Harm en Hilma d'r op uut

Op de camping zijn folders beschikbaar met knooppunt fietsroutes. Gisteren hebben we het plan opgevat om vandaag de “Kolonie en de Lindevallei”route te fietsen. Een route van 56 kilometer. Hoewel er vandaag een stevige wind staat blijven we bij ons besluit en tegen half elf vertrekken we vanaf de camping. Al gauw blijkt dat we niet de handigste weg naar het eerste knooppunt van de route hebben gekozen. We zijn al zeven kilometer onderweg voor we aan de eigenlijke route beginnen.

Het eerste deel van de route is tegen de wind in en eigenlijk vrij saai. De koloniën hebben we eerder al bezocht en voor de rest is er veel gras- en maisland te bewonderen. Alles wordt echter anders zodra we de Lindevallei bereiken. De rivier loopt grotendeels over de grens tussen Overijssel en Friesland. Het is er heerlijk rustig en het is een genot om door het landschap langs de rivier en haar zijarmen te fietsen. Voor Hilma alle kans om prachtige foto’s te maken.

Hierboven een foto van de Lindesluis waar tegenwoordig een bruggetje voor fietsers overheen is gemaakt. Na een overstromingsramp in 1825 is de originele sluis gebouwd als keersluis. Hierdoor, samen met de eveneens aangelegde dijken, werd het mogelijk om het hoge water van de Zuiderzee te keren. De keersluis was een last voor de scheepvaart. Reden om de sluis in 1870 om te bouwen tot een schutsluis.

Het molentje is paaljasker “de Hoeve”.  Een eenvoudig molentje om de polder droog te houden.

Tegen vier uur zijn we terug bij de camper. De teller geeft dik 66 kilometer aan voor een tocht die langzaam steeds leuker werd.

De weersverwachting voor morgen is niet al te fijn. 12 graden en een miezerige regen. Als dat morgen ook zo blijkt te zijn dan pakken we onze spullen in en gaan we terug naar Hasselt. Hieronder het kaartje van de route. De Garmin liet ons vandaag in de steek.

Misschien tot morgen

De zon schijnt deze morgen over de camping, maar de harde noordwesten wind zorg ervoor dat het toch wel wat frisjes aanvoelt.Dit is echter geen reden om van onze fietstocht door het Drents Friese Wold naar Appelscha en terug af te zien. Gewapend met een briefje met daarop de knooppuntnummers vertrekken we tegen half elf van de camping.

Het wordt een prachtige tocht door de natuur. In het Drents Friese Wold is zoveel te zien dat je er met gemak een week lang lopend of per fiets kan rondstruinen om telkens weer nieuwe plekken en en fraaie natuur te ontdekken. Mooie laantjes, een afwisseling van verschillende boomsoorten, bloeiende bomen, vennen, enz., enz.  Wie er oog voor heeft ontdekt telkens weer wat nieuws.

Wat ons opvalt ten opzichte van eerdere bezoeken aan het gebied zijn de ondergelopen stukken land waar de oude begroeiing nog door de waterspiegel breekt. Wij vermoeden dat, om vernatting van het gebied te bewerkstelligen, de grondwaterspiegel is verhoogd. Het zal op den duur mogelijk mooie natuur opleveren, maar nu ziet het er een beetje raar uit.

Voor morgen staat de door de camping verstrekte fietsroute met als titel “De kolonie en de Lindevallei” op het programma. 56 kilometer lang voert hij ons langs Frederiksoord, Willemsoord, Wolvega en Noordwolde. Hopelijk stuurt de wind en/of de regen onze plannen niet in de war. Morgenavond komt Gerben op de koffie.

Tot morgen

Na veel regen gisteravond schijnt vanochtend de zon weer in Vledder. Ons doel voor vandaag is de Lambertusmarkt in Oldemarkt die jaarlijks op Hemelvaartsdag wordt gehouden. Volgens de informatie staan over een lengte van meer dan anderhalve kilometer zijn ca. 170 kramen opgesteld.

Vandaag staat er een stevige wind uit het westen waar we op de heenweg vaak vol tegenin moeten fietsen. Gelukkig kan de koga voor wat ondersteuning zorgen. Als we nog maar een stukje onderweg zijn zien we, bij Willemsoord,  een enorme muurschildering.

De schildering is een herinnering aan de kolonie van welvarendheid die in Wllemsoord was gevestigd.  In deze kolonie werd niet alleen aan grondontginning en landbouw gedaan. Er was ook een fabriek (spinnerij) gevestigd. De koloniën die aan de wieg van onze huidige verzorgingsstaat stonden waren misschien toch minder sociaal en riekten een beetje naar uitbuiting. De volwassenen en weeskinderen stonden onder streng toezicht en er was een scherpe controle op de hoeveelheid werk die zij verrichten. De muurschildering geeft de werkelijkheid waarschijnlijk veel te rooskleurig weer. Ook het vrolijke in ijzer weergegeven gezinnetje komt niet overeen met wat je over de koloniën kunt lezen.

