Harm en Hilma d'r op uut

Het eerste wat we deze vakantie ‘s-morgens doen is de weersvoorspelling nakijken. Het veranderd zo snel dat de voorspelling van de vorige avond meestal achterhaald blijkt te zijn. Voor deze dag staat er niet veel goeds op het programma. Veel regen en zelfs buien met onweer en de hele dag windkracht 6. We laten ons niet ontmoedigen en na het ontbijt vertrekken we, met buienalarm als onze gids, wandelend over het strand richting Zoutelande.

Het is best leuk wandelen. We hebben de wind schuin achter en er schijnt zelfs een waterig zonnetje. Het is bijna eb en het brede zandstand is lekker hard. Sem heeft een geweldige dag. De wind is hard genoeg om weer volop schuimvlokken over het strand te blazen. Onze jachthond loopt er onvermoeibaar en luid keffend achteraan. Ook laat hij zich weer verleiden om een grote groep meeuwen op te jagen. De meeuwen spelen met hem door laag voor hem uit te vliegen en nemen hem honderden meters mee naar de duinen. We laten het rustig gaan. Op het bijna verlaten strand kan hem niks gebeuren en zowel de meeuwen als Sem hebben er plezier aan.

De wind zorgt ook voor hoge golven die tegen de palenrijen en op het strand uiteen slaan. Door de lage waterstand komen de schepen nu nog dichter onder de kust langsvaren. Je hebt het idee dat je er zo naar toe kan zwemmen. De show wordt gestolen door een loodsboot die met volle vaart door en over de golven schiet. Wat hebben die mensen een mooie baan met dit weer. Een regenboog kondigt een naderende bui aan. Net niet helemaal droog gebleven vluchten we een strandpaviljoen in voor een kop warme koffie

Na de bui lopen we weer richting Zoutelande. We treffen daar een eenzaam strandhuisje aan. Zou dit het strandhuis zijn waar Blof over zingt? We verlaten het strand aan de noordzijde van het dorp.

We wandelen door de hoofdstraat van Zoutelande weer richting Dishoek. Onderweg scoren we nog een portie kibbeling als lunch. De regen blijft voorlopig uit. We besluiten de hele terugweg achter de duinen te blijven. Op die manier hebben we de minste last van de wind. De fiets- en wandelpaden zijn goed te belopen en wij schieten lekker op. Onderweg struikelen we bijna over een egeltje die blijkbaar nog op zoek is naar een schuilplekje voor de komende regen. Ook komen we langs een hulstboom met prachtig rode bessen. Het duurt nog even tot de kerst, maar anders hadden we een paar overhangende takken gepikt.

We redden het net niet om in één keer droog de camper te bereiken. Met nog een klein kwartier te lopen staat de volgende bui op het punt om zijn water op ons te richten. Wij vinden een droog heenkomen onder de luifel van een restaurantje. Blijkt dat ze daar Grimbergen van het vat tappen. Heeel vervelend allemaal. .  Na twee Grimbergens geeft de bui het op en hij vertrekt weer achter de horizon. Wij lopen snel het laatste stukje terug naar de camper. 12 kilometer gelopen en droog gebleven. Hoera.

Sinds we terug zijn in de camper zijn er meer buien en zijn ze in hevigheid toegenomen. Af en toe valt er ook een klap onweer. Maakt ons niet meer zo veel uit. Morgen gaan we weer naar huis en dan zien we wel hoe het weer in Hasselt is.

Voor vandaag is een droge dag voorspeld en dat blijkt ook, op een enkele verdwaalde druppel in de morgen na, zo te zijn. Nu het weer het toe laat gaan we vandaag een stuk over het eiland fietsen. Op naar de receptie waar we twee fietsen en een hondenkar huren. Bij het sanitair gebouw hangt een kaart van de regio met daarop de fietsknooppunten aangegeven.

Wij kiezen knooppunten die ons van Dishoek via Zoutelande en Meliskerke naar Middelburg brengen. Vanaf Middelburg willen we langs het kanaal naar Oost Souburg en Vlissingen rijden en vandaar weer terug naar de camping.

