Harm en Hilma d'r op uut

Vanmorgen lang uitgeslapen en als we de camper uitstappen lacht de zon ons toe en is het al aangenaam warm. Na het ontbijt is het inpakken geblazen. We hebben gisteravond camping Bjerregaard uitgekozen. Deze camping ligt op een relatief smalle strook grond tussen de Noordzee en het Ringkobingfjord. Het is een kleine 100 kilometer rijden en rond één uur rijden we het terrein op. Van de beheerster mogen we zelf een plek uitzoeken en we kiezen voor een plek met uitzicht op het fjord. Buddy voelt zich onmiddelijk op zijn plek en rent heen en weer over het gras. Een goed gesprek met de baas ontaard al snel weer in spel.

Na de lunch gaan we wandelen met als uiteindelijke doel het Noordzeestrand. Onder het lopen verbazen we ons erover hoeveel ruimte er in Denemarken is. Iedere woning beschikt over een enorm grote tuin en er zijn vele hectares grond die niet in gebruik zijn maar ruimte bieden aan een ruime variatie aan veldbloemen. Geen wonder dat het geheel rust uitstraalt.

Dwars door een mega groot park met vakantiewoningen bereiken we het strand. Voor Buddy zijn de aanrollende golven nieuw en dat maakt hem onzeker om erin te gaan.

Geholpen door een in het water geworpen stokje gaat het al vlot beter en zijn de eerste zwemslagen in zee gemaakt. Ook de ruimschoots aanwezige kwallen hebben zijn aandacht.

Om van het strand af te komen moeten we over een hoge duin. Vanaf de duin kun je aan de ene kant de zee en aan de andere kant het fjord zien liggen.

Vanwege de verjaardag was het de bedoeling om vanavond naar een restaurant te gaan. Wat bleek, ook restaurants zijn in dit gebied niet overal te vinden. Het dichtbij zijnde restaurant is 17 kilometer fietsen verderop. Daar hebben we geen zin in en we kiezen voor een alternatief op de camping. Was nog best lekker ook.

Vi ses i morgen

Oeps, hier is wat fout. Gisteren was er een zonnige dag voorspelt maar vanmorgen hangt er een donkergrijze wolkendeken boven de camping. Het is ook harder gaan waaien en het voelt allemaal een stuk kouder dan gisteren.

Vandaag gaan we de panoramaroute fietsen. Die loopt een eind parallel aan de kust van de Deense Waddenzee. Door de Waddenzee loopt een weg naar het eiland Mando. Deze weg is uitsluitend begaanbaar bij laag tij. Al we er op het goede moment zijn gaan we waarschijnlijk het eiland ook bezoeken.

Als we een dikke tien kilometer hebben gefietst komen we bij het opstappunt voor de tocht naar het eiland. Het vervoer naar het eiland gaat met wagens die door grote tractoren worden getrokken. Als we twintig minuten wachten tot half elf kunnen we meerijden. We parkeren de fietsen en stappen met Buddy in de wagen. De tocht blijkt in totaal zo’n 40 minuten te duren. Vooral tegemoetkomend verkeer zorgt voor oponthoud.

Eenmaal op het eiland gaan we eerst maar eens op zoek naar een kop koffie met appelgebak. Tijd zat, want we kunnen pas om half vier terug naar het vaste land. Het appelgebak op het eiland is anders dan je zou verwachten. Het wordt geserveerd in een glas, waarin een laag appels, een laag van krokante koek met een smaak die ongeveer overeenkomt met bitterkoekjes dan weer een laag appels en vervolgens een laag met de hand geklopte slagroom. Het geheel wordt afgemaakt met chocolade vlokken en het is een echte aanrader als je ooit op het eiland komt

Voor Buddy is het eiland zijn eerste bezoek aan de zee. Hij vind het water geweldig.

Het enige plaatsje Mando By is vooral gericht op toerisme. Veel horeca, wat souvenirs en een museum. Overige bezienswaardigheden zijn de molen en de oude kerk met prachtige panelen en boten aan het plafond.