Ondanks de wind is het prettig fietsen. Onderweg passeren we een enorme kavel met bloeiende pioenrozen. Iets wat we hier niet direct hadden verwacht. Een stukje verderop een fraai vormgegeven bruggetje die de oevers van een waterleiding met elkaar verbind.

Aangekomen in Oldemarkt blijkt dat wij niet de enigen zijn die de markt willen bezoeken. Blij dat wij op de fiets zijn. Voor de al behoorlijk volle parkeerplaats staat nog een lange file auto’s te wachten. Voor de fietsen kunnen we nog wel snel een plekje vinden en daarna op naar de markt. Het is een gezellige markt maar het is wel erg druk. In een constante stroom mensen schuiven we rechts aanhoudend langs de kramen. Telkens andere etensgeuren, afkomstig van de rijkelijk aanwezige voedselkramen, prikkelen onze neus. Wij laten ons verleiden bij een visboer en de daar gekochte lekkerbekken dienen gelijk als lunch. Het is al drie uur geweest als we klaar zijn ons rondje langs alle kramen. Met enkele tassen vol nieuw gekochte spullen zoeken we de fietsen weer op.

Tijdens de terugweg hebben we veelal de wind in de rug en we schieten flink op. Bij De Blesse zien we kasteel Old Stoutenburght staan. Er is een restaurant in gevestigd en het is op afspraak te bezichtigen. Wij laten het vandaag bij een paar foto’s

Naast het kasteel bezoeken we een “Rustpunt” ,dat is ingericht bij camperplaats Stoutenbught, voor een kop koffie en een punt appeltaart. Op het knusse terrasje is het goed toeven en gezellig. Voor we vertrekken lopen we nog even een rondje over de camperplaats. We hebben zelden zo’n goed verzorgde camperplaats gezien. We nemen een folder mee en beloven de eigenaar dat we, behoudens calamiteiten, zeker een keer met de camper bij hem komen staan.

Tegen vijf uur zijn we na 43 kilometer fietsen en 3,5 kilometer slenteren weer bij de camper. Een beetje moe, maar we kijken terug op een geslaagde dag.

Morgen gaan we, als het weer goed blijft, op de fietse naar het Drents Friese Wold.

Tot morgen.

 

Vanochtend minder lang uitgeslapen dan we van plan waren. Jammer, maar niet heel erg. Kunnen we op ons gemak de laatste voorbereidingen treffen voordat we afreizen naar camping Padjelanta. We lunchen vroeg en om kwart over twaalf vertrekken we richting Vledder. Het is al druk op de weg met ook veel caravans en campers. Iets na enen sturen we de camper het terrein van de camping op waarna we onze plek snel gevonden hebben.

Padjelanta is een wat vreemde naam voor een camping. De naam komt van Badjelannda. Dit is Samisch voor “het hoge land”of “zomerweide”. De Sami leven in Noord Zweden. In de zomer brachten zij hun rendieren naar de Badjelannda. Momenteel is het ook de naam van een 210000nha groot natuurpark. De link is ontstaan doordat het brandweerkorps van Vledder vriendschappelijke contacten onderhield met een collega korps in Zweden waarbij men elkaar regelmatig wederzijds bezocht. Overal op de camping zie je de verbintenis met Zweden terug. De gebouwen zijn volgens Zweeds gebruik donkerrood geschilders en ook de waarschuwingsborden zijn Zweeds. Hoewel, wij hebben nog geen eland gezien.

We besluiten dat we vandaag de fiets maar eens laten staan en gaan te voet op weg naar Frederiksoord waar we het museum en de sporen met betrekking tot de “koloniën van welvarendheid” willen bekijken. De koloniën werden beheerd door de “Maatschappij van weldadigheid”. Deze maatschappij werd in 1818 opgericht met het doel de armen uit de steden door middel van werk, onderdak, scholing en zorg een perspectief op een beter bestaan te bieden. Jammer genoeg mocht Sem het museum niet in en een bezoek aan de bijbehorende tuinen werd ons afgeraden van wege de voorbereidingen  op een festijn dat daar binnenkort plaatsvind. Wel kregen we het advies om de uitgezette wandeling door het Sterrebos te volgen. Een raad die wij hebben opgevolgd.

Het Sterrebos is geen natuurlijk ontstaan bos maar is in 1770 aangelegd. De naam dank het bos aan het stervormig patroon van de paden die samenkomen op één plaats. Op dit centrale punt is een grote lindeboom geplant. Jagers hadden vanuit het middelpunt een overzicht van hoe het wild zicht verplaatste. Het bos was ook in gebruik voor de productie van timmer- en brandhout. Het is wel een prachtig mooi stukje bos en een aanrader voor iedereen die Vledder eens aandoet.

Na de rondwandeling zijn we via Vledder, waar we nog een patatje hebben gehaald, terug naar de camping gelopen. In totaal 13,5 kilometer en eigenlijk iets te ver voor Sem. Hij ligt nu achter ons zijn vermoeidheid luidruchtig weg te snurken.

Morgen gaan we op de fiets naar de Lambertus markt in Oldemarkt.

Tot morgen