Al snel bereiken we Zoutelande. Het is een typisch kustplaatsje en het wemelt er van de toeristen. We wandelen  door de winkelstraat die net als in alle kustplaatsjes bestaat uit een aaneenschakeling van terrassen, kledingzaken en souvenirwinkeltjes. We doen een rondje om de kerk en beklimmen de dijk die Zoutelande tegen het zeewater moet beschermen. Sem laten we nog een poosje uitrazen op het strand en dan gaan we verder op onze stalen rossen.

We komen over veel wegen die omzoomd zijn met zogenaamde mantelingen. Hoge heggen aan beide zijden van de weg die de weggebruiker moet beschermen tegen de wind. Typisch iets voor deze streek van het land.

Aangekomen in Middelburg parkeren we onze fietsen net buiten het centrum. Ook hier is goed te merken dat het vakantieseizoen in Nederland en Duitsland nog niet is afgesloten. Het is gezellig druk in de stad en de terrassen zijn goed gevuld. We zien weer vele fraaie bouwwerken waaronder het stadhuis.  Het stadhuis en de omringende panden zijn kunstig in een koperen maquette nagemaakt. Met een door twee paarden voortgetrokken kar maken we een rondrit door de oude stad.

In zeeland is men erg creatief met muurschilderingen. Deze duif zagen we in Middelburg

Hoewel Sem nog wel een lekkere kar had met echte vering wordt hij er niet echt gelukkig van. Hij rent liever een stuk naast de fiets

De fietstocht is in totaal 37 kilometer en iets voor vijven zijn we terug bij de camper waar een koud biertje op ons wacht. Na het eten wandelen we met Sem nog even naar de strandovergang. Vanaf de top van de duin kijken we over het water waar langzaam de schemering neerdaalt. Zoals altijd passeren nu ook weer de grote vrachtschepen op weg naar hun, voor ons, onbekende bestemming. Al met al een mooi en rustgevend gezicht. De vrachtschepen op de gladde zee, de boeien waarop de lichten aanspringen en aan de overkant de vele lichtjes van Zeeuws Vlaanderen en België.

Morgen leveren we de fietsen weer in en gaan we te voet weer op pad.

 

Tot morgen

Vandaag beginnen we maar met een kort gedicht. Inspiratie genoeg hier in Zeeland

Oktober

Soms zit het in Zeeland mee

Soms zit het in Zeeland tegen

Heel soms een oktober zon

Veelal een oktober regen

Kortom de weersverwachting voor vandaag belooft niet veel goeds. Er wordt ons een flinke hoeveelheid regen in het vooruitzicht gesteld door de verschillende weerdiensten. Als we naar buiten gaan blijkt het allemaal wel mee te vallen. Het is bewolkt, maar echt donkere wolken zijn nergens te vinden en er valt geen regen. We besluiten dan ook om na het ontbijt naar Vlissingen te lopen. Mocht het toch gaan regenen dan zijn in de stad eenvoudig schuilmogelijkheden te vinden.

Als we een eindje op weg zijn lijkt het erop dat het gedicht en de weermensen gelijk krijgen. Het begint te miezeren. Niet veel water in 1 keer. Loop je echter 4 kilometer door het gemiezer, dan is je broek toch behoorlijk doorweekt. Aan het begin van de boulevard vinden we al snel een gezellig warm kroegje. Onder het genot van een warme koffie laten we onze wandelbroeken een beetje drogen. Gelukkig zijn ze van stof die snel droogt.

Na de koffie lopen we over de boulevard naar het stadscentrum. Onderweg laat Sem zien een prima geschut commandant te zijn en we mogen het gerestaureerde beeld van Michiel de Ruiter natuurlijk niet vergeten.

