Harm en Hilma d'r op uut

 

We hadden gisteravond nog een nieuw dier van de dag.

Later kwam er in het donker ook nog een zwarte poes langs de camper lopen. Daar hebben we geen foto van.

De weersverwachting geeft voor vandaag weer extreem hoge temperaturen aan. Omdat we toch naar een nieuwe plek willen hebben we de wekker op 07:00 uur gezet zodat we nog bij betrekkelijk koel weer kunnen rijden. We rijden dit keer naar Schwerin. Bij deze stad waren we ook in het begin van onze vakantie. Dit keer staan we op een camperplaats in de stad bij de jachthaven en niet een paar kilometer buiten de stad op een camping. Er is nog voldoende ruimte en wij kiezen een plekje waar we een groot deel van de dag schaduw hebben.

Als we de pootjes hebben uitgedraaid en de stoelen uitgeklapt, doen we even een rondje over het terrein. We komen er achter dat er jammer genoeg geen ruimte is voor een zwemstrandje. Het is één grote jachthaven met veel boten en steigers. Eventueel zouden we kunnen zwemmen vanaf een steiger, maar het water in de jachthaven ziet er niet al te fris uit. Voor Sem vinden we nog wel een plekje bij de boothelling waar hij even natte poten kan halen.

De middag brengen we door bij de camper met lezen en het volgen van Max Verstappen. Vanmorgen hadden we prima beeld met de schotel. in de middag is dat jammer genoeg minder. Door de wind bewegen er waarschijnlijk takken voor de schotel waardoor het beeld telkens even zwart wordt. Het commentaar komt wel gewoon binnen. We maken de eerste zege van dit seizoen van Max dus wel live mee.

Na het avondeten lopen we een rondje in de omgeving. Het blijkt dat je dan ook nergens bij het meer kan komen. Het is allemaal particulier terrein of terrein van watersportverenigingen. Ons valt op dat het een heel goed jaar voor de kersen is. Overal zie je bomen die volhangen met deze rijpe vruchten.

Morgen wordt het met 24 graden een stuk koeler. We zijn dan van plan om lopend naar de binnenstad van Schwerin te gaan. Er is volgens ons nog genoeg overgebleven om te gaan bekijken.

Tot morgen

Gisteren hebben we jullie kennis laten maken met ons gezelschapsroodborstje. Gisteravond later kwam dit olijke egeltje gezellig langs onze camper wandelen. Totaal niet bang. Niet voor ons en ook niet voor Sem. Benieuwd wat er vanavond nog uit de struiken komt.

Vanochtend zijn we met de fiets vertrokken. Ons doel is om langs het meer naar het zuiden te rijden tot aan Stuer en dan vervolgens langs de andere over weer naar het noorden tot aan Zislow. De eerste twee kilometers gingen voortreffelijk over strakke fietspaden langs de diverse zonneweides. Daarna werd het al snel minder. De (fiets)paden waar we over kwamen waren niet geschikt als fietspaden. Eigenlijk waren ze ook niet geschikt als paden. Ze waren smal hobbelig, mul, of er lagen dikke keien op de weg. Daarnaast was de route verre van vlak en moesten we regelmatig met fietsen en hondenkar tegen de heuvel oplopen. We hebben het op deze wijze nog 6 kilometer vol gehouden en toen waren we er wel klaar mee.

Zoals altijd, als de nood het hoogst is si de redding nabij. Terwijl we stonden uit te hijgen viel ons oog op een bordje met daarop: “vallei van de ijsvogels”en “Barenwald”. We besluiten de fietsen te laten staan en te voet verder te gaan door de Vallei naar de beren toe. We komen langs een vredig kabbelend beekje die zijn weg zoek naar lager gelegen grond. IJsvogeltjes krijgen we jammer genoeg niet in beeld. Op naar het Barenwald. Hier worden beren, voornamelijk uit oost Europa opgevangen die werkzaam zijn geweest in het circus of op straat om toeristen te vermaken. De stichting die het park beheerd heeft als doel zo veel mogelijk van deze beren een onderkomen te bieden dat zo goed als mogelijk overeenkomt met hun natuurlijke omgeving. De beren zitten er in groepjes en hebben per groep meerdere hectares bos ter beschikking. Ook voor elke groep een meertje of een grote poel. De beren worden bijgevoerd, maar het voer wordt op willekeurige plekken over het hek geworpen. De beren moeten het zelf opzoeken. Een rondje door het berenbos is best een leuke en leerzame ervaring.

