Wij hebben deze vakantie niets te klagen over het weer. Vooraf waren de lange termijn verwachtingen niet erg positief en er werd veel regen voorspeld. In de eerste week hebben we twee keer te maken gehad met wat miezerige motregen, maar dat was het dan ook. Vandaag was geen uitzondering. De zon heeft de hele dag geschenen van uit een blauwe hemel en pas nu (19:30) staat ze op het punt om achter een bergrug weg te zaken. Heerlijk wandelweer vandaag.
Ondanks de wat mindere ervaringen gisteren kiezen we toch weer voor een route die is aangegeven op onze wandelkaart. Dit maal kiezen we niet voor bossen maar voor het open veld. De rode route richting Epen, Broek en Mechelen lijkt hieraan te voldoen. De route loopt voor een groot deel door het dal van de geul. Deze beek komen we dan ook regelmatig tegen.
Het is echt genieten deze tocht door het glooiende landschap. Slechts een enkele keer moeten we een stukje over een asfaltweg. De rest van de route gaat over paden en paadjes tussen de landerijen door. Een deel van de route loop je over de weiden. Heel mooi, maar wel goed uitkijken waar je loopt. De koeien zijn nog niet zolang uit de wei en hun sporen liggen overal klaar om lekker in te stappen.
We moeten weer een beroep doen op mensen met kennis van planten en gewassen. De vorige keer kwam Alja met de oplossing maar deze is ook lastig. De bruine stro dikke stelen is een gewas dat we op diverse velden (vele hectares) tegen komen. Het heeft op het eerste oog iets weg van zuring, maar dat is,volgens ons , een onkruid en zal waarschijnlijk niet worden verbouwd.
Ook in dit deel van Limburg veel aandacht voor 75 jaar bevrijding. In Mechelen troffen we deze plaquette en gedenksteen aan.
Morgen, de laatste dag alweer van de vakantie, staat in het teken van inpakken en een kleine 300 kilometer op weg wezen.
Tot in Hasselt of tot onze volgende trip.
