Harm en Hilma d'r op uut

Als we deze morgen naar buiten kijken en we lezen de weersverwachting die windkracht 5 aangeeft is het voor ons duidelijk dat we niet gaan fietsen. In plaats daarvan stippelen we een wandelroute uit op basis van knooppunten. Volgens de weersvoorspelling zal het na de middag een aantal uren droog zijn. We gaan dan ook pas na de lunch op pad voor de wandeling die ons ook naar het dorp Oudega (Aldegea) zal brengen.

Het wordt een wandeling met twee (drie) gezichten. Het eerste deel ervaren we prachtige natuur. We lopen langs de oevers van De Geau, De hooidamsloot en de Headamsleat. In de bredere wateren varen jachten en zeilboten maar soms ook grote binnenvaartschepen. Overal zie je watervogels in alle beschikbare soorten en maten.

Op een bankje aan de Headamsleat houden we een korte drinkpauze. Hier kun je aan de hoge golven en het opspattende water goed zien hoe hard het hier vandaag waait.

Het tweede deel van de wandeling lopen we over asfaltwegen met zowel links en recht groene weides. Eerst wel even leuk, maar daarna begint het snel te vervelen. Ook het dorp Oudega is het vermelden eigenlijk niet waard. Ga er alleen naar toe als je echt niets anders meer kan verzinnen.

Gelukkig brengen de laatste twee kilometers van de tocht ons weer over onverharde wegen door de natuur en terug naar de camper. Niets te vroeg. We zijn er net en het begint weer te miezeren. Dat wordt vanavond binnen zitten.

Morgen rond de middag verwachten we weer in Hasselt te zijn. Het was een fijne sportieve vakantie met af en toe een dipje vanwege het weer.

Oant Sjen

Deze ochtend is de lucht weer bewolkt maar de regen is ergens in de nacht gestopt. Het is vandaag een relatief verre verplaatsing van Callantsoog naar het Friese Eernewoude. Onderweg moeten we ook nog ergens een supermarkt vinden om boodschappen te doen voor de laatste paar vakantiedagen. Het is dan ook al bijna 1 uur als we op de camping arriveren. Het registreren gaat vervolgens snel en de camperplaatsen zijn prima in orde. Alleen voor een bezoek aan het toilet moeten we wel een heel eind lopen. Het zij zo.

Na de lunch besluiten we dat we de fietsen een dagje laten staan om te gaan wandelen in de omgeving. Nabij de camping staat een bord van het wandelnetwerk. We kiezen een paar knooppunten voor de richting en Hilma maakt een foto van het bord. Onderweg stellen we de route wel verder samen. Al snel voert ons de route naar de oever van It Wiid. Ons doel blijkt aan de overzijde te liggen. Gelukkig is er een voetveer en de pontbaas zet ons graag even over. Bij het riet is een beeld van drie schaatsers in het water geplaatst. Waarschijnlijk ter ere van de Elfstedentocht. Naast ons voetveer is er ook zwaarder transport over het water actief.

We vervolgen onze tocht langs de oever van It Wiid die overgaat in het Sydsdjip en tenslotte in De Lange Sloot. Links het redelijk druk bevaren water. Rechts woonhuizen met daarachter Nationaal park De Alde Feanen. We komen langs een verkooppunt waar een vriendelijke dame eigengemaakte siroop, handdoeken en theedoeken enz. verkocht. Ook kon je in haar tuin verse muntthee of koffie drinken. Wij besluiten voor de muntthee. Ze heeft diverse soorten en wij worden meegelokt om zelf een keuze te maken welke blaadjes in onze thee eindigen. Er is ook zelfgemaakte appelkruimeltaart en die willen we natuurlijk ook proeven. Echt een leuke gezellige ontmoeting.

Na een paar kilometer lopen kunnen we eindelijk rechtsaf De Alde Feanen in. Je kunt er prachtig lopen maar je moet niet bang zijn voor een beetje modder. Na de regen van de laatste tijd zijn ook de paden drassig. De foto’s geven een goed beeld van het gebied.

Dieren zijn er ook genoeg. Vooral veel watervogels. Er zijn ook veel ooievaarsnesten waar veelal de jongen op het punt van uitvliegen staan.

Ook een kudde pony’s had een weide in het park.

Na het avondeten hebben we nog even een rondje om de camping gelopen. We kwamen daarbij door onderstaande fraaie laantje.

De plannen voor morgen zijn nog niet klaar en sterk afhankelijk van het weer.

