Harm en Hilma d'r op uut

Er is er één jarig, hoera hoera, en ja hoor de eerste regen van de vakantie dient zich aan.   Vannacht trouwens nog wel verwend met een originele Red Bull formule 1 softshell jas. Daar kan je op Francochamps mee gezien worden. Toen we opstonden scheen overigens de zon gewoon, net als op de andere dagen. Wel werd het al gauw benauwd en klam.

Vandaag naar Sassnitz. Een stad op fietsafstand (ca. 15 km), maar op aanraden van de campingbeheerder lekker met de trein. Op het station van Lietzow worden geen kaartjes verkocht dus er zal wel een conducteur langskomen was de gedachte. Onderweg geen conducteur gezien dus gaat onze dank in deze uit naar de Bundesbahn. Vanuit Sassnitz willen we in ieder geval een boottocht maken naar de krijtrotsen bij de Konigsstuhl. Ons eerste doel is dan ook de haven om te kijken wat de vertrektijden zijn. In de haven vinden we ook een boottocht die ons langs de Konigsstuhl voert maar die vervolgens verder vaart naar Cap Ankona op de uiterste noordpunt van Rugen. Vandaar gaat de boot naar Binz om vervolgens weer in Sassnitz te eindigen. Deze tocht start om 14:00 uur en naar verwachting zijn we rond half zeven terug. We kopen kaartjes hiervoor en gaan vervolgens de stad verkennen.

Over Sassnitz is verder niet zo veel te vertellen. Veel restaurants langs het water en heel veel soorten visbroodjes. Er is vast veel meer te zien maar daar zijn we niet geweest. Tegen de tijd dat de boot vertrekt begint de bewolking het te winnen van de zon. In het begin is dat wel lekker verfrissend. Na een tijdje en met een windje over het water is een jas toch wel lekker. De tocht is verder geweldig. We varen langs de hoge krijtrotskust en de gids weet bijna bij iedere rots een verhaal. Over zeerovers, aardverschuivingen e.d. We kunnen blijven zeggen dat het mooi, prachtig en indrukwekkend is maar de foto’s zijn vast overtuigender.

De haven van Sassnitz  Koninsstuhl

Konigsstuhl  uitvalsbasis van zeerover Stortebecker

Vith 

 

Cap Ankona

Even een bui, maar wel een mooie regenboog

3x Binz

Afmeren is Sassnitz tussen U-boot en collega rondvaarder (en het paste)

Morgen gaan we Rugen weer verlaten. Zo nog even een bestemming uitzoeken

Tot morgen

 

Deze morgen Born achter ons gelaten en op weg naar Lietzow aan de zuidkant van Rugen. Lietzow ligt op een smal strookje land met in het noord-westen de Grosser Jasmunder Boden en in het zuid-oosten de Kleiner Jasmunder Boden. Tegen één uur rijden we het terrein van Gastehaus Lietzow & Stortebeker Camp op. Het inchecken verloopt snel en al gauw zijn we klaar voor een verkenning.

 

Kort voordat we bij de camping waren kwamen we (vrij vertaald) langs de “markt van creatief Rugen”. We besluiten om daar eerst maar eens te gaan kijken. Er worden veel mooie en creatieve dingen aangeboden. Echter gezien de prijzen hechten de makers er erg aan. De prijzen zijn ons over het algemeen veel te hoog. Iets wat dit jaar sowieso opvalt. Kon je acht jaar terug in deze regio goedkoop kamperen, en terrasje pakken of uit eten gaan. Tegenwoordig liggen de prijzen hier hoger als in Nederland. Een deel van dit geld wordt ongetwijfeld geïnvesteerd in de infra-structuur want de wegen zijn opgeknapt en er zijn ook fietspaden aangelegd. De vele nieuwbouw huizen hebben niet meer de oostblok architectuur, maar zien er fris en modern uit.

Lietzow is veel kleiner dan wij dachten het telt slechts 250 inwoners. Als je de plaats in komt rijden worden je ogen automatisch naar het grote witte huis op de heuvel getrokken. Wij denken dat het particulier bezit is want wij hebben geen open toegangsweg kunnen vinden.

