Harm en Hilma d'r op uut

Het is alweer de laatste dag van ons weekendje Drenthe. Het heeft vannacht flink gevroren, maar omdat er geen wind is voelt het niet koud. We moeten het chalet om 10:00 uur verlaten hebben dus het is even doorwerken om alle spullen op tijd in de auto te krijgen. Direct naar huis rijden betekend wel een heel vroeg einde aan ons uitje. Enkele dagen terug werd in de mail van campingnavigator camping  “De lente van Drenthe”  in Gasselte aanbevolen. Lekker dicht bij en wij besluiten er een kijkje te nemen voor een eventueel bezoek met de camper later dit jaar.

Aangekomen bij de camping blijkt het een heel groot terrein te zijn. We hebben er een groot gedeelte van gezien waarop vooral bungalows en chalets staan. De camperplaatsen en velden voor tenten en caravans hebben we niet gevonden. Er was wel een plattegrond maar die was zo aangevroren dat we de kaart niet konden zien. In de aanbeveling van campingnavigator was ook sprake van een tweetal meren met strand in de nabijheid van de camping. We besluiten hier naar op zoek te gaan.

Al snel komen we op een grote parkeerplaats en zien we het meer liggen. Het is een stuk groter dan je daar zou verwachten en er zijn prachtige zandstranden. Er is horeca aanwezig en er zijn prachtige hoge waterglijbanen. Het lijkt een heerlijke plek om bij warm weer en na het coronatijdperk een dagje door te brengen. Bij de parkeerplaats starten ook een aantal bewegwijzerde wandelroutes. Wij kiezen willekeurig voor de witte route. Geen slechte keuze want we komen door een mooi stuk bos en ook een deel langs het meer. Vooral het zonlicht dat door de bomen schijnt zorgt voor een sprookjesachtige sfeer.

Na de wandeling rijden we weer terug naar Hasselt en komt er een einde aan de Drentse trip. Morgen gaat de wekker weer vroeg en moeten we weer aan het werk.

Tot later.

Het is alweer de laatste dag van ons weekendje Drenthe. Het heeft vannacht flink gevroren, maar omdat er geen wind is voelt het niet koud. We moeten het chalet om 10:00 uur verlaten hebben dus het is even doorwerken om alle spullen op tijd in de auto te krijgen. Direct naar huis rijden betekend wel een heel vroeg einde aan ons uitje. Enkele dagen terug werd in de mail van campingnavigator camping  “De lente van Drenthe”  in Gasselte aanbevolen. Lekker dicht bij en wij besluiten er een kijkje te nemen voor een eventueel bezoek met de camper later dit jaar.

Aangekomen bij de camping blijkt het een heel groot terrein te zijn. We hebben er een groot gedeelte van gezien waarop vooral bungalows en chalets staan. De camperplaatsen en velden voor tenten en caravans hebben we niet gevonden. Er was wel een plattegrond maar die was zo aangevroren dat we de kaart niet konden zien. In de aanbeveling van campingnavigator was ook sprake van een tweetal meren met strand in de nabijheid van de camping. We besluiten hier naar op zoek te gaan.

Al snel komen we op een grote parkeerplaats en zien we het meer liggen. Het is een stuk groter dan je daar zou verwachten en er zijn prachtige zandstranden. Er is horeca aanwezig en er zijn prachtige hoge waterglijbanen. Het lijkt een heerlijke plek om bij warm weer en na het coronatijdperk een dagje door te brengen. Bij de parkeerplaats starten ook een aantal bewegwijzerde wandelroutes. Wij kiezen willekeurig voor de witte route. Geen slechte keuze want we komen door een mooi stuk bos en ook een deel langs het meer. Vooral het zonlicht dat door de bomen schijnt zorgt voor een sprookjesachtige sfeer.

Na de wandeling rijden we weer terug naar Hasselt en komt er een einde aan de Drentse trip. Morgen gaat de wekker weer vroeg en moeten we weer aan het werk.

Tot later.

We hebben vanmorgen lekker uitgeslapen. Als we opstaan blijkt dat we ook dit weekend weer veel geluk hebben met het weer. Het vriest, dat wel, maar de zon schijnt en de wind is nagenoeg gaan liggen. Na het ontbijt vertrekken we dan ook opgewekt naar Drouwen. Ons doel is de parkeerplaats bij het boomkroonpad. Het boomkroonpad zelf is vanwege de corona gesloten. Mocht je in andere tijden eens in de buurt komen is het wel een leuke ervaring. Je loopt hoog door de bomen en ziet het bos als het ware door de ogen van de vogels en de eekhoorns.

Wij kiezen voor een wandeling door de bossen. Al snel valt ons het vele ijshaar op het dode hout op. In dood hout komen schimmels voor. Bij de stofwisseling van deze schimmels komt water vrij dat door kleine poriën naar buiten wordt gedrukt. Bij een hoge luchtvochtigheid en lichte vorst verdampt dit water niet maar bevriest tot haren. Wat een mooi natuur verschijnsel en het levert heel mooie foto’s op.

