Harm en Hilma d'r op uut

Het is droog en blijft droog vandaag zowel in Sint Geertruid als in het Mullerthal. We doen het deze ochtend kalmpjes aan een maken op ons gemak de camper klaar voor de reis naar het Mullerthal in Luxemburg. De TomTom geeft aan dat we er meer dan twee uur over de 152 kilometer gaan doen en dat blijkt te kloppen. De reis gaat deels over snelwegen met lange hellingen en lange afdalingen. Vooral met de lange hellingen wil je nog wel eens hinder ondervinden van bestuurders die maar moeizaam boven komen. Ook wij moeten soms een tandje of twee terug om de top te bereiken. De reis gaat verder vooral over provinciale wegen en we rijden van dorp naar dorp. Eigenlijk hadden we nog even willen stoppen bij een supermarkt maar die hebben we in geen van de dorpen gezien. Gelukkig was bij het tankstation, waar we de dorstige camper voorzagen van nieuw drinken, ook vers brood te koop. Geen zorg dus. Wij gaan niet verhongeren.

Tegen kwart over een komen we aan bij de camping. De campingbaas zit zuchtend achter zijn computer. Deze wil maar niet opstarten en hij kan daardoor geen nieuwe gasten inschrijven. We lopen even een rondje over de camping en gelukkig is de weerbarstige computer inmiddels onder controle. wij vinden een mooie ruime plek aan de beek (met een heel moeilijke naam) .

Na een late lunch en een bezoek aan de nabij gelegen VVV voor een wandelkaart besluiten we de Schiessentumpel op te zoeken. Het is een mooie tocht langs de snel stromende beek en de Schiessentumpel met zijn drie watervalletjes is de parel in dit mooie dal. Aan de foto’s valt niets meer toe te voegen. Gewoon genieten.

Tijdens het wandelen komt Harm er achter dat hij zijn hoedje mist. Die is vast blijven liggen bij de VVV. Bij navraag blijkt dat te kloppen. Nu we toch weer bij de VVV zijn kijken we ook nog even bij het waterrad dat deels onder het gebouw verscholen is.

Terug op de camping kunnen we nog langere tijd heerlijk buiten in de zon zitten en genieten van een koud biertje. Morgen trekken we de wandelschoenen weer aan voor een tocht verder het Mullerthal in. Er is hier nog genoeg te zien.

Tot morgen

 

Flinke buien zorgden vannacht ervoor dat alle stof van de camper is verdwenen. Niet dat wij er last van hadden. Wij lagen lekker op één oor in ons warme nest. Toen wij opstonden waren de buien vertrokken en stond er een waterig zonnetje aan de grotendeels blauwe hemel. Het sanitair op camping De Bosrand is dik in orde. Douchen is bijna een feestje. Na een ontbijtje, waarbij we ontdekken dat eieren die anderhalf uur gekookt hebben er niet meer echt aantrekkelijk uitzien, vertrekken we voor een wandeling van 12 kilometer die ons naar de Belgische Voerstreek voert.

Het weer is prima om te wandelen. We hebben wel regenjassen mee, maar die blijven in de rugzak. Gewoon in een T-shirt is het prima te doen. De tocht voert ons over grubben (door water uitgesleten paden), holle paden en landweggetjes naar het dorp Voeren. Het is geen meter vlak en onderweg wisselt het landschap voortdurend. We lopen door bossen, langs weiden, akkers en ook heel veel boomgaarden waar de bomen vol hangen met rijpe appels en peren. De grens is gemarkeerd met hoge witte grenspalen.

Voeren zelf is niet heel bijzonder. Er stroomt een beekje doorheen. Wij treffen slechts weinig winkels in het centrum. Wel is er een enorme keuze aan restaurants, cafés en eethuisjes. In een gezellig cafeetje genieten we van een eenvoudige lunch van kervelsoep met brood en spek.

De kerk van Voeren

Ook tijdens deze wandeling komen we weer langs veel dassenburchten. Inmiddels heeft Sem de geur van dassen ook goed in de neus en hij bestudeerd de holen met veel belangstelling. Hij durft echter niet al te ver naar binnen en dat kan best eens een goede keuze van hem zijn.

We zijn tegen kwart over twee terug bij de camping. In het eetcafé informeren we of de F1 race bij hen te zien is. Op ons verzoek zullen ze de tv aanzetten en zij reserveren ook direct een tafeltje met goed zicht op het scherm voor ons. Gisteren al heel tevreden over het eetcafé, vandaag komt er weer een sterretje bij. De inhaalrace van Max gaat iets minder voorspoedig dan gehoopt, maar de Grimbergen verzacht het leed.

Na het avondeten besluiten we nog even naar Sint Geertruid te lopen. Ook in Sint Geertruid zijn overal de tekenen van de feesten om te vieren dat de streek 75 jaar bevrijd is te vinden. Op een pleintje staan de Nederlandse en Amerikaanse vlag naast een herdenkingsbeeld

Op de terugweg naar de camping komen we weer langs een boomgaard waar de takken krom staan van de rijke oogst aan blozend rode appels. Tijd om ze nu maar een op de foto te zetten.

