Gisteren hebben we jullie kennis laten maken met ons gezelschapsroodborstje. Gisteravond later kwam dit olijke egeltje gezellig langs onze camper wandelen. Totaal niet bang. Niet voor ons en ook niet voor Sem. Benieuwd wat er vanavond nog uit de struiken komt.
Vanochtend zijn we met de fiets vertrokken. Ons doel is om langs het meer naar het zuiden te rijden tot aan Stuer en dan vervolgens langs de andere over weer naar het noorden tot aan Zislow. De eerste twee kilometers gingen voortreffelijk over strakke fietspaden langs de diverse zonneweides. Daarna werd het al snel minder. De (fiets)paden waar we over kwamen waren niet geschikt als fietspaden. Eigenlijk waren ze ook niet geschikt als paden. Ze waren smal hobbelig, mul, of er lagen dikke keien op de weg. Daarnaast was de route verre van vlak en moesten we regelmatig met fietsen en hondenkar tegen de heuvel oplopen. We hebben het op deze wijze nog 6 kilometer vol gehouden en toen waren we er wel klaar mee.
Zoals altijd, als de nood het hoogst is si de redding nabij. Terwijl we stonden uit te hijgen viel ons oog op een bordje met daarop: “vallei van de ijsvogels”en “Barenwald”. We besluiten de fietsen te laten staan en te voet verder te gaan door de Vallei naar de beren toe. We komen langs een vredig kabbelend beekje die zijn weg zoek naar lager gelegen grond. IJsvogeltjes krijgen we jammer genoeg niet in beeld. Op naar het Barenwald. Hier worden beren, voornamelijk uit oost Europa opgevangen die werkzaam zijn geweest in het circus of op straat om toeristen te vermaken. De stichting die het park beheerd heeft als doel zo veel mogelijk van deze beren een onderkomen te bieden dat zo goed als mogelijk overeenkomt met hun natuurlijke omgeving. De beren zitten er in groepjes en hebben per groep meerdere hectares bos ter beschikking. Ook voor elke groep een meertje of een grote poel. De beren worden bijgevoerd, maar het voer wordt op willekeurige plekken over het hek geworpen. De beren moeten het zelf opzoeken. Een rondje door het berenbos is best een leuke en leerzame ervaring.
Uiteindelijk toch maar weer op de fiets om terug te gaan naar de camper. Een ongeluk komt zelden alleen want dit keer misten we ook nog een afslag waardoor we in Ganzlin terecht kwamen. Van daaruit geen fietspad naar Plau Am See. Wel een Bundesstrasse. Hoewel daar vaak hard gereden wordt hebben we het risico toch maar genomen en zonder problemen hebben we de camper gehaald.
We zijn nu dik 14 dagen in Mecklenburg Vorpommern en wat vinden we er nou eigenlijk van? Het is een prachtig gebied met mooie meren, veel al wat oudere bossen en schitterend glooiend landschap vooral met koren begroeide hellingen, en sfeervolle oude dorpen en steden. Allemaal prima, maar toch…. De streek is volgens ons nog niet goed voorbereid op de vele toeristen. Het ontbreekt aan adequate wegbewijzering. De fiets- en wandelpaden zijn van heel slechte kwaliteit en houden soms zo maar op. Ook rijden met de camper is op niet Bundesstrassen een hobbelige aangelegenheid. Om het voor de toeristen wat aantrekkelijker te maken zouden ze daar o.i wat aan moeten doen. Zouden we het anderen aanraden? Dat wel, maar houdt rekening met de ongemakken en neem contant geld mee. Pinnen kan alleen bij de pomp en bij grote winkels of restaurants.
Tot morgen.