Tot morgen

 

De bewolking van gisteren is vannacht volledig verdwenen en de zon schijnt uitbundig aan de blauwe hemel. De vooruitzichten zijn zeker voor de eerste helft van de dag prima. Geen enkele reden om er niet op uit te gaan. Gewapend met een fietsknooppuntenkaartje van de omgeving gaan we op pad. We rijden eerst richting Petten. Bij “De Goudvis” nemen we de weg door de duinen naar de strandopgang. We gaan een stukje lopen op het strand zodat Sem ook even kan zwemmen. Gisteren hebben we speciaal voor dat doel een nieuw speeltje gekocht. Tegenwoordig zijn de stranden zo schoon dat je bijna niets kan vinden om hem te laten apporteren. Zoals gebruikelijk vind Sem het zand en de zee weer geweldig.

Na dit uitstapje op het strand vervolgen we onze fietstocht naar Petten. Net voorbij Petten slaan we linksaf en verlaten we de kust. Daarbij komen we langs Camping De Watersnip waar we tijdens onze verkeringstijd nog een een tentje hebben opgezet. Later hebben we daar ook nog met de kinderen 2x een vakantie doorgebracht. Nu is het een modern uitziende camping en herinnerd alleen de naam nog aan vervlogen tijden. Meestal rijd je er met de auto snel door heen, maar als je er doorheen fietst is het landschap achter de dijk eigenlijk best mooi. Vooral het rond kolken slingerende dijkje van Sint Maarten naar Schagen kunnen we iedereen aanraden. Verder kun je als je hier fietst niet om de prachtige en veelal goed onderhouden stolpboerderijen heen. Deze bouwwerken zijn niet alleen prachtig maar ook functioneel en karakteristiek voor de kop van Noord Holland

Na 57 kilometer fietsen zijn we weer terug bij de camping. Net op tijd om te zien hoe Max winnend over de finish rijdt. Morgen gaan we naar Friesland

Tot morgen

Eerst nog even terug naar gisteravond. In de wei achter de camper loopt tussen de koeien en kalveren ook een slank zwart paard. Die kwam in de avond, nog wel achter het hek, bij ons op visite. Nadat we hem een poosje aangehaald hebben besluiten we hem een paar suikerklontjes te voeren. Dat was blijkbaar zijn favoriete traktatie. Na zes klontjes bleef hij ons verlangend aankijken tot wij uiteindelijk in de camper verdwenen. Het werd bijna ongemakkelijk, maar hij was wel heel lief.

Deze ochtend schijnt de zon en het belooft een mooie dag te worden. Vol goede moed gaan we op pad naar Duincamping De Lepelaar. We hebben daar vorig jaar ook een paar dagen gestaan en stiekem hopen we op hetzelfde plekje. Eenmaal aangekomen blijkt de realiteit anders. De camping is vol en we moeten op zoek naar een alternatief. Dat alternatief vinden we bij camping de Nollen. Een grote camping die iets verder landinwaarts ligt. Het is ca 1,5 kilometer naar het strand maar dat is met de fiets geen probleem.

Aangekomen in Callantsoog parkeren we de fietsen bij de Albert Hein. Lekker druk punt waar ze relatief veilig kunnen staan. We lopen al snel langs een huis waar langs het hek diverse schilderijen en ander antieke stukken zijn uitgestald. Ons oog valt op een schilderij met een afbeelding van diverse vissersboten op een groot meer. Op één van de zeilen is de code BU (Bunschoten en Spakenburg) te lezen. De onderhandeling met de oude verkoper is snel afgerond en wij zijn weer een schilderij rijker.

Eenmaal op het strand blijkt Sem nog over voldoende energie te beschikken. Bij de strandopgang is het druk en moet hij aan de riem. Als het rustiger wordt mag hij los en kan hij zich uitleven. Zwemmend is hij helemaal in zijn element. Waar wij dachten dat hij na twee keer een stok uit het water apporteren wel moe zou zijn blijft hij enthousiast blaffen voor meer. We sluiten de strandwandeling af op het terras van een paviljoen. Ook daar voelt Sem zich weer prima thuis.

Na het avondeten nog even een stukje wandelen. Achter de camping ligt een stukje bos waar je best aardig kunt lopen. We treffen mooie bloemen en vreemd gevormde bomen aan.

De planning voor morgen hangt af van het weer. We kijken eerst wel even naar de lucht.

 

Tot morgen

Als we deze morgen ons hoofd buiten de deur van de camper steken valt er een lichte druilerige regen uit de lucht. Dat is niet wat de  Jan Pelleboeren van deze tijd voorspeld hadden. Balen natuurlijk, maar we besluiten toch onze fietstocht maar voor te bereiden. We hebben zelf een knooppuntenroute samengesteld die ons langs veel steden, dorpen, rivieren, kanalen en meren zal brengen. Op het lijstje steden en dorpen staan Ankeveen, ‘s Gravenland, Hilversum, Oud Loosdrecht, Loenen aan de Vecht, Vreeland, Nederhorst den Berg, Nigtevecht en Hinderdam. Op het waterlijstje staan o.a. De Siegel en Dijkpolderplas, De Ankeveensche plassen, Loosdrechtseplassen, Vuntus, Loendeveenseplas, Waterleidingsplas, Wijde blik, De Nis, de Vecht en nog vele andere kanalen en watergangen.