We lopen langs de oudste zeehaven van Nederland waar zowel Nederlandse als Belgische loodsboten met draaiende motor liggen te wachten op de volgende klant

Vlissingen is best een heel mooie stad. Niet alleen de fraaie kerktoren met zijn carillon is het bekijken meer dan waard. Er zijn ook veel fraaie, vaak goed gerestaureerde, gevels te bewonderen

 

En wat te denken van onderstaande prachtige muurschildering. Heel creatief

Eenmaal uitgekeken in Vlissingen lopen we terug naar de camping. We kiezen weer de hoge route door de duinen. Sem heeft wel genoeg gerend op het strand. Vanaf de hoge duinen hebben we een mooi zicht op het vele scheepsverkeer op de Schelde. We zien onder andere grote vrachtschepen, vissersboten, enkele binnenvaart schepen die zich ook op zee wagen en een Deens werkschip. Op enkele locaties komen de schepen heel dicht onder de kust.

Tijdens de wandeling naar de camping blijft het droog. De wind is sinds de ochtend wel flink aangetrokken en dat is aan de zee goed te zien. Voor ons is het net erg. Hij geeft ons een drukkertje in de rug.

Als het weer het toe laat gaan we morgen een rondje over het eiland maken met de (huur)fiets. Nu (20:00) regent het hier pijpenstelen.

Tot morgen

Gisteravond is het laat geworden dus deze morgen slapen we eerst maar eens uit. We hebben ook geen haast. Liever iets later vertrekken en door kunnen rijden dan vroeg vertrekken en in de file belanden. Tegen kwart over tien trappen we de camper aan en richten we hem op het zuiden. Op weg naar een lekkere fiets- en wandelvakantie. We zijn al in Zeeland als we ons realiseren dat we iets essentieels zijn vergeten. De fietsen en de hondenkar staan nog in de schuur in Hasselt. Dat wordt huren of lopen de komende dagen.

Na 285 kilometer en een lunch onderweg arriveren we tegen twee uur bij camping Dishoek waar we al snel een plekje vinden dicht bij de uitgang. Lekker handig als we ‘s-avonds nog met Sem uit moeten.

De weersvoorspellers beloven ons een droge middag waarop wij besluiten het strand op te zoeken. Sem vindt het helemaal geweldig. De wind is net sterk genoeg om af en toe een schuimvlok over het strand te blazen. Telkens weer een goede reden om er achter aan te rennen. Wij lopen over het strand richting Vlissingen. Het is best fijn op het strand. wel moeten we vanwege de vloed vrij hoog op het strand lopen waar het zand erg zacht is. Zoals altijd is er bij Vlissingen veel bedrijvigheid op het water.

Dan, als we dichter bij Vlissingen komen wordt alles anders. De weersvoorspellers zaten er helemaal naast. Wat begint met een beetje gemiezer gaat al gauw over in een serieuze regenbui. Voor ons is er nergens een schuilplek te bekennen. Er zit niks anders op dan zo snel mogelijk door te lopen naar het eerste de beste strandpaviljoen in Vlissingen. Gelukkig brand daar een haardvuurtje en hebben ze warme chocomel. We blijven zeker drie kwartier binnen voordat de bui richting Hasselt is vertrokken.

Terug lopen we over fiets- en voetpaden hoog door de duinen. Best mooi wandelen. Het is redelijk helder en aan de ene kant kijk je uit over de monding van de Schelde en aan de andere kant over Walcheren. Als we bijna bij de camper zijn is het al inmiddels 6 uur. We besluiten om het koken vanavond over te laten aan de kok van strandpaviljoen “Piet Hein”. En wat blijkt: bij Piet Hein smaken de spare ribs erg fijn.

Eenmaal buiten kunnen we genieten van een prachtige zonsondergang. De zon zelf krijgen we niet te zien, maar de effecten op de bewolking zijn prachtig.

Op de achtergrond zijn de kranen van de haven van Zeebrugge goed te zien.

We weten nog niet wat we morgen gaan doen. We maken wel plannen op basis van de weersvoorspelling. Ze zullen er toch niet elke dag naast zitten