Als we opstaan vandaag miezert het nog een beetje in Wijster. Omdat we gisteren bijna alles al hebben ingepakt is alleen het touw van Sem drijfnat geworden. Rond half tien vertrekken we van de gezellige camping in Wijster en gaan op weg naar Nieuw Lekkerland. Met een tussenstop voor wat boodschappen arriveren we bij camping Landhoeve aan de Lekdijk. Daar worden we echter geconfronteerd met een wel heel steile afrit van de dijk naar de camping. Nu is naar beneden meestal niet het probleem, maar de gedachte om naar boven te moeten en uit te mikken dat je in één keer door kon rijden de smalle dijk op vonden we niet een geweldig idee. Ook met Sem in de fietskar tegen de dijk op was niet mogelijk.

In Oud-Alblas vinden we een alternatief op het terrein van de plaatselijke ijsclub. In de zomer doet dit dienst als camping. Na de lunch laat zowaar het zonnetje zich zien en gaan we op de fiets op weg naar Kinderdijk. Het doel waarvoor we deze bestemming hebben gekozen. Kinderdijk is een dikke acht kilometer rijden vanaf de camping. Onderweg zien we al snel dat we in een enorm waterrijk gebied zijn aangeland. We zien daar dan ook al diverse molens staan.

Aangekomen in Kinderdijk kopen we eerst kaartjes waarmee we toegang krijgen tot de filmzaal, het museum, enkele opengestelde molens en we kunnen een rondvaart maken. In Kinderdijk staan verschillende uitvoeringen van molens. Ze hebben wel allemaal dezelfde taak, het verpompen van water naar een hoger gelegen kanaal of naar De Lek die het uiteindelijk afvoert naar zee. De boot voor de rondvaart drijft op het punt van vertrekken en wij besluiten direct mee te gaan. Zowel vanuit de boot als later vanaf de kant levert dat mooie foto’s op.

Na de rondvaart bezoeken we de film. In de film wordt uitgelegd hoe de combinatie van molens het water via diverse steeds hoger liggende kanalen (boezems) uiteindelijk afvoert naar de rivier. Ook is er op ludieke wijze aandacht voor het ontstaan van de naam Kinderdijk. Het meest geloofwaardige verhaal is als volgt. Op 19 november 1421 werd het gebied getroffen en overstroomd door de Elizabethsvloed. Daags na de vloed dreef er ter hoogte van het huidige Kinderdijk een wiegje in het water waarbij een poes druk doende was om met haar gewicht het wiegje rechtop te houden. In het wiegje werd baby Beatrijs gezond en wel aangetroffen en werd de locatie later Kinderdijk genoemd.

Een oude weerspreuk luidt “na zonneschijn komt regen” en dat is vandaag niet anders. Gelukkig zijn we net bij het bezoekerscentrum wanneer een fikse onweersbui wind en water over het land uitstort. Binnen enkele minuten staat de straat blank en is de helft van de fietsen omgeblazen. Dit zeer tot ongenoegen van een groep Engelse toeristen die er op is komen aanrijden.

Als de bui is uitgeraasd stappen wij weer op de fiets en zetten koers naar de camper. Nog even stoppen we bij een molen om het interieur te bekijken. In de molen heeft ooit een gezin met dertien kinderen gewoond en op elke verdieping kom je dan ook bedsteden tegen.

Morgen rijden we door naar Zeeland. Vanavond maar even een camping uitzoeken.

Tot morgen