Morgen trekken we weer verder. Het doel is het Mullerthal in Luxemburg.

Tot morgen,

Vandaag start onze herfstvakantie. We zijn nog al bezig geweest de laatste tijd dus we hebben het gevoel er wel aan toe te zijn. De reis begint met een bezoek aan Pa en Ma in Balkburg. Pa is donderdag 88 geworden en wilde dit graag vandaag vieren. Kwam ons niet zo heel goed uit, dus als compromis maar op de ochtendkoffie.

Oorspronkelijk was het plan om tijdens deze vakantie in etappes via het Teutoburgerwald naar de Harz te trekken. De lange termijn weersverwachting liet echter voor dit gebied veel regen en lage temperaturen zien. Voor de Eifel zijn de voorspellingen een stuk gunstiger vandaar dat we na de koffie de camper naar het zuiden sturen. We hebben als doel camping De Bosrand in Zuid-Limburg gekozen. Hij ligt op drie kilometer van de snelweg, zodat we maandag weer rap verder kunnen. Onderweg is het weer niet geweldig. We rijden van bui naar bui en de wissers hebben soms moeite om het vele water van de ruit te vegen. Dit tot we halverwege Limburg zijn, want in zuid Limburg schijnt de zon. Heerlijk. Inschrijven was zo klaar. Er was voor ons een ruime camperplaats beschikbaar. Als we de camper geparkeerd hebben vieren we de start van de vakantie met een Grimbergen van het vat.

Bij de receptie hebben we twee wandelroutes gehaald. Eén van 12 kilometer voor morgen en één van vier voor vandaag. Beide tochten te starten vanaf de camping. De wandeling loopt door een heuvelachtig terrein met vooral veel bos en af en toe een akker of een weide. Opvallend zijn het grote aantal dassenburchten in dit gebied. Overal zie je de holen in de grond en in de weides zijn duidelijk de “ritten” (looproutes) van de dassen in het gras te zien.

Langs een pad ontdekken we een grote hoeveelheid (wilde) hop. We proeven een blaadje en het blijkt inderdaad erg bitter te zijn

Verder valt op dat men hier momenteel druk is met het vieren van de bevrijding. Dit deel van Nederland was inderdaad in september 1944 al bevrijdt van de Duitsers.

Morgen eerst maar eens uitslapen en dan wandelen. Hopelijk blijft het zonnetje en houden wij het droog.

Tot morgen

 

EINDELIJK, D –Day!! Wat ik eigenlijk moet vertalen als DIE DAG. Wij konden we nog heerlijk buiten zitten, dus onder genot van een wijntje, spelletje, muziekje en, natuurlijk, entertainment van de buren, hebben we het wat laat gemaakt. Daarom slapen we lekker een beetje uit en doen het rustig aan.

Als we op het circuit komen, blijkt de GP3 race net begonnen. Het programma van vandaag is wat omgegooid door de gebeurtenissen van gisteren. De F2 race is afgelast. We zien deze race, en daarna de porsches weer. Bij beide classes kennen we dus niet echt rijders of teams, dus dat maakt het prima om te zien, maar niet geweldig.

Daarna komen de F1 coureurs langs op parade. beter dan de f2 coureurs gisteren op een vrachtwagen, komen zij langs in prachtige oldtimers. Daarna komt Zapata a.k.a Rocketman overgevolgen.

De race vangt aan met een minuut stilte voor de gisteren overleden Anthoine Hubert. Indrukwekkend hoe zo’n grote menigte stil kan zijn. Daarna start de race!

Max komt weer niet zo goed weg, en in de eerste bocht komt hij in aanraking met Kimi, om vervolgens zn linkerwiel te slopen, en zn auto in de muur te parkeren Oftewel… Wij zien Max geen enkele keer langsracen vandaag, hij is de eerste uitvaller.

Gelukkig voor ons, blijft het verder een spannende race. Ik bedoel wedstrijd. Ik zal niet precies verslag doen van hoe en wat, maar genoeg goede inhaalacties en spannende momentjes

Na de race gaan de hekken naar het circuit open. We maken natuurlijk gebruik van deze kans om het circuit op te gaan en richting het podium te lopen. We staan bij de huldiging van de eerste winst van Leclerc, in de rode wolken. Als we teruglopen zie we links de sleepwagens met de auto’s van Norris en Giovinazzi staan. Ennnn, we zie een paar mensen over een hekje klimmen om erbij te komen. Lijkt ons ook een goed plan, dus we gaan ervoor. Lang genoeg om enkele foto’s te maken. Vervolgens worden we toch weggestuurd door boos kijkende mannen.

Daarna vertrekken we naar de camping, waar ons avondprogramma bestaat uit mensen kijken die tenten afbreken. minstens net zo vermakelijk als het opzetten was.

ok, dus Max heeft niet gewonnen..

We don’t care, we had a great time!

Het is zooooo tof om dit mee te maken!