Harm en Hilma d'r op uut

Het is vandaag alweer de laatste dag van ons lang weekend Geuzenbos. Normaal moet je op de dag van vertrek voor 11:00 uur je plek verlaten, maar de beheerster van de camping vindt het goed dat wij pas later in de middag vertrekken. Dat geeft ons de ruimte om nog een stuk door Drenthe te fietsen. Dit keer met het Dwingelderveld als doel. Het is vandaag een stuk kouder dus hebben we de korte broek weer verruild voor een lange.

Op zich is het wel een mooie trip, maar zoals gisteren ook al opgemerkt. Het is hier overal mooi, maar het went. Natuurlijk zijn er altijd wel wat zaken die er uit springen tijdens een tochtje. Dit keer was het een hele groep zwarte buffels die rustig stonden te grazen in een weiland. Niet echt een alledaags verschijnsel. Op de terugweg hadden we wat moeite om een bankje te vinden voor de lunch. Uiteindelijk zijn we aan de oever van Het Oude Diep in het verse hooi gaan zitten. Geen bankje. Wel een top plek en dat vond Sem ook.

Iets na tweeën waren we terug bij de camper en een half uurtje later onder weg naar huis. Morgen gewoon weer aan het werk.

De lucht is deze ochtend weer blauw. Slechts hier een daar een vage veeg wit, als achteloos geschilderd met een bijna droog penseel. Wel blaast de noorden wind vandaag weer wat harder. Dat maakt het, ondanks de zon, fris in de schaduw.

Vandaag hebben op de fiets bijna 58 kilometer afgelegd door het Drentse landschap. Eigenlijk is het beeld alle dagen ongeveer hetzelfde. Telkens veel natuur uitgestrekte heide velden, prachtige bossen met naald- en loofbomen, moerassen en natuurlijk overal vennen is diverse afmetingen. Af en toe  een verbindingsstuk. Dan komen we langs grote boeren bedrijven en rijden we tussen weides en akkers. Een enkele keer komen we ook door een dorpje. Wat verder opvalt is dat waar je ook bent je overal wordt begeleidt door het gefluit en gekwetter van vogels. Ze worden alleen overstemd door de kikkers in de vele vennen. Die groene rakkers laten zich ook graag horen.

Vandaag wel wat bijzonders. Geen hunebed maar twee keer twee gestapelde stenen. Zomaar ergens op de hei langs het fietspad. Sommige zijden van de ruw ogende stenen zijn glanzend gepolijst. Iemand heeft hier veel werk op gedaan, maar nergens een bord met een verklaring van de herkomst. Wie hier iets over weet, meld je s.v.p. Wij zijn best nieuwsgierig.

Morgen alweer de laatste dag en dan weer aan het werk. Laten we er nog maar volop van genieten.

Tot morgen

Vandaag is het dan eindelijk zover. Na een koude nacht een hele dag warm en zonnig weer. Vanaf het ontbijt tot ver in de avond lekker buitenleven. Heeeerlijk.

Zoals van ons verwacht mag worden zijn we niet de hele dag bij onze Hymer op de camping gebleven. Harm zoekt, met weinig succes, al een poosje naar lekkere eenvoudige zomerschoenen. Ons eerste doel voor vandaag is dan ook het centrum van Beilen. Misschien dat ze daar wat passends hebben. Met behulp van de nieuw aangeschafte knooppuntenkaart is een leuke route naar Beilen snel gevonden.

Net voor Beilen komen we langs de oude molen van Makkum die tegenwoordig ook dienst doet als rustpunt voor de vermoeide fietser of wandelaar. Wij stoppen voor een kop koffie met koek bij deze molen waarvan de aangespoord door de wind de wieken vrolijk draaien. Het draaien is voor de sier want sinds 2005 wordt er geen graan meer gemalen.

Vanaf de molen is het centrum van Beilen snel bereikt en nog belangrijker we vinden zelfs twee maar mooie en ook nog passende schoenen. De keuze is snel gemaakt. Missie geslaagd. Op een terras bestellen we een paar broodjes voor de lunch en daarna stippelen we op het bord bij de kerk een route uit terug naar de camping. We besluiten richting Spier te fietsen en vandaar Wijster en Driijber terug naar Mantinge. Het is ook nu weer een fijne tocht door het Drentse landschap. Enkele hoogtepunten zoals een prachtig ven en de uitbundig bloeiende brem getuigen hiervan.