Het is bloedheet in Lietzow en wij besluiten een biertje te halen op het, boven het water gelegen, terras van een restaurant. We vinden een mooi hoekje in de schaduw. Het Stortebecker bier smaakt zoals gewoonlijk weer prima. Al snel valt de activiteit van een aantal zwaluwen op. Onder een deel van de terrasoverkapping ontdekken we twee nesten met jongen. De oudjes vliegen af en aan met insecten om het jonge spul te voeren. Heel leuk. Je blijft er naar kijken. De zwaluwen zijn van een soort dat wij in Nederland nog nooit hebben gezien.

Na het avondeten gaan we eerst even naar het station. Morgen willen we met de trein naar Sassnitz. De stad is te ver weg om te lopen en het terrein te glooiend om op de fiets te gaan. Het doel is om vanuit Sassnitz een rondvaart naar de krijtrotsen te maken. Inmiddels weten we dat de treinen 20 minuten voor het hele uur vertrekken. Daarna nog even met Sem naar het strand. Watertrappen vanaf een pier blijft voor hem een leuk spelletje. Hilma maakt nog wat mooie foto’s van de omgeving.

Tot morgen

Heel veel bijdragen op de weblog beginnen zo, maar wat is, is zo. Als we wakker worden staat de zon al hoog aan een wolkeloze blauwe hemel. Het begint al knap warm te worden. Voor het ontbijt zoeken we een plekje in de schaduw onder een dikke berk. Afkloppen natuurlijk, maar voorlopig hebben we prachtig vakantieweer.

We gaan vandaag weer met de fiets op pad. Het eerste doel is het westelijk gelegen gehucht Althagen. Een plek die over een haven beschikt. Aangekomen blijkt dat er in de haven een hele serie prachtige houten zeilbootjes zijn afgemeerd. Ook de plaatselijke vissers zijn al weer terug met hun vangst. Deze wordt ter plekke gerookt en verkocht aan de toeristen. Vast heel lekker, maar deze vis wordt ons te duur betaald.

Verder gaat onze tocht naar Ahrenshoop. Een toeristische kustplaats waar we door zijn gereden op weg naar de camping. Het is een hobbelige rit. Waar de huizen en hotels en dergelijke er goed onderhouden uitzien zou er ook wel eens wat geld mogen worden gespendeerd aan de best druk gebruikte fietspaden. Gescheurd asfalt, diepe kuilen, betonpaden met diepgaande betonrot en los split, alles wat je niet wil kom je hier tegen. Waar we wel van genieten is het landschap en de fraaie molen die we passeren.

Ons eerste doel in Ahrenshoop is de Hoher Ufer. Met onze ervaring van bijvoorbeeld de krijtrotsen op Rugen hebben we hoge verwachtingen. Als we er aankomen valt het allemaal een beetje tegen. Een gemiddelde duin in Nederland is hoger. Het bijbehorende zandstrand heeft al de nodige zonaanbidders getrokken. Wij lopen een eindje de zee in en constateren dat wij het water nog te koud vinden voor een zwempartij.

Lopend gaan we vervolgens Ahrenshoop verder verkennen. Het wemelt er van de toeristen. Er zijn overal volle terrassen en het is er bloed heet. Het mooist vinden we nog het schilderwerk op een transformatorhuisje. We zijn er dan ook snel klaar mee. We kopen nog een pond verse aardbeien waar we op een bankje lekker van genieten en vervolgens vervolgen we onze fietstocht langs de rand van het water richting Born.

Op weg naar Born komen we achter onze camping langs waar een surfstand is aangelegd. Bij het surfstrand hoort een heel aantrekkelijke strandtent. Wij besluiten het fietsen te laten voor wat het is en te gaan voor een halve liter koud bier aan het strand. Voor Sem hebben we een calippo gekocht. Lekker tien minuten likken aan een kartonnetje.

Morgen gaan we naar Lietzow op Rugen

Tot morgen

Vanmorgen tegen half elf vertrokken uit Seehof. Het weer is prima, het motortje van de camper snort tevreden en we hebben nauwelijks last van vertragingen. De kilometers vliegen onder de wielen door en ondanks een stop voor boodschappen bereiken we om half één camping “Regenbogen Born” bij de plaats Born, aan de zuidkant, op het schiereiland Darss. Net als op Seehof mogen we hier ook naar eigen inzicht een plekje zoeken. Niets is vooraf gereserveerd. In Born zijn zelfs geen genummerde plaatsen. Hier en daar staan kasten voor stroomaansluitingen en het is voldoende als we het nummer van de kast doorgeven waarop we zijn aangesloten. Wij vinden een schitterende, heel ruime, plek in de zon, maar met voldoende mogelijkheden om de schaduw op te zoeken.

