Voor vandaag is een droge dag voorspeld en dat blijkt ook, op een enkele verdwaalde druppel in de morgen na, zo te zijn. Nu het weer het toe laat gaan we vandaag een stuk over het eiland fietsen. Op naar de receptie waar we twee fietsen en een hondenkar huren. Bij het sanitair gebouw hangt een kaart van de regio met daarop de fietsknooppunten aangegeven.
Wij kiezen knooppunten die ons van Dishoek via Zoutelande en Meliskerke naar Middelburg brengen. Vanaf Middelburg willen we langs het kanaal naar Oost Souburg en Vlissingen rijden en vandaar weer terug naar de camping.
Al snel bereiken we Zoutelande. Het is een typisch kustplaatsje en het wemelt er van de toeristen. We wandelen door de winkelstraat die net als in alle kustplaatsjes bestaat uit een aaneenschakeling van terrassen, kledingzaken en souvenirwinkeltjes. We doen een rondje om de kerk en beklimmen de dijk die Zoutelande tegen het zeewater moet beschermen. Sem laten we nog een poosje uitrazen op het strand en dan gaan we verder op onze stalen rossen.
We komen over veel wegen die omzoomd zijn met zogenaamde mantelingen. Hoge heggen aan beide zijden van de weg die de weggebruiker moet beschermen tegen de wind. Typisch iets voor deze streek van het land.
Aangekomen in Middelburg parkeren we onze fietsen net buiten het centrum. Ook hier is goed te merken dat het vakantieseizoen in Nederland en Duitsland nog niet is afgesloten. Het is gezellig druk in de stad en de terrassen zijn goed gevuld. We zien weer vele fraaie bouwwerken waaronder het stadhuis. Het stadhuis en de omringende panden zijn kunstig in een koperen maquette nagemaakt. Met een door twee paarden voortgetrokken kar maken we een rondrit door de oude stad.
In zeeland is men erg creatief met muurschilderingen. Deze duif zagen we in Middelburg
Hoewel Sem nog wel een lekkere kar had met echte vering wordt hij er niet echt gelukkig van. Hij rent liever een stuk naast de fiets
De fietstocht is in totaal 37 kilometer en iets voor vijven zijn we terug bij de camper waar een koud biertje op ons wacht. Na het eten wandelen we met Sem nog even naar de strandovergang. Vanaf de top van de duin kijken we over het water waar langzaam de schemering neerdaalt. Zoals altijd passeren nu ook weer de grote vrachtschepen op weg naar hun, voor ons, onbekende bestemming. Al met al een mooi en rustgevend gezicht. De vrachtschepen op de gladde zee, de boeien waarop de lichten aanspringen en aan de overkant de vele lichtjes van Zeeuws Vlaanderen en België.
Morgen leveren we de fietsen weer in en gaan we te voet weer op pad.
Tot morgen
