Harm en Hilma d'r op uut

Vandaag  hebben we de kust verlaten en zijn in noord-westelijke richting het binnenland ingetrokken. Bij Växjö hebben we een mooie luxe camperplek gevonden staan we op een meter of vijf van het water met vrij uitzicht naar de overzijde van het meer.. 

We besluiten vandaag eens rustig aan te doen en lekker op de camping luieren en genieten van de zon. Ook mooi weer om te vissen. Met een lekkere worm aan de haak is het al snel raak en komt het eerste baarsje tegenstribbelend naar de kant. Baarsjes genoeg, maar een grotere dan een cm of 15 laat zich in het relatief ondiepe water nog niet vangen.

Sem luiert lekker met ons mee

Later in de middag komen onze Duitse buren een praatje maken. Manuela is dol op Sem en houdt het aaien en verwennen bijna een uur vol. Sems vriendschap wordt eenvoudig gekocht met baby bell kaasjes.

Na het avondeten wandelen we naar een iets noordelijker in  het meer liggende smalle landtong waar we vanaf de camping op uitkijken. Op de landtong ook weer een Naturreservatet. Het is er best mooi, maar een natuurreservaat? Er zijn wel erg veel resten van menselijk handelen te vinden zoals oude betonnen fundamenten en ingezakte stijgers. Wel is de natuur bezig om zich deze overblijfselen toe te eigenen. Op de beide eilandjes tussen de landtong en de camping ontdekken we een huisje. Om er te komen moet je wel een boot hebben of goed kunnen zwemmen. Als je van rust houdt zit je daar natuurlijk prima. We hebben nog een leuke ontmoeting met een eekhoorn die wel snel de boom in schiet, maar vervolgens zonder vrees naar ons blijft kijken

Växjö wordt ook wel de groenste stad van Europa genoemd. Niet alleen vanwege de natuur, maar ook om de vele duurzaamheidsmaatregelen die zijn doorgevoerd. De overal opduikende groene stepjes zijn daar ook een voorbeeld van. Je moet wel een Q-code scannen en een app installeren voor je ze kunt gebruiken. Wij lopen de twee dagen wel

Vi ses imorgon

Afgelopen nacht was het wat koeler en daarmee ook minder warm in de camper. We hebben alle drie dan ook prima geslapen. Sem heeft de hele nacht luid liggen snurken. Het resultaat is wel dat hij de vermoeidheid van gisteren achter zich heeft gelaten en vol ongeduld wacht op de gebeurtenissen van vandaag.

We gaan vandaag op de fiets naar het 20 kilometer verderop gelegen Kristianstad. Sem in de kar en onderweg. Vanuit Ãhus kunnen we de Sydostleden volgen. Een fietsroute van 274 kilometer door zuidoost Zweden. Voor ons is Kristianstad ver genoeg. Onderweg is er genoeg te zien.

Een mooi rimpelloos meertje waarin de bomen en de lucht omgekeerd in te zien waren. Een mooie kerktoren en daarbij een volledig uit de toon vallende kerk

Waar we een paar dagen terug allemaal boomgaarden hadden zijn hier veel akkers met koren. De tarwe en gerst beginnen al langzaam geel te kleuren.

Weides die volledig gekleurd zijn door de bloemen die er bloeien. Hier geen gedoe met een door politici gecreëerd stikstofprobleem

Op de broek van Harm een lifter. Een tor met een schild alsof het was gemaakt van gelakt hout.

Vlak voor Kristianstad een meertje waar Sem even water kan drinken en een stukje zwemmen. Een snoek is niet zo blij met onze komst en verdwijnt na een flinke plons en het achterlaten van een kolk naar dieper water. Sem maakt het niet uit. Hij geniet van het apporteren van een stok die wij voor hem in het water gooien.

Het centrum van Kristianstad is prachtig en zeker een aanrader voor een ieder die naar Zweden gaat. De meest prachtige gebouwen kom je er tegen en de hele stad was netjes onderhouden. We lopen door de straten en bezoeken ook het Bastion Konungen. Van het eeuwenoude bastion is niet veel meer over. Nog enkele wallen en rijen erg goed onderhouden kanonnen waardoor ze niet helemaal p hun plaats zijn op de historische plek.

Op advies van een vriendelijk Zweeds echtpaar bezoeken we het “Kanalhuset, besöksplats i Vattenriket”. Een bezoekerscentrum waar je alles kunt leren over wat er groeit en leeft in het achterliggende natte gebied. Naast het gebruikelijke informatie materiaal ook een groot Aquarium met de vele soorten in het gebied levende vissen. Wandelend over een houten voetpad kun je een deel van het achterliggende gebied verkennen. Een goede tip en ook nog eens gratis.

