Harm en Hilma d'r op uut

Gisteravond hebben we nog lang buiten gezeten en genoten van het mooie weer en een prachtige zonsondergang. Het was prachtig om te zien hoe  de zon in de Oostzee verdween.

Vanmorgen eerst rustig aan gedaan en gewacht op het moment dat onze buren vertrokken. Hierdoor kwam er een nog mooiere plek voor ons vrij.

Daarna op naar het Viking Museum. Jammer genoeg tevergeefs. Het museum was gesloten in verband met het Midsummer fest in Zweden. Een Zweedse nationale feestdag die altijd wordt gehouden op de vrijdag tussen 19 en 25 juni. Fijn voor de Zweden, jammer voor ons.

Eerder dan verwacht starten wij met het middagprogramma. Met de fiets willen we de west onder uitstekende landpunt van Zweden verkennen. Er staat een stevige wind, maar dat is met de hoge temperatuur van vandaag eigenlijk wel lekker. Eenmaal op de landtong rijden we al snel door een natuurgebied. Het is er prachtig en net als in Nederland worden ook hier grote grazers ingezet voor het onderhoud.

Wat verderop komen we terecht in een massa wandelende en fietsende Zweedse feestgangers die allemaal op weg zijn naar een feestterrein. Naast veel eetgelegenheden is hier ook een wedstrijd georganiseerd. blijkbaar moeten ploegen, staand op een paar ski’s gemaakt van een plank met leren riemen, zo snel mogelijk een parcours  afleggen. De Zweedse vrouwen zijn feestelijk gekleed in lange jurken met een bloemenkrans in hun haar. Het wordt vast een mooi feest.

Wij fietsen door en komen langs de molen van van Skanör. De molen is helemaal uit hout opgetrokken.

We fietsen ook een heel eind over een pad parallel aan de kust. In de duinen wemelt het van de vaak vrolijk gekleurde badhuisjes. We stoppen even bij een strandopgang en gaan naar het water. In de duinen en op het strand zijn heel veel zwarte veren van meeuwen te vinden. Iemand heeft er zelfs een figuur mee gemaakt op het strand. Sem geniet ondertussen van het zilte water en laat zich gemakkelijk verleiden tot een spelletje waarbij hij fanatiek als in zijn jonge jaren naar opspattend water hapt.

In het boek van over Zweden hebben wij de vuurtoten van Falsterbo zien staan. Die willen we ook nog bezoeken, maar welk weggetje we ook proberen, steeds stuiten we op een enorm golfterrein. Navraag bij het kantoor van de golfclub leert ons dat we gerust met onze fietsen over het terrein naar de vuurtoren mogen. Dus wij op weg naar deze in 1796 gebouwde en nog steeds in gebruik zijnde vuurtoren. Inmiddels zijn de vuren wel vervangen door moderne lampen.

Tegen drie uur zijn we weer bij de camper en vermaken ons met een goed boek en het uitzicht over de Oostzee(arm). Eén steen voor onze camper wordt bijna voortdurend bezet door een meeuw. Tijd om deze gast eens op de foto te zetten.

Vi ses imorgon