Harm en Hilma d'r op uut

En weer is het weer weergaloos vandaag in het zonovergoten Twente. Van de stralende zon wordt je vanzelf vrolijk en het is gezellig druk op de camping. Met het gesloten sanitair blijft het behelpen,maar ook met koud water in de camper lukt het  best om schoon te worden.

Er staat nog een stevige bries vandaag dus we laten de fietsen op de camping en gaan lekker wandelen. Dicht bij de camperplaats kunnen we de oranje wandelroute oppakken. Deze is bijna 12 kilometer lang en dat vinden we wel genoeg voor vandaag. We lopen eerst in de richting van Beuningen en genieten van het open landschap met de grote boerderijen. Ondanks de droogte constateren we dat de mais het overal goed doet. In Beuningen halen we een verse kop koffie (to go) en vervolgen onze tocht. In het tweede deel lopen we een flink stuk langs de oever van de Dinkel. Het is er sowieso prachtig maar de lichtinval zorgt voor nog mooiere plaatjes.

Niet alleen de mensen in Twente zijn nieuwsgierig. De koeien kunnen er ook wat van. Deze dames hebben een stuk met ons meegelopen en ons eens goed bekeken.

Tegen twee uur al terug op de camping. Heerlijk zitten genieten van de zon. Tegen de avond de BBQ aan en na het eten nog even met Sem naar het hondenveld bij de Dinkel.

Het plan voor morgen is op de fiets naar Ootmarsum. Misschien kunnen we daar een terrasje (snel) boeken.

Good Goan !1

Eerst maar even terug naar de vrijdag. Op donderdag is de camper al volledig uitgerust voor een lang weekend. Jammer genoeg moet er eerst nog wel worden gewerkt. Na het werk, snel douchen, en vroeg diner en dan op naar De Lutte. Bij aankomst blijkt plek 1 voor ons gereserveerd. Gelijk bij de ingang. Op zich wel een goede plaats, maar er komen wel erg veel mensen langs lopen. Sem reageert daar vaak op en dan moeten wij ook weer reageren.

‘s-Avonds lopen we nog even naar het Lutterzand. Het is vlak bij en Sem kan zich mooi uitleven in de Dinkel.

Het is een drukke dag geweest en ruim voor twaalf uur zoeken wij het bed op om…

Zaterdag morgen weer fit op te staan. De zon schijnt al volop en het belooft een prachtige dag te worden. Sem beleeft al vroeg de eerste teleurstelling. De jaren gaan tellen en het lukt hem niet meer om bij ons in bed te springen. Na een lekker ontbijtje pakken we de rugzakken en gaan we op pad.

We rijden met de fiets naar De Lutte om vanaf het VVV-kantoor een wandeling richting Oldenzaal te beginnen. Net buiten De Lutte lopen we door een mooi glooiend op landschap. Prachtige velden, stukjes bos en boerderijen schilderen een prachtige omgeving om door te wandelen.

In de buurt van Oldenzaal vinden we op de Tankenberg een orchideeënveld. Voor bezoekers is er een wandelpad door gemaakt. Je kijkt er je ogen uit en verbaasd je over de vele verschillende wilde orchideeën die daar groeien en bloeien. Staat er even geen orchidee, dan staat er wel wat anders te bloeien. Als je in de buurt komt is het een echte aanrader. Heb je een hond dan moet die wel even bij de ingang blijven wachten.

Waren de orchideeën al mooi,  het was nog niet alles. Een stukje verder komen we over landgoed Kalheupink. Op het landgoed veel kunstvoorwerpen en wat ons betreft sprong de bank in de vorm van een kleed er wel echt uit.

 

We liepen er ook door de rododendronlaan. Een prachtig wandelpad met een weerszijden hoge volop bloeiende rododendrons.

Er was onderweg echt enorm veel te zien en te beleven

 

Een gedicht goed voor een gulle lach, gevonden in een kapelletje langs de weg

Een reusachtig eik en een uitbundig bloeiende kamferfoelie.

En loslopende kippen met een kuikenschare.