In de vogelkijkhut moet Sem ook even goed kijken wat er allemaal zwemt en vliegt.

Tegen half drie vertrekken we weer uit Kristianstad en gaan we onderweg naar de camper. We zijn op de heen en terugweg diverse spoorwegovergangen gepasseerd. Opvallend is dat geen van deze overwegen waren beveiligd. Ze worden enkel met een kruis aangegeven.

‘s-avonds nog even de benen strekken in het aanliggende natuurpark. We ontdekken wroedsporen van de wilde varkens. Sem wordt erg ongedurig van de lucht die daarbij in zijn neus komt.

Vi ses imorgon

Gisteren net de deur van de camper achter ons dichtgetrokken na het avondrondje met Sem toen het begon te regenen. En vanmorgen toen we opstonden regende het nog steeds. Niet al te heftig meer, maar uit de grijze wolken miezerde het nog. Voor ons geen groot probleem. Wij gaan in de ochtend toch naar Ãhus verkassen.

Na het ontbijt de camper rijklaar maken is puur routine geworden en kost niet veel tijd. Ãhus is niet zo ver, met een kleine 40 kilometer zijn we er wel. Gisteravond hebben we al vastgesteld dat we Norköping in ons tempo niet gaan halen en daar liggen we niet wakker van. Wij houden niet van heel lange verplaatsingen en Zweden blijkt groter dan verwacht. Als het goed is krijgen we in de komende jaren meer vrije tijd en dan zijn er nog mogelijkheden genoeg. Vandaag ook voor het eerst de tank gevuld in Zweden. Met een dorstige camper en een dieselprijs van ca.  € 2,62 is dat een duur klusje.

Na een rustig ritje langs de kust zijn we ca. 11:00 op de camperplaats. Van de vijf beschikbare camperplaatsen is er nog één vrij waar wij dan ook onze Hymer parkeren. Er is geen receptie en betalen moet je per telefoon met een Zweedse betaalmethode. Dit wordt echter niet door onze bank ondersteund en we bellen de beheerder. Die is op het terrein aanwezig en blijkt een vriendelijke goedlachse man te zijn die zich verder niet zo druk maakt. Wij kunnen onze overnachtingen bij hem via de pin afrekenen. Hij is een goede ambassadeur voor Ãhus en overlaat ons met adviezen over zaken die we niet mogen missen. Als we alles willen bekijken moeten we waarschijnlijk een week blijven.

Wij lunchen vroeg en gaan dan naar het oude deel van de stad. Het is maar een paar honderd meter lopen, een brug over en we zijn er. Langs de oevers van het water (zonder naam en uitlopend op de zee) liggen boten in vele soorten en uitvoeringen. In de oude stad waren wel wat mooie gebouwen te vinden, maar we hebben wel mooiere oude steden gezien.

In het balkon en tuinhek een verwijzing naar het Vikingen verleden.

Wat we volgens de beheerder ook niet mochten missen was de fabriek waar de de beroemde Absolut Wodka stoken. Een product waar Ãhus beroemd om en trots op is. De fabriek, wel wat ingeklemd tussen nieuwere gebouwen heeft de uitstraling van een kasteel. Een bijgebouw waar ze bezoekers kunnen ontvangen heeft, alhoewel wat moderner, een gelijke allure. Het mooiste vinden wij echter de oude distillatieketel op het plein die versiert is met diverse figuren. Wij nemen aan dat die er nog niet op zaten toen de ketel nog dienst deed.

We zijn vroeg genoeg terug bij de camper om nog iets anders te ondernemen. We besluiten om te gaan wandelen in het Ãspet Naturreservat. Vanaf de camperplaats lopen we er zo in. Het is de bedoeling dat Sem mee gaat. Hij geeft er na een paar honderd meter de brui aan. Blijkbaar nog te moe van gisteren. We brengen hem terug en gaan vervolgens met z’n tweeën op pad. Het is een heuvelachtig open bos waarvan de bodem bedekt is met een laag mos. De inmiddels ruimschoots aanwezige zon zorgt voor een mooie lichtinval door de bomen. De wandelpaden hier zijn prima begaanbaar. Halverwege maken we een uitstapje naar het strand. Niet heel bijzonder. Wat bakens in de zee. Het strand en de eerste meters water zijn ook hier bevuild met algen en wier. Niet echt een aantrekkelijke plek om te zwemmen.

Morgen op de fiets richting Kristianstad.