Het is een prachtige tocht geworden vandaag. Het weer knapte snel op en het grootste deel van de tocht werden we vergezeld door een heerlijk zonnetje. We hebben zoveel gezien vandaag dat we echt niet meer weten waar iedere foto is gemaakt. Prachtige natuur, mooie meren, leuke oude steden, en verrassende ontmoetingen met wild. Hieronder een collage van al dat fraais:

Na het avondeten zijn we nog even met Sem naar het Fort Uitermeer gelopen. Dit fort ligt op een dikke kilometer van de camperplaats. In vroeger tijden maakte hij deel uit van de nieuwe Hollandse waterlinie. Onderweg er naar toe nog een ontmoeting met een zilverreiger.

Morgen naar de kust. Sint Maartenszee is het doel. Kijken of er een plekje vrij is.

Tot morgen

Na de regendag van gisteren hebben we vandaag een bewolkte maar droge dag gehad. De temperatuur bleef met 18 graden ook wat achter echter daar hebben we geen last van. Bij “Vecht en Weide” blijkt dat we ons niet hoeven aan te melden. Zo lang er plaats is kun je een plekje uitzoeken. Er is  stroom beschikbaar. Het geld voor de overnachting mag je zelf in een enveloppe doen. Een simpel en tijdbesparend systeem. Het sanitair is netjes en er is veel informatie m.b.t fiets- en wandelroutes. Prima plek om 2 nachtjes te staan.

Na de lunch besluiten we om er vandaag met de fiets op uit te trekken. Van de camping hebben we de beschrijving (knooppunten) en een kaartje geleend van de fortenroute. Een route die volgens opgave 37 kilometer lang is. Als we zo’n twee kilometer onderweg zijn stoppen we voor een inspectie van Hilma’s fiets. Als je er op rijdt voelt het of er een slag in het achterwiel zit en zodra je de bocht wat scherp neemt glijdt het achterwiel weg. Op het eerste gezicht lijkt alles in orde te zijn. Het wiel zit goed vast en er zit geen slag in de velg. Wel ontdekken we dat de achterband wat zachter is dan de overige fietsbanden. We bellen met de fietsmaker en die geeft aan dat dit heel goed de oorzaak kan zijn. De banden van de nieuwe fietsen moeten hard opgepompt zijn. Minimaal 3 en maximaal 6 bar. Dus terug naar de camper. Daar hebben we een goede pomp en een verloopstukje voor het “Franse”ventiel. Gelukkig is met wat extra lucht het probleem opgelost.

We beginnen  voor de tweede keer aan de fortenroute. Al vrij snel rijden we vestingstad Weesp binnen. We zijn voor vrijdag nog brood nodig en besluiten de fietsen te parkeren en op zoek te gaan naar een bakker of supermarkt. De bakker vinden we eerst en naast brood nemen we ook nog wat lekkere koeken mee voor ‘s-avonds bij de koffie. De verleiding was te groot. We lopen nog een stukje door en komen in gesprek met een mevrouw die een leuk winkeltje runt. Ze verkoopt van alles. Gebruikt, nieuw en/of zelf gemaakt. We kopen van haar een fles muntsiroop en ze heeft ook een beschrijving van een leuke wandelroute door Weesp. Voor 1 euro nemen we die ook van haar over. De route begint bij haar winkel en we besluiten dan ook direct op stap te gaan. Weesp is best een mooie stad. Hieronder een overzicht in foto’s

Overal in de groenstrook zie je bloemenperkjes 1 van de molens

De Wilhelminastraat. Volgens de beschrijving 1 van de gezelligste straten van Weesp

Een kerk met een mooie nieuwe toren. De oude is in 2016 door een brand vernield.

Een originele bloembak in het straatbeeld

De houten huisjes van de ‘vuurlinie’

Als we ons rondje door de stad hebben gelopen stappen we weer op de fiets. Het gevoel over de route is wisselend. We rijden door mooie landschappen maar jammer genoeg ook hele stukken parallel aan snelwegen of drukke provinciale wegen. Een kijkje achter de dijk van het IJsselmeer levert een strandje op en aan de overkant de skyline van Almere.

Een mooie kans voor Sem om nog even te zwemmen.

Morgen gaan we vast weer op pad met de fiets. Waarschijnlijk gaan we dan voor de grote meren. De koeien en kalveren op onderstaande foto grazen een meter achter onze camper. Ze laten zich maar wat graag aanhalen

Tot morgen