Uiteindelijk toch maar weer op de fiets om terug te gaan naar de camper. Een ongeluk komt zelden alleen want dit keer misten we ook nog een afslag waardoor we in Ganzlin terecht kwamen. Van daaruit geen fietspad naar Plau Am See. Wel een Bundesstrasse. Hoewel daar vaak hard gereden wordt hebben we het risico toch maar genomen en zonder problemen hebben we de camper gehaald.

We zijn nu dik 14 dagen in Mecklenburg Vorpommern en wat vinden we er nou eigenlijk van? Het is een prachtig gebied met mooie meren, veel al wat oudere bossen en schitterend glooiend landschap vooral met koren begroeide hellingen, en sfeervolle oude dorpen en steden. Allemaal prima, maar toch…. De streek is volgens ons nog niet goed voorbereid op de vele toeristen. Het ontbreekt aan adequate wegbewijzering. De fiets- en wandelpaden zijn van heel slechte kwaliteit en houden soms zo maar op. Ook rijden met de camper is op niet Bundesstrassen een hobbelige aangelegenheid. Om het voor de toeristen wat aantrekkelijker te maken zouden ze daar o.i wat aan moeten doen. Zouden we het anderen aanraden? Dat wel, maar houdt rekening met de ongemakken en neem contant geld mee. Pinnen kan alleen bij de pomp en bij grote winkels of restaurants.

Tot morgen.

Na vier overnachtingen in Waren is het moment gekomen om weer eens een andere plek op te zoeken. Het was een mooie plek om te staan met prima voorzieningen, maar er is vast nog meer te zien in Mecklenburg Vorpommern. De voorraden in de camper beginnen aardig op te raken zodat we vandaag ook nog inkopen moeten doen. We besluiten naar de Lidl in Waren te gaan. Die weten we te vinden en dan hoeven we onderweg niet te zoeken.

Als we klaar zijn met de boodschappen gaan we richting Plau am See waar we op Capingpark Zuruf een plekje hopen te vinden. Als we de verkeerslichten van Waren achter ons hebben gelaten is het vervolgens een prettig ontspannen ritje. Plau am See ligt aan de Plauer See en de camping is gesitueerd aan de oever daarvan. We vinden een plekje op het camperveld onder wat hoge bomen. Gezien de verwachting dat het morgen weer heet wordt een prima plek denken wij. De camping is al duidelijk wat ouder en het oogt allemaal wat rommelig. Het sanitair is overigens wel in goede conditie en schoon.

De Plauer See is, met uitzondering van dorpjes en zwemstranden, volledig omringt door bos dat doorloopt tot aan de oever. Het geeft het meer een wat wilde natuurlijke uitstraling. Er zijn hier uiteraard veel toeristen, maar het is allemaal wat soberder als in Waren. Sem is ook nog niet echt blij. De zonneweides en strandjes zijn verboden voor honden. Om met hem naar het water te kunnen moesten we over een “stroperspaadje” tussen de struiken door. Eenmaal in het water vind Sem het al snel goed.

Na de lunch gaan we lopend naar Plau. We zijn er met de camper door gekomen en toen leek het maar een kort stukje naar de camping. Te voet blijkt het nog best een behoorlijke wandeling. Plau is een niet al te grote stad met natuurlijk een jachthaven. De Elde stroomt door de stad en om  het verschil in waterstand op te vangen is er een oude sluis. De oude sluis is een toeristische attractie waarbij ook gewezen wordt op het grote niveauverschil. Wij constateren een verval van ongeveer een meter. Naar Nederlandse begrippen niks bijzonders.

In Plau is verder niet zoveel te zien. Het is een oude stad met veel vakwerkhuizen. De straten zijn enorm hobbelig en oneffen omdat ze gemaakt zijn van dikke keien. Naast de sluis zijn het oude raadhuis en de houten kerk wel zo ongeveer de hoogtepunten.

Als we zijn uitgekeken in Plau lopen we terug naar de camping. We ontdekken een alternatieve route over een gravel pad dicht langs het water. Twee keer winst want de route is mooier en korter.