Vi ses imorgon

Vandaag is het weer heerlijk warm in Zweden en misschien achteraf wel iets te warm voor onze plannen. We willen op de fiets het nabij gelegen Stenshuvuds Nationalpark bezoeken wat iets naar het zuiden aan de kust ligt.

Het landschap op weg heeft iets van de Noordoospolder. Alhoewel, het is geen polder, het ligt in het zuiden en zeker niet onder zeeniveau. Wat wel overeenkomt zijn de vele boomgaarden. Soms met jonge bomen, maar ook heel veel met prachtige oude bomen.

Het Stenshuvuds Nationalpark blijkt een geweldig mooi stuk natuur te zijn. Superlatieven schieten hier te kort daarom laten we de foto’s van de dag zelf het verhaal vertellen.

De Natuur

Eland spoor

De wandelpaden

Niet allemaal even begaanbaar

De vergezichten

Drie verschillende uitkijkpunten. Zuid, noord en oost.

Hier doet men ook aan abseilen.

De rotskust

Onze wandeling op kaart

Op de terugweg nog het Kiviks museum bezocht. Gaf een mooi beeld van hoe de inwoners vroeger leefden en werkten/

Vi ses imorgon

Vanmorgen na het ontbijt de rumoerige Ställplats in Kaseberga verlaten en op naar de camping in Kivik. De ontvangst is hartelijk en het inschrijven is snel geregeld. De camping ligt net achter de hoge duinenrij dus zicht op zee zit er dit keer niet in. De rest van de ochtend brengen we rustig door op de camping.

Na de lunch wandelen we op ons gemak richting strand. Gemak is betrekkelijk want we moeten wel eerst over de hoge duintop heen. Het is wel een mooi pad over de duin. Aan de strandweg zien we een houten klokkentoren. Met daarachter een kapelletje. Als we even bij de kapel naar binnen kijken worden we aangesproken door twee vrouwen. Het zijn moeder en dochter die in de kapel bezig zijn met het maken van schilderijen en sculpturen.  Hun hoofdthema is moeder met kind wat verwijst naar Maria en Jezus. Op de eerste verdieping van de kapel worden nog kerkdiensten gehouden. We vonden de kunst niet mooi genoeg om er een foto van te maken.

We lopen een stuk over het strand wat hier voornamelijk bestaat uit een strook zand met steentjes langs het water en hogerop kort taai gras. Met dit warme weer zijn er veel bezoekers om te zwemmen en te zonnen. Het is er best gezellig. Ook hier weer veel watervogels waarvan een groot aantal zwanen

 

Na het wandelen de rest van de middag volgemaakt in de schaduw van de luifel. Het is behoorlijk warm in Zweden. Als diner vanavond nasi van slager Ter Weele uit Oene. Door ons zelf geïmporteerd in Zweden en erg lekker. Daarna wandelen met Sem. We vinden onze weg hoog over de duintop waar we een prachtig overzicht op het omringende land en water hebben Ook hier weer bloemen die we niet we vanuit Nederland niet kennen. Ook komen we langs een typisch Zweeds rood huisje met een rieten dak.

In de avond gaat Harm nog een poosje vissen vanaf de pier in het nabij gelegen haventje. Niet zonder succes deze keer.

Morgen gaan we waarschijnlijk per fiets naar het nabij gelegen natuurpark

Vi ses imorgon

Vandaag reizen we verder langs de Zweedse kust. Het is in dit deel van Zweden nog best lastig om een geschikte camperplaats te vinden en campings zijn behoorlijk duur. Ons doel wordt uiteindelijk Kaseberga waar ze een ställplats hebben vlak bij de “Ales Stenar”. Een bezienswaardigheid in Zweden. Het is ongeveer 20 kilometer noordelijk van Ystad en verder dan wij vooraf voorzien hadden.

Onderweg nog snel even inkopen doen bij de Lidl in Trelleborg. Scheelt een stuk in vergelijking met andere supermarkten. Daarna nog een stop bij Smygehuk waar we vanaf de weg een  vuurtoren zien staan. Er is een grote parkeerplaats in de buurt en er blijkt een vissershaven te zijn. Het eerste wat we passeren is de Zweedse versie van een kalkoven. Grappig hoe de vorm afwijkt van de Nederlandse versie. De vuurtoren is wel aardig maar de haven valt tegen. De vele bezoekers zijn vooral gekomen voor de winkeltjes en horeca rond de haven. Snel verder dus naar Kaseberga.

