Winterverlof Texel. Landal Sluftervallei 30 november

Het heeft vannacht gevroren en als we met Sem naar buiten gaan valt er weer van de korrelsneeuw uit de lucht. Beter dan regen. Deze sneeuw valt zo weer van je kleding,

Niet afgeschrikt door het weer gaan we vandaag wandelen op de Muy Vlakte. Een gebied dat ook is ontstaan na een duindoorbraak. In tegenstelling tot de Slufter is het bij de Muy wel gelukt om de opening te dichten. Wat is Texel toch een mooi eiland. Ook in dit gebied kijk je de ogen uit. De foto’s spreken voor zichzelf.

Als we de Schapenboet met nog zijn traditionele aarden omheining zijn gepasseerd komt er al snel een einde aan onze wandeling. Na een lunch verkassen we naar de zuidkant van Texel om bij De Hors te kijken. We parkeren op de bezoekersparkeerplaats bij de veerhaven. De zandplaat mogen en willen we niet op. Het ziet er erg modderig uit. Iets wat de honderden watervogels geen enkel probleem vinden. Door een smalle vaargeul in de Mokbaai varen een tweetal marinevaartuigen naar de op het puntje van De Hors gelegen Joost Dourlein Kazerne. Nog snel een foto van de vertrekkende veerboot en dan, in de wetenschap dat wij morgen aan boord gaan zijn, vertrekken we weer naar ons huisje.

Tot de volgende trip en bedankt voor het lezen.

Winterverlof Texel. Landal Sluftervallei 29 november

Uitslapen is deze week de standaard geworden en eerlijk gezegd het bevalt prima. Lekker rustig de dag opstarten en voldoende tijd voor het ontbijt. Er is zelfs elke ochtend tijd om de meeuwen te voeren. Daar is overigens niet veel tijd voor nodig. Van alle kanten vallen ze aan op het eten (en op elkaar).

Na het eten vertrekken we voor een wandeling. We lopen de Krimweg af richting het strand. Via het strand willen we naar de Slufter lopen. De slufter is een inham in de duinen waardoor het water bij vloed ver het land binnen stroomt. Bij westenwind kan zelf de hele sluftervallei onderlopen. Het heeft wat weg van het Zwin in Zeeuws Vlaanderen maar dan groter.

Als we bij het strand aankomen valt direct de parkeerplaats op. Door de vele regen staat deze voor circa de helft onder water. Om je fiets in de stalling te zetten zal je ook moeten waden. Gelukkig is het niet al te druk vandaag.

Als we op het strand zijn zien we dreigende donkere wolken boven de zee. Die komen snel aan land en we worden getrakteerd op een bui met neerslag die het midden houdt tussen hagel en sneeuw. De wind blaast het over het strand waar het achter randjes ophoopt. Af en toe komt de zon tussen de wolken door. De onstuimige zee de door de zon verlichte toppen van de golven met daarboven de donkergrijze wolken vormen samen prachtige vergezichten. Als kers op de taart verschijnen er ook nog wat schepen aan de horizon.

Aangekomen worden we begroet door een zwerm meeuwen die in grote getale aanwezig zijn. Het is eb geweest en het water begint op te komen. Intussen stroomt er nog wel veel water door een brede geul richting zee. Het is mooi om te zien hoe er een soort van branding ontstaat waar het binnenkomende zeewater botst mee het uitstromende water.

We lopen over een zandvlakte met veel kuilen langs de geul het binnenland in. Leuk om te zien dat bij elke kuil waar water in is blijven staan pootafdrukken van de meeuwen staan. Er is geen garnaal of krabbetje meer te vinden.

We verlaten het gele zand en lopen langs de duinen terug richting de Krimweg. Er is een zandpad maar dat staat op veel plekken volledig onder water. Dwars door de struiken vinden of zoeken we sluiproutes om onze weg te vervolgen. Volgens ons heeft Texel de laatste maanden wel genoeg regen mogen ontvangen.

Vanavond uit eten geweest in De Koog. Samen genoten van een Argentijnse vleesschotel. Een kilo diverse soorten vlees van de grill voor twee personen. Dat wordt uitbuiken vanavond.

Tot morgen

Winterverlof Texel. Landal Sluftervallei 28 november

Als we deze ochtend opstaan laat het zonnetje zich van de beste kant zien. Geen donkere wolken aan de hemel en ook nauwelijks wind. Prima weer om de natuur in te trekken.

Na het ontbijt vertrekken we richting Den Hoorn. Daar willen we gaan wandelen in de bossen. De beoogde wandelroute is snel gevonden en volle goede moet gaan we op stap. Al snel blijkt dat het gebied erg nat is. Dat geldt ook voor de wandelplaatsen. Plassen van meer dan 10 cm diep versperren de doorgang. Ondanks de hoge wandelschoenen is doorwaden niet aantrekkelijk. We zoeken waar mogelijk de randen op maar naar de grote plas voor het hek geven we deze tocht verder op.

