Harm en Hilma d'r op uut

Gisteravond is het laat geworden dus deze morgen slapen we eerst maar eens uit. We hebben ook geen haast. Liever iets later vertrekken en door kunnen rijden dan vroeg vertrekken en in de file belanden. Tegen kwart over tien trappen we de camper aan en richten we hem op het zuiden. Op weg naar een lekkere fiets- en wandelvakantie. We zijn al in Zeeland als we ons realiseren dat we iets essentieels zijn vergeten. De fietsen en de hondenkar staan nog in de schuur in Hasselt. Dat wordt huren of lopen de komende dagen.

Na 285 kilometer en een lunch onderweg arriveren we tegen twee uur bij camping Dishoek waar we al snel een plekje vinden dicht bij de uitgang. Lekker handig als we ‘s-avonds nog met Sem uit moeten.

De weersvoorspellers beloven ons een droge middag waarop wij besluiten het strand op te zoeken. Sem vindt het helemaal geweldig. De wind is net sterk genoeg om af en toe een schuimvlok over het strand te blazen. Telkens weer een goede reden om er achter aan te rennen. Wij lopen over het strand richting Vlissingen. Het is best fijn op het strand. wel moeten we vanwege de vloed vrij hoog op het strand lopen waar het zand erg zacht is. Zoals altijd is er bij Vlissingen veel bedrijvigheid op het water.

Dan, als we dichter bij Vlissingen komen wordt alles anders. De weersvoorspellers zaten er helemaal naast. Wat begint met een beetje gemiezer gaat al gauw over in een serieuze regenbui. Voor ons is er nergens een schuilplek te bekennen. Er zit niks anders op dan zo snel mogelijk door te lopen naar het eerste de beste strandpaviljoen in Vlissingen. Gelukkig brand daar een haardvuurtje en hebben ze warme chocomel. We blijven zeker drie kwartier binnen voordat de bui richting Hasselt is vertrokken.

Terug lopen we over fiets- en voetpaden hoog door de duinen. Best mooi wandelen. Het is redelijk helder en aan de ene kant kijk je uit over de monding van de Schelde en aan de andere kant over Walcheren. Als we bijna bij de camper zijn is het al inmiddels 6 uur. We besluiten om het koken vanavond over te laten aan de kok van strandpaviljoen “Piet Hein”. En wat blijkt: bij Piet Hein smaken de spare ribs erg fijn.

Eenmaal buiten kunnen we genieten van een prachtige zonsondergang. De zon zelf krijgen we niet te zien, maar de effecten op de bewolking zijn prachtig.

Op de achtergrond zijn de kranen van de haven van Zeebrugge goed te zien.

We weten nog niet wat we morgen gaan doen. We maken wel plannen op basis van de weersvoorspelling. Ze zullen er toch niet elke dag naast zitten