Het is druk op de stallplatz. We kunnen alleen nog een plek zonder elektrisch krijgen en er is weinig kijk op dat het morgen anders is. We zoeken een plekje voor de camper en gaan op pad naar de nabij gelegen Ales stenar. Vanaf de camping is het ca 800 meter lopen met een flinke klim. De stenen zijn in een weide geplaatst in de vorm van een schip. Waarbij de boeg en achtersteven zo zijn neergezet dat zij wijzen naar de richting van de zonsopkomst en de zonsondergang. Om er te komen moeten de bezoekers tussen de koeien door en die lopen ook vrolijk tussen de stenen. Wel een bijzonder merkteken en van veraf vanaf de zee te zien. Langs dit deel van de kust loopt een steile over van ca. 40 meter hoog.

 

Vanavond nog een flinke wandeling gemaakt onder langs het water naar het noorden. Ondanks dat het als wandelroute is aangegeven is het niet echt een wandelpad, maar het is wel een mooie tocht. Op het water vooral veel zwanen en in de steile oever zwaluwnesten. Ook het huis met een traditioneel Zweeds rieten dak nog maar even op de foto gezet.

Morgen rijden we weer een stukje verder naar het noorden.

Vi ses imorgon

Gisteravond hebben we nog lang buiten gezeten en genoten van het mooie weer en een prachtige zonsondergang. Het was prachtig om te zien hoe  de zon in de Oostzee verdween.

Vanmorgen eerst rustig aan gedaan en gewacht op het moment dat onze buren vertrokken. Hierdoor kwam er een nog mooiere plek voor ons vrij.

Daarna op naar het Viking Museum. Jammer genoeg tevergeefs. Het museum was gesloten in verband met het Midsummer fest in Zweden. Een Zweedse nationale feestdag die altijd wordt gehouden op de vrijdag tussen 19 en 25 juni. Fijn voor de Zweden, jammer voor ons.

Eerder dan verwacht starten wij met het middagprogramma. Met de fiets willen we de west onder uitstekende landpunt van Zweden verkennen. Er staat een stevige wind, maar dat is met de hoge temperatuur van vandaag eigenlijk wel lekker. Eenmaal op de landtong rijden we al snel door een natuurgebied. Het is er prachtig en net als in Nederland worden ook hier grote grazers ingezet voor het onderhoud.

Wat verderop komen we terecht in een massa wandelende en fietsende Zweedse feestgangers die allemaal op weg zijn naar een feestterrein. Naast veel eetgelegenheden is hier ook een wedstrijd georganiseerd. blijkbaar moeten ploegen, staand op een paar ski’s gemaakt van een plank met leren riemen, zo snel mogelijk een parcours  afleggen. De Zweedse vrouwen zijn feestelijk gekleed in lange jurken met een bloemenkrans in hun haar. Het wordt vast een mooi feest.

Wij fietsen door en komen langs de molen van van Skanör. De molen is helemaal uit hout opgetrokken.

We fietsen ook een heel eind over een pad parallel aan de kust. In de duinen wemelt het van de vaak vrolijk gekleurde badhuisjes. We stoppen even bij een strandopgang en gaan naar het water. In de duinen en op het strand zijn heel veel zwarte veren van meeuwen te vinden. Iemand heeft er zelfs een figuur mee gemaakt op het strand. Sem geniet ondertussen van het zilte water en laat zich gemakkelijk verleiden tot een spelletje waarbij hij fanatiek als in zijn jonge jaren naar opspattend water hapt.

In het boek van over Zweden hebben wij de vuurtoten van Falsterbo zien staan. Die willen we ook nog bezoeken, maar welk weggetje we ook proberen, steeds stuiten we op een enorm golfterrein. Navraag bij het kantoor van de golfclub leert ons dat we gerust met onze fietsen over het terrein naar de vuurtoren mogen. Dus wij op weg naar deze in 1796 gebouwde en nog steeds in gebruik zijnde vuurtoren. Inmiddels zijn de vuren wel vervangen door moderne lampen.

Tegen drie uur zijn we weer bij de camper en vermaken ons met een goed boek en het uitzicht over de Oostzee(arm). Eén steen voor onze camper wordt bijna voortdurend bezet door een meeuw. Tijd om deze gast eens op de foto te zetten.

Vi ses imorgon

Vandaag al vroeg uit de veren. Mede veroorzaakt door de buren die wel erg vroeg met een luid ronkende camper vertrokken. Na een wasbeurt en het ontbijt vertrekken wij ook maar voor de tweede etappe naar Zweden. Al snel meldt TomTom dat er wegwerkzaamheden zijn aan de brug bij Middelfart. De aangegeven te verwachten vertraging loopt al snel op van 41 minuten naar bijna een uur. Gelukkig weet Tom een omleiding waarmee we 17 minuten besparen. Het grote voordeel is wel dat we tenminste rijden. De omleiding voert ons over de iets zuidelijker gelegen oude brug waarna we dwars door Middelfart moeten om de oude route weer op te pakken. De volgende grote brug waar we over komen is de enorm hoge, maar wel prachtige brug over de Grote Belt. Wat een mooi uitzicht over het brede water.