De rest van het eiland is een ruig licht glooiend duinlandschap met lage plekken waar geulen het water diep het land in brengen. Het zou een waar vogelparadijs kunnen zijn als de vossen van het vaste land de oversteek niet hadden ontdekt. Nu maken ze veel slachtoffers onder de vogels.

Wat verder opvalt is zijn de vele wilde bloemen die het eiland kleur geven

Vanaf het dak van de wagen zijn op de terugweg de plekken die bij vloed onderlopen goed te zien. Bij vloed staat er ca. 60 cm water.

Vi ses i morgen

Vanmorgen uitgeslapen tot negen uur. Als we de deur naar buiten stappen worden we begroet door een stralende zon. Het is al heerlijk warm en we besluiten om buiten te ontbijten. Na het ontbijt gaan de wandelschoenen aan en vertrekken we richting Ribe waar we het Vikingmuseum willen bezoeken.

Over het museum hebben we weinig te melden. Het museum adverteert ermee dat honden zijn toegestaan. Beetje raar dat bij binnenkomst bleek dat Buddy alleen mee mocht als we hem de hele tijd zouden dragen. Hij weegt inmiddels meer dan 13 kilo dus daar hebben we, niet vriendelijk, voor bedankt.

Niet lang getreurd en op naar het even buiten Ribe gelegen Vikingdorp. Onderweg komen we langs een school waarvan de kinderen pauze hebben. Zij ontdekken Buddy en die laat zich maar al te graag verwennen. Wij genieten ondertussen ook van het open natte landschap

Er is voldoende te zien en ook te doen. De gebouwen zijn allemaal opgetrokken zoals ze indertijd ook door de Vikingen werden gebouwd en in de gebouwen zijn vele oude of nagemaakte gebruiksvoorwerpen te zien. Er is ook een haven met een aantal boten en her en der zijn “Vikingen” aan het werk met hun oude ambachten. Ondertussen vermaakt buddy zich prima met het vee. De gans vond hem maar druk en had hem bijna bij de neus.

Een hoogtepunt was de van binnen en buiten fraai versierde volledig houten kerk.

Overal rond Ribe kom je snel stromende beekjes en watertjes tegen. Waar het water vandaan komt en waar het heen stroomt is vaak niet duidelijk

Eenmaal terug op de camping ging Harm zijn geluk beproeven met het vissen. De gehoopte forellen zwemmen nog in de vijver, maar met een voorn en een aantal baarsjes was de missie niet volledig mislukt. Na het eten zijn we met Buddy rond de grote visvijver gewandeld. Die is echt schitterend aangelegd. Morgen maar eens kijken of daar misschien dommere forellen zwemmen 🙂

Vi ses i morgen

Vanmorgen om half negen in de ochtend brengen we onze Hymer met een draai aan de contactsleutel tot leven. Onze reis naar en door Denemarken kan beginnen. Ons eerste doel is het op 616 kilometer van De Horst gelegen Ribe. Om precies 10 over vier in de middag rijden we daar het terrein van de camping op. 7 uur en 40 minuten over 616 kilometer betekend dat er iets bijzonders is gebeurt. Tijdens de hele reis geen file (ook niet bij Bremen en Hamburg) en geen wegwerkzaamheden van betekenis. Was het maar altijd zo in Duitsland.

Aanmelden op de camping is snel geregeld en hebben we onze plek, met zicht op een vijver gevonden. Er zijn twee grote vijvers op de camping. Tegen betaling mag je daar vissen. De gevangen forellen mag je vervolgens meenemen voor consumptie. We hebben al iemand met een joekel van een zalmforel gezien. Hier wordt zeker nog wel een hengeltje uitgegooid.

Eerst even rustig zitten en genieten van een biertje en dan te voet naar Ribe. Ribe is de oudste stad van Denemarken. De stad werd in 710 na Christus gesticht door de Noormannen. Nu is het een stad met prachtige oude gebouwen, oude kerken, schitterende parken en snel stromend water. Er hangt een gemoedelijke sfeer en het is gezellig op de vele terrassen.

En Buddy moest weer smeren met water bij de fontein.

Morgen gaan we weer naar Ribe om het Vikingmuseum en het Vikingcentrum te bezoeken.

Vi ses I morgen