Het was gistermiddag vijf uur toen we het terrein van Camping Kastanjehoeve in Zuidveld opreden. We werden begroet door de vriendelijke eigenaar en ook zijn vrouw kwam zich even voorstellen. Omdat de camper wat zwaarder is als een auto en het terrein nog wat nat van de vele regen hebben we samen een geschikte plek uitgezocht. De temperatuur is nog best redelijk en we besluiten dit jaar voor het eerst de campingstoelen te proberen.
Na het eten gaan we op goed geluk op pad voor een ommetje in de buurt. Het wordt een leuk rondje van zo’n vier kilometer. Onderweg zien we vijf reeën en een haas. Jammer genoeg vluchten ze allemaal voor ons weg, maar het zijn toch leuke ontmoetingen. De rest van de avond vullen we met een goed glas wijn en een boek. Heerlijk rustig.
Deze morgen worden we wakker van het storende geluid van de telefoon. Het blijkt een onbekend nummer en met een chagrijnige swipe door Harm wordt het geluid weggewist en het gewenste contact genegeerd. Terug in bed is het wel genieten van de vele vogels die luidkeels laten weten dat ze goed in hun veren zitten en zin hebben in de nieuwe dag. Wij dommelen nog wat door. Volgens de weersverwachting wordt het vanaf elf uur droog, dus is er geen enkele haast.
Om elf uur is het inderdaad droog en we vertrekken richting Beilen. Daar willen we de verrekijkershop bezoeken. Onlangs zijn we in het Holtingerveld geweest waar zij een presentatie gaven van hun assortiment en waar je naar harte lust verrekijkers kon uitproberen. Onze voorkeur ging toen al uit naar een lichtgewicht, waterbestendige verrekijker die ook geschikt was voor brildragers. Vandaag waren er geen argumenten om op onze eerste keuze terug te komen dus de verrekijker was snel aangeschaft.
Onderweg naar Beilen reden we een stuk langs een natuurgebied en kwamen we langs een paar prachtige vennen. In en om één van de vennen stond, geheel op hun gemak, een vijftal ruige wilde grazers. Een tafereel waar de rust vanaf straalde en waar je zo een schilderij van zou kunnen maken.
Na een patatje en een wat minder geslaagde gehaktbal vervolgen we onze fietstocht door het Drentse land. Jammer genoeg laat het weer ons wat in de steek. Er komen steeds meer periodes van miezerige regen voor en uiteindelijk wordt het zelfs een echte bui. Na een kleine veertig kilometer op de pedalen zijn we lekker nat tegen kwart voor vier terug bij de camper.
Na het avondeten is het droog en gaan we weer op pad voor het avondrondje. Kijken of de reeën zich weer laten zien. Ook heeft de campingbaas ons erop gewezen dat in de strook bos waar we langslopen veel dassen huizen. Ook dit keer worden we niet teleurgesteld tijdens ons rondje. We vinden al snel de dassenburchten en wel heel recente sporen. Ook de vijf reeën laten zich weer zien en de haas vindt ons dit keer ook weer te eng om niet als een angsthaas weg te rennen.
Wat ons verder opviel zijn de vele ooievaarsnesten in de hoogspanningsmasten. Vier masten op een rij herbergen een nest en een eind verderop zien we nog een vijfde. Blijkbaar zien de ooievaars er geen gevaar in.
Gelet op de conditie van Sem zal het morgen ook wel weer veel fietsen worden. Waar heen, dat moeten we nog bedenken.
Tot morgen
Fietstocht en avondrondje