Na de lunch vertrekken op de fiets. Ons eerste doel is de vuurtoren aan de noordkust van het eiland. Ondanks het feit dat de fietspaden, naar Nederlandse begrippen, niet echt fijn zijn is het een mooie tocht die ons door bossen en een groot moerasgebied voert.

Het eiland is een stuk groter dan wij dachten . In plaats van de door ons vooronderstelde 5 kilometer blijkt de vuurtoren toch echt op 10 te liggen. Het is druk met toeristen bij de 35 meter hoge vuurtoren die ‘s-nachts zijn licht ver over het water van de Oostzee laat schijnen. Harm waagt de beklimming en wordt, vanuit zijn hoge positie, beloond met een prachtig overzicht van het eiland en de kust.

De gebouwen bij de vuurtoren, vroeger gebruikt als huisvesting van de torenwachters, zijn nu ingericht als museum. Je kunt er informatie over stenen en fossielen uit het gebied vinden, er is een zeeaquarium en ze hebben een prachtige collectie opgezette dieren.

Na het bezoek aan de vuurtoren lopen we nog even naar het strand. Het is er druk met zonaanbidders. Het water is, met 14 graden, wat ons betreft nog wat te koud voor een zwempartij. Het blijft dan ook bij pootjebaden dit keer. Vanaf de vuurtoren fietsen we, richting oost,  door de bossen naar Prerow, vandaar via Wieck terug naar Born. Het zijn stuk voor stuk plaatsen die zich voornamelijk op de toeristen richten, maar wel erg gezellig.

 

Als we terug zijn op de camping eerst een biertje en dan gaat de BBQ voor het eerst deze vakantie aan. Een primaslot van weer een mooie vakantiedag.

Tot morgen.

Gisteravond was er in Seehof nog een schitterende zonsondergang te bewonderen. Wat een prachtige lucht.

Na een aantal korte nachten en vermoeiende dagen zijn we deze dag maar eens begonnen met goed uitslapen. Het is al na half tien als we energiek het bed uit wippen. Eerst even een stukje wandelen met Sem, lekker douchen, een ontbijtje en dan met de rugzakken op pad. We hebben gisteravond besloten dat we vanaf de camping de “blauwe acht” route voor fietsers en wandelaars gaan volgen tot aan Schwerin om daar de stad te bekijken.

Het weer is prima. Misschien al bijna te warm om te lopen. Het eerste deel van de tocht gaat over een fietspad langs een provinciale weg. Misschien niet ideaal, maar de mooie doorkijkjes over het glooiende landschap naar het meer zijn fantastisch. De zonneweides langs het meer zijn al goed bezocht en wij ontdekken dat naakt recreatie hier zeker geen taboe is.

Schwerin is wat verder weg dan ingeschat. We zijn al 8,5 kilometer onderweg voor we de oude binnenstad bereiken. Oude binnenstad is waar, maar ook weer niet. Er is duidelijk heeeeeel veel geld geïnvesteerd want alle huizen en gebouwen zijn schitterend gerenoveerd. Wat een pracht en praal allemaal.

We lopen al enige tijd door de stad en eigenlijk kunnen de beentjes wel wat rust gebruiken. Het komt dan ook goed uit als we op een pleintje een dubbeldeks bus zien staan waarmee je een tour door de stad kunt maken. We vinden een plekje op de bovenverdieping waar het dak vanwege het mooie weer is afgeschoven. De chauffeur manoeuvreert de bus kundig door de vaak nauwe straten terwijl een gids aan één stuk door alle gebouwen en bijzonderheden beschrijft die wij passeren.

Eén van de laatste stops van de bus is bij het slot van Schwerin. Wat een overweldigend mooi gebouw is dat. Het dak is voorzien van een paar gouden koepels en ook enkele gouden beelden. Het is er wel erg druk want er is een soort van markt georganiseerd waar ook veel bekende politici bezig zijn zieltjes en kiezers voor hun partij te winnen. Hieronder een impressie van het slot:

Ook ons bezoek aan de grote kerk, het is tenslotte zondag, was zeer de moeite waard. Dit moet wel een rijke gemeente zijn.

Ten slotte nog wat extra aandacht voor de watermolen. Met deze molen werden grote stenen gezaagd. Een langzaam proces. Voor de grootste steen die ooit is gezaagd was drie jaar nodig.