Nog wel een paar leuke opvallende zaken van de camping. Er staan een flink aantal Finse vakantiehuisjes. Ze zijn zo klein dat wij ons afvragen hoe je daar in moet leven. Als er morgen één leeg staat gaan we even kijken. Verder hebben we op het veld gezelschap van een roodborstje. Het beestje is helemaal niet schuw en neemt ons net zo aandachtig op als wij hem. Leuk gezelschap

Morgen gaan we, als het niet hard gaat waaien, weer op de fiets.

 

Tot morgen

De verwachting was dat het vandaag flink kouder zou worden en in de vroege ochtend leek dat ook te kloppen. Echter toen de zon er even voor ging zitten liep de temperatuur al snel weer op. Gelukkig dit keer niet boven de dertig maar gewoon lekker warm zomerweer met een stevige wind erbij. De wind was gelijk de reden om te gaan wandelen in plaats van te fietsen. Met de hondenkar als zeil achter de fiets vang je wel erg veel wind.

Dinsdag zijn we naar Waren geweest voor een rondvaart. Toen hebben we verder van de stad niet veel gezien. Vandaag gaan we die kant op om ook het oude deel van de stad eens te bekijken. Het is goed wandelweer en onderweg komen we nog door een moerasgebied(je). Om droog aan de overkant te komen is er een lange houten brug gemaakt.

Het oude deel van Waren is rond de havens gesitueerd. Naast de kades voor de rondvaartboten zijn er enkele jachthavens en een kleine vissershaven. In de stad zelf is het ook gezellig druk. Ook hier valt op dat de huizen allemaal prima zijn onderhouden. Dat geldt ook voor de wegen stoepen en plantsoenen. Ondanks de vele toeristen is er ook opmerkelijk weinig zwerfvuil. Een echte blikvanger voor de stad is de grote kerk. De mooie kerktoren met de zwaan in top is al van ver te zien.

Op een plein is een warenmarkt ingericht. Naast groente, fruit  en vis is er vooral veel kleding te koop. Voor de lunch komen we uit bij een Aziatisch restaurant waar we voor een paar centen heerlijk gegeten hebben. Van de Peking soep zouden we graag het recept willen hebben. Dit wil je veel vaker eten. Hoe je ook loopt in de oude stad. Je wordt vanzelf weer naar de drukte van de haven en het meer getrokken.

Langs de oevers ook staand wand en ik mag er potverdikkie niet vissen. Vanavond nog weer wat opnames gemaakt met de onderwatercamera. Dit keer de camera een poos onbeheerd in het water laten staan. Wij zijn heel tevreden over de beelden. Morgen trekken we verder en gaan we naar Plau am See.

Tot morgen

Geheel volgens de verwachting is het ook vandaag weer heel warm in Waren. De ochtend brengen we in alle rust door in de schaduw bij de camper. Na de lunch gaan we met Sem naar het Hundestrand. Sem kan zich daar elke keer prima uitleven en wij vinden er wel een plekje om te zonnen of te schaduwen. Het hengeltje kan in de camper blijven. Hoewel de camping adverteert met vismogelijkheden mag je niet vissen in de buurt van de camping. Om te mogen vissen  moet je eerst 3 kilometer naar het zuiden.

Niet getreurd. we vermaken ons prima bij het hondenstrand. Sem heeft zijn dummy en een frisbee mee. Wij onze e-readers en voldoende koud drinken. Niet alleen Sem, maar ook wij gaan regelmatig voor enige verkoeling even een stukje zwemmen. Er zijn weer heel veel vissen te zien die heel nieuwsgierig naar ons toe komen zwemmen. Naast veel baarsjes zijn er vandaag ook veel rietvoorns. Prachtige vissen met hun rode vinnen. We besluiten ‘s-avonds nog een keer te gaan en dan de actie-camera in zijn waterdichte behuizing mee te nemen. We hebben een onderwaterfilm van bijna 14 minuten gemaakt. Lopend met de camera leek het een teleurstelling te worden. Het leek of er veel minder vissen waren dan op andere momenten. Op de video blijkt dit niet waar te zijn. Overal komen vissen in beeld. Best leuk zo en voor herhaling vatbaar. We hebben ook nog een paar filmpjes van Sem gemaakt al hij stenen in het water aan het zoeken is. Grappig om te zien hoe hij met zijn voorpoten werkt om de bodem af te tasten om vervolgens zijn hele kop onder water te steken om een steen op te pakken.