Morgen weer met de fiets. Sem komt lopend  niet meer mee.

Tot morgen

De zon hoeft deze morgen de blauwe hemel slechts te delen met enkele kleine witte schapenwolkjes. Vanuit de camper bezien lijkt het een heerlijk warme dag te worden. Eenmaal buiten wordt het beeld niet anders, maar de beleving wel. Er waait een stevige koude wind uit het noorden en daar kan de zon niet tegenop. Het idee van een korte broek ruilen we snel in voor een lange broek en op de fiets straks een winddicht jasje.

We gaan fietsen vandaag maar als we opstappen hebben we nog geen idee waar we naar toe willen. We hebben diverse fietskaarten van Drenthe mee in de camper, maar op geen enkel staat Mantinge. We weten wel dat er een fietsknooppunt in Mantinge is en daarbij staat een kaart van de omgeving. Gelukkig is het dorp niet zo groot waardoor het knooppunt met de kaart snel is gevonden. We zetten voor onszelf een route uit door boswachterij Gees, dan richting Aalden en Noord-Sleen om vervolgens via Wezup en Witteveen terug te rijden.

Het blijkt een goede keuze want het is ondanks de koude wind een mooie tocht door een wisselend landschap. In de boswachterij Gees vinden we, zoals gebruikelijk in Drenthe, ook weer een prachtig ven. Ook vandaag is het weer kikkertijd. Bij het grote ven kwaken er honderden door elkaar heen daarbij een kakofonie aan geluid producerend. Ze hebben het duidelijk naar hun zin.

Wat we onderweg ook veel zien zijn grote velden met in vele kleuren bloeiende wilde bloemen. De natuur doet erg haar best dit voorjaar.

Terwijl Sem vrolijk meegeniet vanuit zijn karretje stoppen wij nog regelmatig voor het maken van foto’s van de mooie omgeving. Oog voor detail hoort daar ook bij.

Voor degene die echt oog voor detail heeft onderstaande foto. Deze is gemaakt van de vijver die ontstaan is in een oude bomkrater. Waar is de kikker??

Morgen lijkt het warmer te worden en gaan we vast weer fietsen. We hebben inmiddels ook een kaart van de omgeving.

Tot morgen.

Als we deze morgen opstaan schijn de zon verleidelijk vanuit een bijna wolkeloze blauwe lucht. Veel tijd om er aandacht aan te besteden is er niet. Er moet vandaag eerst nog gewerkt en vergaderd worden. Maar wat in het vat zit …….

Vandaag korten we onze werkdag wel wat in en we zijn beide rond drie uur weer thuis. De camper is al bijna klaar voor vertrek. Alleen de fietsen nog even op de trekhaak en een paar laatste boodschappen inladen. Dan omkleden en vervolgens op naar Mantinge. Het motortje van de camping ronkt tevreden en na zo’n 45 minuten rijden we het terrein van Het Geuzenbos op. We hadden vooraf gereserveerd en inchecken is dan ook zo gepiept. We mogen op veld 6 gaan staan. Een ruime plek waar we morgen bijna de hele dag zon hebben. Het installeren is zo klaar en we vinden zelf dat we wel een biertje verdiend hebben.

Na het eten vertrekken we voor een avondwandeling in het Mantingerveld. Vanaf de achterzijde van de camping lopen meerdere goed onderhouden graspaden die kant op. Om het nog duidelijker te maken is de route ook nog eens met bordjes aangegeven. Onder weg passeren we twee oude bomkraters die door de natuur omgebouwd zijn tot prachtige vijvers.

Waar het gras pad ophoudt begint de heide waar een flinke kudde schapen een goed onderkomen heeft gevonden.

Als we de heide oversteken komen we in een gebied met veel afwisseling. Er is bos, er is drassig moerasland waar de kikkers blijkbaar een wedstrijd doen wie het hardst kan kwaken en er zijn terreinen die dicht begroeid zijn met grote jeneverbesstruiken. Op onze wandeling passeren we  drie wel erg grillig vergroeide bomen. Dit grapje van de natuur levert wel prachtige klimbomen op.

Het plan is om morgen te gaan fietsen. Waar naartoe? De keuze is reuze dus we zien het morgen wel.

Tot morgen