuzen begonnen een brug van stenen te bouwen naar het vaste land. De resten daarvan zijn nu nog te vinden bij “Stone point”. Toen de klokken van de kerk van Bolmsö voor het eerst klonken werden de reuzen daar boos over. Zo boos dat één van de reuzen een steen naar de kerk gooide. Hij miste de kerk op een paar honderd meter. Stond de kerk blijkbaar niet iets verder dan op steenworps afstand.

Morgen gaan we, ijs en weder dienende, het eiland op de fiets verkennen. Later op de dag wil Harm proberen om wat vis te vangen in het meer. Zo te zien op de plaat bij de haven is het aanbod reuze.

Vi ses imorgon

Laten we beginnen met Han te bedanken voor zijn reactie op de rups. Nu weten we dat het later een hermelijnvlinder wordt. We hebben inmiddels de app. voor determinatie van onbekende dieren geïnstalleerd, maar mogelijk blijven we ook onze volgers bevragen.

Heerlijk geslapen vannacht. Wat een rust en wat een verschil met Jönköping. Vogeltjes die hun hoogste lied zingen is ongeveer alles wat je hoort. Voor het ontbijt halen we nog snel twee eigengebakken kaneelbroodjes bij de beheerder. Daar kan Ikea niet aan tippen en zo groot dat één volstaat als maaltijd.

Volgens weeronline wordt het vandaag niet warmer dan 16 graden en valt er de hele dag een miezerregen uit de lucht. Toch blijven we bij ons besluit om vandaag het Store Mosse nationalpark bij Kävsjö te bezoeken. Het park is een 7740 hectare groot moerasgebied in het zuiden van Zweden en het grootste  nationalpark in Zweden onder Lapland.  Als we vertrekken schijn gewoon de zon. Er zijn wel veel wolken aan de lucht maar voorlopig blijft het droog. In Kävsjö komen we langs een prachtige rode houten kerk die zeker een foto waart is.  Na acht kilometers parkeren we de fietsen bij het park.

 

In het park is zo’n 40 kilometer aan wandelpad beschikbaar en er zijn diverse wandelroutes uitgezet. Wij kiezen voor de rode route waarbij we in een ruime cirkel rond het in het midden gelegen moeras en meer lopen. Het wordt een mooie tocht en ook Sem heeft er vandaag veel zin in. Het is ook een tocht waarbij je goed moet opletten waar je je voeten neerzet. Ongeveer 50% van de tijd loop je over smalle houten vlonders

Van de overige paden is de helft bedekt met boven de grond uitstekende wortels

 de rest is prima begaanbaar.

Mooi aan dit park is dat er niet of nauwelijks door mensen wordt ingegrepen in de natuur. Bij voorbeeld blijven dode of omgewaaide bomen liggen waar ze gevallen zijn. Ze dienen vervolgens al woning voor allerlei bosbewoners. Ook zijn ze binnen korte tijd volledig begroeid met mossen en andere planten.

Bij het meer en het omliggende moeras lopen uiteraard geen wandelpaden. Je kunt er wel mooie foto’s van maken

Wat verder in Zweden is opgevallen en ook nadrukkelijk in dit park aanwezig is zijn mierenhopen. We hebben ze ook vandaag weer in grote aantallen en in diverse groottes gezien en overal zijn de mieren druk aan het werk.

Nog wat vermeldenswaardigheden. Moerasmos zie je vooral veel als wit mos. Eigenlijk is het mos dan al dood en gedroogd. Zolang het leeft komt het in vele kleuren voor zoals rood, geel, roze en groen. Vreemd genoeg valt dat minder op.

Dit kleine vlindertje (het kleine blauwtje) kwam letterlijk op ons pad en ook kwamen we nog  langs een vleermuizengrot.

Verder nog een paar mooie plaatjes uit het park

Voor ons was het een goed bestede dag. Dit ondanks dat we jammer genoeg geen Eland en geen kraanvogel gezien hebben. Twee soorten die wel degelijk voorkomen in dit gebied.

Vi ses imorgon

We hadden al gemeld dat de camping in Jönköping nogal rumoerig was. Dat werd deze morgen nog eens bevestigd toen voor zes uur de eerste camper of vrachtauto (chauffeurs van kleine vrachtwagens gebruiken de camping om te overnachten) al langs onze camper reed. Van uitslapen kwam niet veel terecht.

We rijden vandaag naar het zuiden waar we een plekje voor de camper willen zoeken nabij het “Store mosse nationalpark”. Dit park willen we morgen bezoeken. Op de app. van campercontact hebben we een locatie gevonden bij Hillerstorp maar het adres was nogal onduidelijk. De rit naar het zuiden kende geen problemen en na enig zoeken vonden we aan de rand van het dorp camperplek Hillerstorp hamn. Op zich wel een aardige plek maar we zochten wel wat meer rust. Het is vrij druk op de locatie vanwege de aanwezige speeltuin en jachthaven. Ook het toilet is in de nacht gesloten. Wij zoeken nog even verder en komen uit op Ågårds camping waar we door de vriendelijke goedlachse beheerder worden verwelkomd. De receptie is in een soort café waar hij ook het inschrijven afhandelt. Binnen ruikt het heerlijk. Hij heeft net kaneelbroodjes in de oven gezet. Wij weten alvast wat met de lunch bij ons op het menu staat.

We dachten even de meren achter ons gelaten te hebben, maar deze camping heeft zijn eigen meer(tje).

Na de lunch weten we niet zo goed wat te doen. Er hangt een buitje in de lucht. De hele middag doorbrengen bij de camper is ook niet aantrekkelijk dus gaan we te voet op weg naar Hillerstorp. Het is hier wel het gebied van kleine stroompjes en watertjes.

Hillerstorp is een teleurstelling. Het is gewoon een saai dorp met veel industrie. De camperplek is verreweg de mooiste locatie die we er hebben gevonden.

Verder niets om over naar huis te schrijven en dat doen we dus ook niet.

Wel weer een nieuw vraagstuk voor de biologen onder de lezers. Deze enorm grote rups kwamen we tegen op het fietspad. Donkerbruin met een grijze kop en een paar witte strepen. Iemand enig idee welke vlinder hier uit zal voortkomen?

‘s-avonds nog wel een leuk stukje bos gevonden om met Sem te wandelen.

Vi ses imorgon