Als het niet te hard waait gaan we morgen waarschijnlijk een eind fietsen.

Tot morgen

Gisteravond hebben we nog lang buiten gezeten. Het was een echte zwoele zomeravond. Voor vandaag wordt 34 graden voorspeld. Wij besluiten dat het op de meren misschien wel het beste is uit te houden. We hebben gelezen dat er vanuit Waren diverse rondvaarten over de meren vertrekken dus daar willen we naar toe. We gaan met de fiets. Het blijkt maar 3,5 kilometer te zijn naar de kade met de rondvaartboten. Wij kiezen voor een tocht die ons op drie verschillende meren brengt. We zijn als eersten aan boord en vinden een mooie plek achter op het bovendek. Zodra de boot begint te varen ervaren we inderdaad een verkoelend briesje.Ondanks het briesje blijft het nog wel warm. Gelukkig is er voldoende drinken aan boord dus uitdroging kan voorkomen worden; .

Hieronder een foto impressie van de tocht:

Aan de oever de camping vanaf het water

Het strandje waar we met Sem gaan zwemmen

Het meer

verbindingskanalen tussen de meren

Waren vanaf het meer gezien.

Morgen wordt het nog warmer. We hebben besloten om met Sem, de e-readers en voldoende drinken de dag door te brengen op het hondenstrand. Trouwens, misschien moet er ook maar een hengeltje mee. Vanavond hebben we er ook nog even gezwommen en erg veel vis gezien. Hele scholen baarsjes komen nieuwsgierig bij je als je even stil blijft staan. Er zwemmen op water van ca. 150 cm diep ook al vissen van naar schatting 30 cm. Wie weet wat er in nog dieper water zwemt.

Tot morgen

.

Vanmorgen na het ontbijt hebben we Seedorf verlaten en zijn we naar “Camping- und Wohnmobilpark Kamerun“ bij Waren aan het meer Binnenmuritz gegaan. Het is een nog vrij nieuwe camping met prima voorzieningen, maar ook met nog maar weinig schaduw brengende begroeiing. Wij hebben geluk. Aan de rand van het camperveld bij wat oude bomen is één van de weinige plekken met schaduw vrij gekomen. Scheelt toch zo een paar graden. Na het inschrijven gaan we direct maar even met Sem naar het speciale hondenstrand. Een prima zwemplek waar we de komende dagen waarschijnlijk nog wel meer tijd zullen doorbrengen. Het is vandaag al bloed heet en de temperatuur loopt de komende dagen nog verder op. Als de weersverwachting zo blijft houden we deze schaduwplek misschien wel wat langer aan dan twee nachten.

De rest van de middag hebben we in alle rust doorgebracht bij de camper. In alle rust is betrekkelijk. Op een gegeven moment hoorden we een harde klap en een tijdje aanhoudend gerommel. Geluiden die wij niet direct thuis konden brengen. Inmiddels weten we dat het de twee straaljagers waren die op ca. 25 kilometer afstand van ons op elkaar zijn gevlogen. Het ongeluk gebeurde nabij Malchow aan de Plauersee. Van horen zeggen hebben we begrepen dat één straaljager in het water is terecht gekomen. De andere is boven land neergestort en heeft daar brand veroorzaakt. Over de weg nabij de camping zijn inmiddels al vele brandweerauto’s met loeiende sirenes gepasseerd en we horen ze nog steeds. De Plauersee staat ook nog op ons lijstje met bestemmingen voor deze vakantie. Hopelijk is niet alles verbrand of vervuild. We zullen het wel zien. Anders vinden we wel weer een nieuwe mooie plek. Morgen horen we vast meer nieuws hierover.

tot morgen

De afgelopen nacht heerlijk geslapen. Weinig last meer van de muggen en geen luidruchtige buren. Natuurlijk is de lucht weer stralend blauw. Naar flink zoeken ontdekken we veraf één schapenwolkje. Volgens deze verwachting vandaag, met 24 graden,  nog geen extreem hoge temperaturen. We besluiten dan ook om de wandelschoenen vandaag nog maar eens aan te trekken. We hebben een wandel- en fietskaart van deze omgeving gekocht. Op de kaart hebben we een route uitgezocht die eerst naar Basedow, vandaar naar Stockersoll en dan door de bossen weer terug naar de camping.