Eenmaal terug in De Lutte gaan we op de fiets weer terug naar Erve Velpen. Onderweg nog een stop bij een boerderijwinkel voor een heerlijk ijsje.

Na het eten nog even met Sem naar het Lutterzand. Kan hij de laatste energie even verbruiken in de Dinkel.

Al met al een fantastisch mooie dag en goede vooruitzichten voor morgen.

“Good Goan”.

 

 

Vandaag begint de dag weer met een blauwe lucht en een heerlijk zonnetje. Na een wasbeurt(je) in de camper gaan we heerlijk buiten ontbijten. Daarna zetten we de fietsen en hondenkar klaar voor een fietstocht richting Drents Friese Wold.

Drenthe staat bekend om haar vele prachtige fietspaden. Het eerste deel van onze tocht merken we daar niet veel van. We rijden over klinkerstraten waar de stratenmaker de klinkers waarschijnlijk van afstand heeft neergegooid en zandpaden met diepe gaten. Gelukkig wordt het later wel een stuk beter en ervaren we nog het gemak van goede fietspaden. Het weg erna toe was misschien niet geweldig, het Wold is wel een prachtig gebied. Uiteindelijk zien we maar een deel van het gebied. Door de wind en een, aan het begin van het seizoen, nog gebrekkige fietsconditie besluiten we de vooraf geplande route in te korten. Uiteindelijk staan er 43 kilometer op de teller als we terug zijn bij de camper.

We besluiten onze spullen te pakken en naar huis te rijden. Daar sluiten we de korte trip af met een BBQ in onze tuin. Zelf voorziend camperen is goed bevallen. Met de Pinksteren hebben we wat meer dagen tijd. Dan gaan we maar weer naar De Lutte.

Hallo lezers Sem hier. Ik ben hartstikke moe, maar van mijn bazen moet ik maar eens een stukje schrijven. dus vooruit maar:

Eieieieieieieieieiendelijijijijkk, ik dacht dat ik dit jaar mijn heerlijke slaapjes onder he dashboard wel op mijn iets te dikke buikje kon schrijven. Deze week stond de camper plots weer voor de deur. Niet de eerste keer dit jaar, maar de vorige keer gingen de baas en het vrouwtje hem poetsen. Dus Semmie lekker slapen. Wordt ik wakker is de camper verdwenen. Maar deze keer was het anders. Mijn kleed ging in de camper en wat kleren van de baasjes en gelukkig ook eten. Semmie houdt namelijk erg van eten.

Zaterdagmorgen was het dan eindelijk zover. Ik mocht mee in de camper. Mijn tuigje moest wel eerst worden aangepast. Schijnt dat er tegenwoordig meer Semmie is voor dezelfde prijs. Maakt Semmie niks uit, Semmie houdt namelijk erg van eten.

Tegen elf uur kwamen we aan bij camping Meistershof in Lheebroek, een gehucht in Drenthe maar met een heel mooie grote camping. Een aardige mevrouw bracht ons naar een hele grote plek, Tjonge wat een ruimte. Er kan nog makkelijk een camper naast. Zoveel ruimte.

Na de lunch gingen we wandelen. Een heel eind. Door de bossen en over de hei naar de snelweg. daarna over de snelweg naar Spier en vandaar naar het noorden tussen landerijen door. Daarna weer over de snelweg en terug naar de camper. Het vrouwtje heeft hele mooie foto’s gemaakt. Ik heb er een paar uitgezocht en die staan hieronder.

Op de terugweg kreeg ik nog een lekker ijsje van het vrouwtje. Daar wordt Semmie heel blij van, want Semmie houdt namelijk erg van eten. Weet je wat ook zo gek is. Baasje en vrouwtje poepen en plassen gewoon in de camper. Raar he, ik mag dat nooit. Zij zeggen dat het moet van Mark.

Zo ik ga nu weer snel slapen. De ogen vallen bijna dicht. Ik wil alleen nog wakker worden als er eten is.  Semmie houdt namelijk erg van eten.

Morgen willen ze gaan fietsen, maar daar ga ik mooi niet over schrijven. Doen ze maar lekker zelf