Harm en Hilma d'r op uut

De zon scheen ook vanmorgen weer boven het Teutoburgerwald. We hebben geen moment spijt van het feit dat we Ferienpark Teutoburgerwald gaan verlaten. Ons uiteindelijke doel is Camping Axelsee in Wurgassen. Onderweg willen we een tussenstop maken in Bad Pyrmont. Voor de boodschappen, maar vooral om dat deze stad ons is aangeprezen door pa en ma Linde. Bij het vertrek is het schrikken geblazen. Zodra we op het verharde pad komen komt er een verontrustend  geluid onder de camper vandaan. Snel stoppen en kijken leert ons dat we de pootjes niet hebben ingedraaid. Ze staan beide zielig scheef. Met veel spierkracht op de slinger laat pootje één zich indraaien. Pootje twee heeft even een paar flinke tikken met de moker nodig, maar laat zich vervolgens ook netjes indraaien. Later op de dag bleken beide pootjes weer redelijk normaal te functioneren. Als we thuis zijn laten we ze nog wel een keer checken voor de zekerheid.

In Bad Pyrmont vinden we een ruime parkeerplaats tegenover Schloss Pyrmont. Natuurlijk gaan we daar eerst even kijken. Het eerste dat opvalt is het enorme aantal karpers die rondzwemmen in de slotgracht. Natuurlijk denken we direct aan een beetje voeren met brood, maar via grote borden is aangegeven dat dit uitdrukkelijk verboden is. De karpers weten niets van die borden en bedelen met de bek boven water om eten.

Op de toegangsbrug naar de poort van het slot worden twee mensen voor de camera geïnterviewd. De dame die de nieuwsgierigen op afstand moet houden vertelt dat het gaat om “onze” regentes Emma en Willem de derde. We begrepen dat Emma ook in het slot heeft gewoond. Als je haar volledige naam opzoekt kom je in de lange lijst ook Pyrmont tegen. Wel leuk zo’n onverwachte ontmoeting. Jammer genoeg hadden zijn geen aandacht voor hun landgenoten. Het slot is verder prachtig onderhouden met een fraai park erbij. Beide zijn, zonder hond, te bezichtigen. Wij zijn er omheen gelopen en hebben, tussen de spijlen van de hekken door, wat foto’s van de tuin gemaakt.

Na de rust rond het slot zoeken we de drukte van de binnenstad op. Ook hier veel statige prachtige gebouwen. Een aantal zaken valt bijzonder op. Elk plein en elke staat heeft bijna zijn eigen waterpartij/fontein. Soms over de hele lengte van de straat.  Wij vinden ze mooi en voor Sem zijn het prachtige drinkbakken. Ook niet te missen zijn de vele palmbomen die het straatbeeld sieren. Ze staan wel in grote bakken en wij vermoeden dat ze in de winter ergens binnen worden gestald.

De aankomst op de camping en het welkom is gelijk prettig. Hier geen enkele coronastress. We schrijven ons in en mogen naar eigen inzicht een plekje op de camping uitzoeken. Van de beheerder krijgt Harm ook gelijk toestemming om zonder vergunning in het meer te vissen. De Wezer is op een steenworp afstand. Om daar te vissen is wel een vergunning nodig. Alle voor de camper geschikte plekken zijn al bezet. Geen probleem want wij vinden een ruime plek op  het grote veld. Het uitzicht op de heuvels is prachtig.

Ondanks dat het is gaan regenen lopen we na het avondeten nog rond het meer. Echt een leuk leuk rondje voor een avond wandeling. De grote witte zwaan vindt ons net zo interessant als wij hem.

bis morgen