Het is een mooie wandeling over door de invallende zon fraai verlichte bospaden en langs eindeloze korenvelden.

Ook passeren we een kudde koeien die heerlijk bovenop een heuvelrug staan te genieten van de zon.

Basedow blijkt een verassend mooie stad. Eerst komen we langs een heel fraaie vijver aan de rand van het dorp. Als we iets verder lopen zien we de werkelijk schitterende toren van de grote kerk. Niet alleen de toren is mooi. De hele kerk mag er wezen

Dit geeft vertrouwen voor een bezoek aan het slot dat iets verderop moet staan. Jammer genoeg wordt dat een teleurstelling. Het is een redelijk modern gebouw met een architectuur die ons niet aanspreekt. Snel terug want er is verder nog heel veel moois te zien. Zo lopen we rond een heel groot indrukwekkend en opvallend bruin/wit huis (gebouw). Het gebouw is aan alle kanten versiert. Er zijn trapgeveltjes, koepels, torentjes, enz. enz. Misschien een architect die alle bouwstijlen in één gebouw kwijt wou. Het kan natuurlijk ook zijn dat er steeds iets bij gebouwd is. Aan de voorzijde ook een fraaie tuin. Aan de achterzijde blijkt het gebouw wel wat achterstallig onderhoud te hebben. Daar moet nodig worden gerenoveerd.

We vervolgen onze tocht richting Stockersoll. Dit blijkt een gehucht van slechts een paar huizen te zijn. Direct door dus en door de oude bossen terug over lange rechte bospaden. Een verrassend leuke tocht van ca 14 kilometer.

Als we terug zijn op de camping wil Sem graag direct door naar het water. Het is echter druk op het strand en het is eigenlijk verboden voor honden. We laten hem dan ook wachten tot half zes zodat de meeste dagjesmensen zijn verdwenen. We doen ook onze zwemkleren aan zodat we met hem mee kunnen het water in. Heerlijk verfrissend.

Vanavond loopt een kraaiachtige vogel parmantig over het veld van de camping. Hij is lichtgrijs met zwarte vleugels en een zwarte kop. Wie weet wat dit voor vogel is?

Tot morgen

Gisteren hadden we al geschreven dat we niet zo tevreden waren over de camperplek in Neukalen. Later die avond en nacht werd het er niet beter op. Het grote familiefeest werd rond negen uur beëindigd. Een deel van de gasten, met ook een plekje op de camperplaats, hadden ook elders nog een bruiloft om te vieren. Ze lieten een hondje achter in de caravan die luid liet horen het daarmee niet eens te zijn. Alles went en met een beetje eigen muziek erbij is dat wel te doen. Om kwart voor drie zaten we echter rechtop in bed. Met een hoop lawaai en geschreeuw was er een camper de onze tot op een halve meter genaderd. Het bleken kennissen te zijn van de bruiloftgangers, die blijkbaar op het feest besloten hadden ook in Neukalen te overnachten. De bestuurder was niet meer zo helder. Na een luidruchtige begroeting van zijn kennissen werd geprobeerd een betere plek voor de camper te vinden. Helaas was het oriëntatie vermogen van de chauffeur ten onder gegaan aan de alcohol. Na tien minuten heen en weer rijden, waarbij ook niet bepaald de beste aanwijzingen werden gegeven, stond de camper blijkbaar naar tevredenheid. Vervolgens waren ze zo blij dat ze nog zeker een uur doorgefeest hebben. Zo wordt de vakantie eerder vermoeiend dan rustgevend.

Vanmorgen dan ook al op tijd vertrokken naar Seedorf waar we op “Campingpark Seedorf”  ook weer zelf een plek mogen uitzoeken. Het is een grote camping met ruime plekken. De velden zijn wel wat hobbelig en het sanitair is eenvoudig, maar alles functioneert naar behoren en is netjes schoon. Bij de receptie is een biergarten en we hebben er genoten van een prima lunch. De camping ligt aan de Malchiner See. Aan de rand van het meer is een strandje en een grote zonneweide.

Omdat het ook vandaag alweer flink heet is besluiten we de middag aan het strand door te brengen. Na het avondeten wandelen we nog een stukje door de bossen in de omgeving. We komen uit in de kern van het gehucht Seedorf. Wat opvalt zijn de prachtige vakwerk huizen. Ook de bushokjes zijn in dezelfde stijl uitgevoerd. Da’s even wat anders als die plexiglas dingen bij ons.