Ook de rest van de wandeling is weer een traktatie. We hebben de langste route gekozen en wanen ons met z’n tweeën vaak alleen op de wereld. De omgeving is gevarieerd met loofbomen, naaldbomen en heidevelden. Ook in dit gebied zijn er prachtige vennen. Sem vind dat altijd fantastisch. Alleen is het harde laagje op het water wel lastig als je wil drinken.

Later dit jaar gaan we vast nog eens een weekendje met de camper naar dit deel van Drenthe. Morgen om 10:00 moeten we het chalet verlaten hebben. Als het weer morgen weer zo goed is gaan we vast nog een leuk plekje zoeken voor een wandeling.

Tot morgn

Alsnog de route.

Tot nu toe hebben we het geweldig naar de zin. Overdag in de natuur en in de namiddag en avond lekker chillen in ons chaletje. Vooral ook fijn omdat we hier geen enkele stress ondervinden. Niet van ons werk en ook niet van de corona met de bijbehorende maatregelen. Lekker op ons zelf, met z’n tweeën heerlijk een paar dagen genieten. Sem geniet volop mee al wordt hij er tegenwoordig wel erg moe van.

Vanmorgen gaan we na een uitgebreid ontbijt op zoek naar een leuke plek om te wandelen. Tijdens het zoeken stuiten we op het Pinetum Ter Borgh bij Anloo. Het Penitum is eigenlijk een soort openluchtmuseum. Er zijn circa 500 naaldbomen uit alle werelddelen bijeen gebracht. Het varieert van hele kleine die nauwelijks boven het maaiveld uitkomen tot exemplaren uit de categorie mammoet bomen. De bomen staan kris kras door elkaar en zijn via fraaie kronkelpaadjes te bereiken. Op bordjes is de naam en herkomst te lezen. Het onderhoud wordt uitgevoerd door vrijwilligers en die leveren goed werk. Al met al een aanrader om eens te gaan bezoeken.

Het Pinetum ligt midden tussen bossen en heidevelden van Anloo en we vinden dan ook al snel een wandelroute die ons langs beide voert. Zoals het Drenthe betaamd treffen we al snel een hunebed aan. Een goede gelegenheid voor Sem om aan te tonen dat hij het klimmen nog niet heeft verleerd.

We zijn, voor zover wij weten, nog nooit eerder in deze bossen geweest en dat is best stom want het is een prachtig gebied. Wel is het jammer dat de paden door de regen erg modderig en soms bijna onbegaanbaar zijn. Hier en daar een stukje door de bos en zo komen we toch waar we zijn willen.

Onze wandeling brengt ons ook op de locatie waar zich tijdens de tweede wereldoorlog een onderduikershol bevond. Vanuit daar werd ook verzetswerk georganiseerd. Met de mensen die er ondergedoken zaten is het niet goed afgelopen. Ze zijn opgepakt en drie personen zijn geëxecuteerd. Misschien nog triester en volstrekt zinloos is het feit dat 2 dagen voor het einde van de oorlog  op dezelfde plaats nog 10 mensen uit het verzet zijn omgebracht. Wat goed dat er voor deze mensen nog steeds overal monumenten te vinden zijn. We mogen hun inzet voor de vrijheid nooit vergeten en hopelijk help het om latere generaties te laten beseffen dat onze vrijheid niet vanzelfsprekend is.

De weersvoorspelling voor morgen is best redelijk. Kan onze zoektocht naar andere, voor ons onbekende, gebieden doorgaan.

Tot morgn

Het was tijd om de coronasleur even te doorbreken. Daarom zijn we vandaag voor een korte break vertrokken naar het Hunzepark waar we een chaletje hebben gehuurd. Vanmorgen eerst nog een paar uur naar het werk, maar na de lunch snel op pad richting Drenthe. De afgelopen dagen was de weersverwachting voor dit weekeinde niet je van het, maar vandaag is alles anders. De zon schijnt uitbundig aan de bijna wolkenvrije hemel. We besluiten een tussenstop te maken bij Spier voor een wandeling in het Dwingelerveld. Heerlijk zo’n wandeling met de zon op je gezicht. Wel jammer dat de paden, vanwege de recente regen soms tot modderpoelen waren getransformeerd. Gelukkig hadden wij bijpassend schoeisel. Iets wat niet iedere wandelaar kon zeggen.

Tegen vier uur komen we aan bij het Hunzepark. Na het inchecken vinden we al snel ons chaletje met uitzicht op een grote waterpartij. Mooi plekje. Op de oevers vrolijk snaterende ganzen en op de speelsteiger zat een joekel van een buizerd. Prima plekje voor een weekendje.

Morgen gaan we vast ergens lekker wandelen. Waar? Dat zoeken we morgen wel uit.

Tot Morgen