Verder gaat de reis naar Kopenhagen. Daar duiken we eerst  een lange tunnel in om vervolgens via weer een hoge brug Zweden te bereiken. We mijden de drukte van de stad en rijden langs de kust naar het zuiden, waar we bij Höllviken een plaats voor de camper met uitzicht op het water vinden. Het plan is om hier 2 nachten te blijven.

Malmö

Uitzicht vanaf onze plek.

Als we deze middag lekker bij de camper zitten verschijnt er een helikopter boven het water. Hij vliegt erg laag en lijkt iets te zoeken. Op een gegeven moment blijft hij op één plek hangen en haalt met de lier een persoon uit het water. Al snel blijkt het om een oefening te gaan. De persoon wordt weer netjes te water gelaten. De hele oefening duurt nog zeker een half uur waarbij ook enkele bloedsnelle boten betrokken zijn.

‘Na het avondeten wandelen we nog even naar het stadje. We komen langs een prachtige kerk en Sem vermaakt zich met de bedriegertjes. In een tunnel  treffen we prachtige graffiti. De afbeeldingen verbeelden een oude strijd, Battle off Fotebiken, die is 1134 is gestreden. Waren alle fietstunnels maar zo mooi.

Morgenochtend gaan we naar het Viking museum dat naast de camperplaats zijn ingang heeft. In de middag gaan we waarschijnlijk fietsen in de omgeving

Vi ses imorgon

Gisteravond, nadat Hilma thuis was van haar late dienst, hebben we het begin van onze vakantie nog even gevierd. De woensdag was dan ook al een uur onderweg voor we ons bed opzochten. Reden om deze morgen niet al te vroeg te vertrekken richting Denemarken. In de camper was al wel alles aanwezig waarvan wij denken dat we dat deze vakantie goed kunnen gebruiken. Om kwart voor tien reden we, vergezelt van een vrolijk schijnende zon Hasselt uit.

De reis verloopt voorspoedig. Het is niet al te druk en we schieten lekker op Na 250 kilometer en bijna drie uur rijden stoppen we om te tanken, een broodje te eten en om even de beentjes te strekken. Op zich geen bijzondere parkeerplaats, maar er staan wel vier vrachtwagens met enorm lange opleggers waarop een wiek van een windmolen. Elke combinatie naar schatting zeker 80 meter lang. Gelet op de rust bij de chauffeurs mogen ze waarschijnlijk alleen ‘s-avonds en ‘s-nachts met deze gevaartes de weg op.

Verder gaat de rit richting Hamburg. De enige plek op de route waar bijna altijd files staan. De laatste tijd is vooral de tunnel onder de Elbe berucht. Wij hebben geluk. De snelheid gaat er wel een beetje uit maar we komen niet onder de vijftig kilometer per uur. Rond half vijf rijden we, met 550 kilometer op de teller, het terrein van de camperplaats op. Ook hier treffen we het. Er is geen receptie en je moet jezelf inchecken. Je gegevens en het geld kun je in een brievenbus deponeren. De goed onderhouden velden liggen aan de oever van een meertje waar gelegenheid is om te zwemmen en te vissen.

Na het eten besluiten we om met Sem een rondje om het meer te lopen. Nog op het terrein vinden we een houten gebouwtje die op wieltjes gedraaid kan worden. Nieuwsgierig als wij zijn openen we de deurtjes. Het blijkt dat in dit bouwwerkje drie personen kunnen overnachten. De hele inboedel bestaat uit drie matrassen. Wij vinden het een leuk en origineel idee voor trekkers.

Rond het meer velden met een grote verscheidenheid aan bloeiende veldbloemen. We ontdekken veel soorten waarvan we ons niet kunnen herinneren die ooit in Nederland gezien te hebben.

Achter het meer waar wij de camper hebben staan ontdekken we een tweede, nog veel groter meer. Blijkbaar goed gevuld met vis want de meeuwen zijn erg druk met de jacht. Om dit meer heen lopen lukt ons niet. Ruim halverwege stuiten we op een watergang. Er is een plank overheen gelegd, maar die buigt al flink door onder het gewicht van Sem. Wij zien af van een bijna zeker nat pak en keren op onze schreden terug. Wel een heel mooi meer.

Morgen vroeg verder naar Zweden. Ons doel is Hollviken waar we via campercontact een plek hebben gevonden.

Vi ses i morgen