Het is de bedoeling dat we morgen nog een flinke wandeling door de omgeving gaan maken. Het terrein niet niet vlak genoeg voor een fietstocht met Sem aan de kont. Daarna kon er een paar dagen van veel beweging wel eens weinig komen. Als de verwachting uit komt, stijgen de temperaturen tot 34 graden. Dat wordt overdag luieren aan een meer.

Tot morgen

Eerlijk gezegd hebben we niet zo’n goede nacht achter de rug. Door de jeuk, veroorzaakt door tientallen muggenbeten, kwam er van slapen niet veel terecht. Maar goed, ook na deze nacht kwam er weer een ochtend en die bracht weer zonneschijn. Na het ontbijt is de camper al snel weer klaar voor de reis. We vertrekken uit Lietzow en rijden naar het zuiden met bestemming Kummerower See. Onderweg moeten we nog wel ergens stoppen voor boodschappen. Vooral middelen tegen muggen staan hoog op het lijstje. Ook de voorraad vlees voor de BBQ is aan aanvulling toe.

Het is een rit van 105 kilometer. Door wat vertraging en de boodschappen is het al lang na de middag voor we op onze bestemming aankomen. We hadden vooraf een camping geselecteerd aan de Kummerower See, maar gisteravond hebben we besloten om eens het voorbeeld van Volkert en Bertie te volgen en hebben we een camperplaats uitgezocht bij de haven van Neukalen. We worden ontvangen door een heel vriendelijke havenmeester en hebben al snel een plekje met zicht op de haven gevonden. bij de jachthaven zijn douches, toiletten, we hebben de beschikking over stroom en er is een waterpunt. Niets te klagen toch….

 

Vanuit de camper leek de omgeving geschikt voor een fietstochtje. Volgens de havenmeester is bij het 4,5 kilometer verderop gelegen Salem een zwemstrand. Het lijkt ons een prima bestemming om de rest van de middag door te brengen. Het terrein blijkt iets meer te glooien dan dat we vanuit de camper hadden ingeschat. Vooral de lengte van de klimmen is een aanslag op onze kuiten. Onderweg kunnen we wel genieten van de omgeving. Er zijn enorme velden met bijna rijp koren. De geur zoals van vers stro die ze verspreiden is een genot voor kinderen van het platte land. Af en toe kun je over de velden heen een blik op het meer werpen. Ook hier zien we weer veel klaprozen en korenbloemen langs de randen van de velden zien. Wat een mooi fleurig zomers effect. We zouden het in Nederland ook moeten invoeren.

 

 

 

Het strand is Salem valt nogal tegen. Het is misschien net 100 vierkante meter groot en Sem mag er niet komen. We doen net of we dat bord niet gezien hebben en laten Sem even lekker in het water spelen.  Behalve een mooi zicht op het meer is er voor ons niet veel te beleven. Na een paar, alcoholvrije biertjes op een mini terras fietsen we terug naar de camper.

Toch iets te klagen. Als we terugkomen is het erg druk bij de haven en de camperplaatsen. Een grooooote plaatselijke familie heeft besloten om een feestje te vieren bij een overdekte bbq plaats op 10 meter van onze camper. Bijna iets te gezellig. Verder is er niets te doen in Neukalen. We zien bootjes in de haven, maar van het meer is niets te zien. We hadden gedacht om morgen rond het meer te kunnen fietsen. Een tocht van 45 kilometer. Normaal is die afstand geen probleem, maar met deze glooiingen, de te verwachten hitte en Sem als extra ballast zien we dat nu niet meer zitten. We gaan dan ook morgen weer verder naar de iets zuidelijk  gelegen Malchiner See. Daar hebben we een camping aan de oever van het meer gevonden.

Nog even iets over de plaats Neukalen. Hier is het nog goed zichtbaar dat we in voormalig Oost Duitsland zijn. De appartementsgebouwen zien er uit als kazernes. Veel beton in grauwe keuren en kleine ramen. De vakantie woningen zijn al niet veel beter. Gelukkig zat er in de voordeur ook nog een raam van 20 bij 20 cm. Dan is een plekje bij de haven toch niet zo slecht.

 

Morgen meer.