Deze, niet schuwe reiger, was rustig op zoek naar een visje bij de watermolen

Morgen vroeg vertrekken we hier een rijden naar Darss.

Tot morgen

Het was gisteren een heerlijk avondje uit bij Guus in het PSV-stadion. Een aanrader voor iedereen die eens lekker los wil gaan. Nadeel was wel dat het al na tweeën was voor we ons bed zagen. Alle reden dus om deze ochtend eerst maar eens rustig uit te slapen

We konden het ons permitteren.  Vooraf was alles al in de camper ingepakt. Na een ontbijtje vertrekken we tegen kwart voor elf richting Duitsland. De navigatie geeft aan dat de rit bijna 500 kilometer lang is. Een flinke eerste etappe van onze toer door Mecklenburg Vorpommern. Met een kruissnelheid van ca. 100 km/u schieten we flink op. De altijd aanwezige wegwerkzaamheden zorgen gelukkig voor weinig oponthoud. Net na vijf uur rijden we het terrein van Ferienpark Seehof  in het gehucht Seehof nabij Schwerin op.

We mogen zelf onze plek uitzoeken op het terrein en als de camper zijn plek heeft gevonden gaan we even bij het meer kijken. De camping ligt aan de oever van de Schweriner See (Aussensee). Het was warm in de camper en Sem neemt dan ook direct een verfrissende duik.

Wij zoeken onze verfrissing op het terras van het bij de camping behorende restaurant bij een paar heerlijke glazen koud Stortebeker bier. We besluiten ook maar te blijven voor het diner.

 Het bier is op, maar we hebben de glazen

Tijdens het diner hebben we een heel leuk gesprek met twee al wat oudere vriendinnen. De ene geboren en getogen in Duitsland. De andere een Nederlandse die op 19 jarige leeftijd voor de liefde naar Duitsland is geëmigreerd. Wij houden erg van dit soort gesprekken. Mensen die je niet kent en mogelijk ook nooit meer zal ontmoeten, maar waar je wel een dik uur heel gezellig mee hebt zitten praten. Fijn begin van de avond.

Morgen gaan we de omgeving maar eens verkennen. Lopend of per fiets? Dat beslissen we morgen.

 

Tot morgen

Als we deze ochtend wakker worden schijnt de zon aan een blauwe hemel boven het Twentse glooiende landschap. In de camper begint het al snel warm te worden. Gisteravond na 11 uur nog even gedoucht. Er zijn maar twee douches  beschikbaar een vroeg in de morgen en vroeg in de avond is er veel animo voor. Deze ochtend kunnen wij dus volstaan met een kleine wasbeurt in de camper. Lekker met koud water want we hebben de boiler nog niet aangezet.

Vandaag op de fiets naar De Lutte en van daaruit een wandelroute volgen. Tijdens het fietsen blijkt al dat onze benen nog niet 100% hersteld zijn van onze fietstocht naar Bad Bentheim. We kiezen bij het wandelknooppunt dan ook voor een route van 9 kilometer in plaats van de beoogde route van 15.

Het is heerlijk weer om te wandelen en het landschap is weer prachtig. Wat opvalt vandaag zijn de vele wilde bloemen die staan te gloriëren onder de warme zon. Hieronder een selectie van wat Hilma vandaag allemaal heeft vastgelegd. 

Als we De Lutte weer naderen voert de route ons door een deel van “Arboretum Poortbulten” Een fraai aangelegd bomenpark met mooie heldere vijvers. Rond de vijvers krioelt het van het leven. Tientallen libellen genieten van de warme zon en hele scholen rietvoorns hebben de warmte van het ondiepe water opgezocht. Heel fraaie vissen met hun dieprode vinnen. Je zou er zo een paar in de vijver willen.

Sem maakt deze dagen gebruik van de waterfles en voerbak die hij van Gert Jan heeft gekregen. Het bevalt hem prima en hij smeert een stuk minder

Tijdens het avondrondje met Sem komen de Blond d’Aquitaine koeien die tegenover de camperplaats staan nog even op de foto. Jammer dat de kalfjes net een plekje in de schaduw hadden opgezocht.

Morgen wordt het volgens het weerbericht 31 graden in De Lutte. We gaan het maar eens een dagje rustig aan doen. Luieren in de zon en misschien nog even naar het Lutterzand zodat Sem in de Dinkel kan spelen. Tegen de avond weer naar huis.