Onderweg naar de auto nog wel een ontmoeting met een groep vriendelijke wilde grazers.

We zoeken ons heil nu wat noordelijker. Vanaf een parkeerplaats nabij Ecomare starten we een nieuwe wandelroute. Dit maal een tocht door de duinen. Hier zijn de paden gelukkig goed begaanbaar en we genieten van het duinlandschap met afwisselend heide en bos.

Tussendoor bezoeken we ook nog even het brede strand waar we begroet worden door een kalme zee met aan de horizon enkele langzaam langstrekkende schepen. Sem vindt het weer helemaal prachtig.

Na de wandeling en op de terugreis naar ons huisje bezoeken we nog even “Landgoed de bonte belevenis”. Het is een zorgboerderij met een eigen kaas-, kaarsen en zeepjesmakerij, bierbrouwerij en ze stoken en destilleren whisky. Het landgoed bleek vanwege wegwerkzaamheden uiterst slecht bereikbaar en er waren bij gebrek aan bezoekers geen rondleidingen. Allen de winkel en slijterij waren open.

Een stuk verder bij de “Boerderijwinkel van Texel” kopen we nog wat aardigheidjes voor het thuisfront. Als we vervolgens ons huisje op een paar kilometer genaderd zijn gaat de telefoon. Op Texel was een collectie van 258 boeken van K. Norel te koop. Een schrijver waarvan wij ook boeken verzamelen. We hadden via marktplaats een bod uitgebracht en de verkoper belde dat hij daarmee akkoord ging. We konden ze gelijk wel komen halen en betalen. Terug naar De Koog voor geld en boeken. De 77 jarige eigenaar van de boeken had ze inmiddels al netjes verpakt in dozen in de gang staan. Al met al een flinke stapel. Dat wordt nog creatief inpakken om vrijdag alles mee naar Hasselt te krijgen. Een mooie uitdaging.

Morgen trekken we, als het maar even kan weer de natuur in.

Tot morgen.

Winterverlof Texel. Landal Sluftervallei 27 november

Voor deze dag was de weerverwachting regen, regen en nog eens regen. We hebben gisteren besloten om voor veilig te gaan en voor vandaag staat dan ook de weekmarkt in Den Burg en het Juttermuseum op het programma. Eerst nog even aan het ontbijt. Er blijft een boterham over en we besluiten die voor de fazanten op het gazon achter te laten. Een foute gedachte. Een zwerm meeuwen lieten het brood onder luid gekrijs en geruzie binnen een paar seconden verdwijnen. Best leuk, maar niet voor de fazanten.

De markt in Den Burg is snel gevonden. Groots aangekondigd blijkt er een beperkt aantal kramen te zijn. Toch weten we onze boodschappentas goed te vullen met visroerbak, nootjes, wat lekkers voor Sem en boerenzuivel. We hebben nog tijd zat en kiezen ervoor om het centrum van Den Burg te verkennen. De voorspelde regen valt nog steeds niet.

In het centrum van Den Burg zijn bijna alle bekende winkelketens wel aanwezig. Daarnaast zijn er echter ook veel kleinere en best leuke winkeltjes te vinden en is er meer dan voldoende horeca . We kopen alvast wat cadeautjes voor jarigen.

Om bij onze auto auto te komen moeten we weer over de markt. Het is inmiddels al ruim na de middag en we besluiten bij de visboer, als lunch, maar lekkerbekjes te halen. Kan nog net voor het eind van de markt. Als we staan te genieten van onze vis komt de visboer met een aanbieding. Hij heeft nog tonijn over en die kunnen we voor een matsprijs overnemen. Natuurlijk veel te veel voor deze vakantie maar het aanbod is aantrekkelijk en de vriezer geduldig. Dus de komende tijd regelmatig tonijn op het menu.

Het Juttersmuseum bestaat uit verschillende gebouwen die vol staan met strandvondsten. Het is verwonderlijk wat er zoal aanspoelt op het strand. Er is ook een filmzaal waar een oude jutter, op vermakelijk wijze anekdotes uit de geschiedenis vertelt. Een van de gebouwen is volledig in teken van de veerdienst naar het vaste land. Een complete stuurhut van een veerpont is daar ook te zien. De Texelaren zijn bijzonder trots dat de veerdienst nog altijd een gezamenlijk bezit is van de bevolking van Texel. Het buitenterrein van het Museum maakt op sommige plekken een rommelige indruk. Al met al was het zeker een bezoek waard.

Terug naar ons huisje. Er is nog steeds geen regen gevallen. Morgen trekken we ons niets aan van de weersvoorspelling. We trekken de natuur in.

Tot morgen.

Winterverlof Texel. Landal Sluftervallei 26 november

Het weer op Texel is lang niet zo slecht als voorspeld. Deze ochtend is het droog. Op heel Texel zie je, naast andere vogels, vooral heel veel konijnen en fazanten. Als we Sem uitlaten zetten we er nog een paar op de foto.

Na het ontbijt gaan we eerst op weg naar De Cocksdorp. Daar is een outlet waar we op zoek gaan naar een winddichte wandelbroek voor Hilma. Missie geslaagd. Niet alleen een wandelbroek, maar we komen de winkel uit met een tas vol boodschappen. In de plaatselijke supermarkt gaan we op zoek naar bierglazen. De glazen in het huisje zijn niet je van het.

Daarna op naar strand en duinen. We parkeren onze auto dicht bij de vuurtoren en zoeken te voet het strand op.

We zijn niet alleen op het strand. In tegendeel. Het is er gezellig druk. Niet alleen op het strand, maar ook in het water. Een paar meter voor het strand en ook wat verder in zee zwemmen zeehonden. Ze zijn nieuwsgierig naar al die mensen op het strand. Ook zijn ze erg bewegelijk en moeilijk op de foto te krijgen

Vanaf het strand kunnen we Vlieland duidelijk zien liggen. Op het oog op zwemafstand, maar hemelsbreed toch echt 3 kilometer.

We verlaten het strand en lopen door de duinen terug waar we langs mooie duinmeertjes komen

Na de lunch in ons huisje zoeken we de recreatieruimte van het park op om naar de F1 race te kijken. tegen onze verwachting in waren er maar weinig kijkers. In de avond zijn we nog een uurtje in het zwembad geweest.

De weersverwachting voor morgen is niet best. We passen ons wel aan. Genoeg mogelijkheden op Texel

Tot morgen

Winterverlof Texel. Landal Sluftervallei 24&25 november

Vrijdagochtend kunnen we het rustig aan doen. Alle voorbereidingen zijn klaar en de koffers zijn gepakt. De enige taak die overblijft is ervoor te zorgen dat alles in de auto past. We vertrekken pas na de lunch en haast is niet nodig. We richten ons op de pont die volgens Harm om 15:00 vertrekt uit Den Helder. Het is bijzonder weer deze vrijdag. Het ene moment een felle zon. Het andere moment een zware (hagel)bui met heftige windstoten. We zijn ruim voor drie uur aanwezig en sluiten ons aan bij de lange rij van wachtenden. Blijkbaar gaan we niet alleen naar Texel vandaag. Al snel komen we er achter dat we ook niet om drie uur gaan. De boten uit Den Helder vertrekken op het halve uur. Dus wachten tot half vier. Het aan boord gaan verliep ook al niet helemaal soepel. Ergens ver voor ons liep het vast waardoor wij dik 20 minuten op een schuine helling geparkeerd stonden. Waarschijnlijk hebben ze ons al op laten rijden voordat de pont was gearriveerd. De overtocht verliep, ondanks de harde wind, heel vlot. Toch was het al donker voordat we bij ons huisje parkeerden. Tijd voor een biertje en verder een rustige avond bij de open haard.

Zaterdag eerst lekker lang uitgeslapen en daarna snel met Sem wandelen. We ontdekken in onze tuin en eigenlijk verder overal fazanten. Prachtig gekleurde mannetjes en goed gecamoufleerde vrouwtjes. Blijkbaar zijn er weinig jagers op het eiland. In de verte zien we fier in de wind boven de duinen de vuurtoren die vanaf de noordelijke punt zijn lichtsignalen rondzend.

Na de wandeling met Sem is het ontbijt gezien het tijdstip meer een brunch. Daarna op naar De Koog. We moeten nog wat inkopen doen en nemen vervolgens de tijd om het centrum te verkennen. Met slechts af en toe een klein buitje is het weer prima. Later op de middag wordt het alleen maar beter en als we op het strand aankomen schijnt regelmatig de zon. Het is heerlijk wandelen op het strand. Eerst tegen de wind in naar het noorden. De onstuimige zee laat haar hoge golven ver het strand op rollen en grote schuimvlokken racen gedreven door de wind over het vlakke strand. Dit is uitwaaien optima forma.

Sem is op het strand vergeten dat hij al oud is. Als een jonge hond rent hij als vanouds achter de schuimvlokken of een weggeworpen balletje aan.

Terug naar het zuiden waar de wolken en de zon zorgen voor schitterende panorama’s

Vanavond weer lekker in ons huisje bij de open haard. Morgen zien we wel wat we gaan doen. We laten ons leiden door het weer.

Tot morgen