Harm en Hilma d'r op uut

Waardeloos. Ja echt waardeloos is het in deze omgeving, door de gemeente uitgezette, systeem van wandelknooppunten. Gisteren viel  het niet zo op. Bij een rondje om het meer ben je de knooppunten niet echt nodig. Vandaag bleek het netwerk een voortdurende bron van frustraties. Het geld wat er voor is uitgegeven hadden ze beter in de Maas kunnen gooien voor mooie kringetjes.

Omdat er vandaag windkracht 5 met rukwinden door het Limburgse landschap waait hebben we besloten om toch maar weer te gaan wandelen. Vanaf de kaart hebben we een route samengesteld en de bijbehorende knooppunten netjes op een briefje geschreven. Eerst een stuk langs de Maas, dan even naar Noorwegen om Bergen aan te doen en vervolgens door de bossen terug naar de camper.

Het eerste stukje van de wandeling gaat nog goed. We komen langs een locatie waar op grote schaal grint wordt gewonnen aan de oever van de Maas. Een gigantische machine zeeft het grint uit het zand en laad het vervolgens in gereed liggende binnenvaartschepen. Het vrijkomende zand wordt met grote kiepers afgevoerd. Een stukje verder, bij knooppunt 76 moeten we volgens de kaart en het paaltje linksaf naar de oever van De Maas. Er is echter geen pad te vinden. Enkel een aardappelveld. We nemen nog de moeite het veld over te steken in de hoop dat er achter een pad te vinden is. Vergeefse hoop. Uiteindelijk vinden we de maas nog wel bij een veerpont en kan er nog een foto gemaakt worden van de afvoer van het grint. Gefrustreerd lopen we snel naar Noorwegen om Bergen te bezoeken. Ook niet echt een succes. Het fjord blijkt niks breder dan de Maas te zijn. Dan maar lunchen en verder met onze wandeling.

Vervolgens gaat het weer helemaal mis met de knooppunten. Ze zijn niet te vinden en aangegeven richtingen kloppen gewoon niet. Uiteindelijk kiezen we onze eigen weg met behulp van Google maps en de Garmin. Zo komen we toch nog langs wat mooie plekjes.

Een voordeel van wandelen is wel dat je tijd hebt om bijzondere dingen te zien. Zo kwamen we onder andere lang een staaltje mooi metselwerk en in een voortuin een verzameling bietensnijders en oude ploegen. Ook  zagen we een paar schapen die blijkbaar niet geschoren worden. Zij verliezen de vacht in grote vervilte stukken en tonen daaronder een gladde zomervacht. Heel bijzonder.

Morgen wordt het een regendag en vertrekken wij naar Ootmarsum. Als het echt slecht weer is, maken we mogelijk een tussenstop bij Obelink in Winterswijk.

Houdoe.

De bakker is laat vandaag. Op camping de Hooiberg komt iedere morgen rond negen uur de bakker met een bestelautootje vol vers brood, koeken en gebak het veld oprijden. Met zijn getoeter attendeert hij iedereen op zijn aanwezigheid en de service wordt door veel kampeerders gewaardeerd. Maar vandaag, nu wij door willen reizen naar Limburg is hij laat. Uiteindelijk is hij nog wel vroeg genoeg om te voorkomen dat wij met een lege maag  moeten vertrekken. Nog even wat extra kaas en bier halen in de boerderijwinkel en op naar Well in noord Limburg.

Ondanks de vele verkeersdrempels verloopt de reis voorspoedig. Zo voorspoedig dat er nog tijd is voor een ommetje via America. Zoals al vaker gebeurt is tijdens onze ommetjes is het ook deze keer niet heel bijzonder. Niks land van de onbeperkte mogelijkheden, niks groot, groter, grootst. Geen verkiezingsposter van Trump te bekennen. Eigenlijk zou wat wij hebben gezien van America net zo goed een dorp in Limburg kunnen zijn.

Net na 12 uur bereiken we onze bestemming. Mini camping “Halve Maan” in Well. We parkeren de camper en lopen het terrein op, op zoek naar de receptie. Het terrein maakt een rommelige indruk en enige verwijzing naar een receptie kunnen we niet vinden. We vragen het aan een kampeerder die met zijn afwas bezig is. Hij vertelt dat hij al een dag op de camping verblijft, de receptie ook niet gevonden heeft en ook nog steeds niemand heeft gesproken. Wij besluiten maar eens op zoek te gaan naar een andere camping. Het zoeken duurt niet lang. Aan de overkant van de straat is mini camping “De Beukenhof”. Daar is wel een attente beheerder en een mooi veld om te overnachten. Hier hoeven we niet lang over te denken. Zeker niet als de beheerder ook nog aanbied om ons een kop koffie te brengen. Kijk dat is nog een service.

Na de lunch lopen we naar het ‘Nationaal Park Maasduinen’ waar we van plan zijn om rond het Reindersmeer te lopen. Onderweg ernaar toe omen we langs een weiland met twee voor Nederland vreemde runderen. Het zijn koeien met wat kortere poten, mager en een bult op de rug ter hoogte van de schouder. Het doet ons denken aan de runderen die je op tv ziet in documentaires over Afrika.

Het Reindersmeer blijkt een goede keuze. Het is er prachtig. Het meer zelf heeft langs de oever een strook van ca. 5 meter waar het redelijk ondiep is. Daarna wordt het ook direct heel diep. Het meer is ongerept en er zijn ook geen bootjes of zwemmers te bekennen. Het gebied rond het meer heet met recht MaasDUINEN. Het mulle pad rond het meer gaat op en neer en doet soms denken aan de Meeuwenduinen bij Westenschouwen. De extra inspanning die nodig is wordt door de omgeving echter rijkelijk beloond. Hieronder een foto impressie.

 

Voor morgen is plan A fietsen. Als het echter te hard waait gaan we over op plan B wandelen. Eigenlijk maakt het niets uit. Er is hier nog veel te zien.

Houdoe

In de vroege ochtend, als we nog heerlijk liggen te suffen in ons bed, valt er nog wat regen op de camper. Tegen de tijd dat wij onze hoofden naar buiten steken, zijn de buien verdwenen. De lucht is niet strak blauw, maar voor het grootste deel van de dag weet de zon de wolken te ontwijken en is het heerlijk zonnig. De temperatuur is gedaald naar een aangename 21 graden. Voor ons perfect weer om de fiets te pakken.

Vandaag willen we naar het midden in De Kempen liggende Postel fietsen. Het is een mooie tocht over prima fietspaden en door mooie bossen. Vooral het stukje met groene bomen en rode beuken was heel mooi.

Bij de grens komen we langs een nagebouwde grensovergang zoals die tijdens de eerste wereldoorlog in gebruik waren. Om het neutrale Nederland af te sluiten van het oorlogsgebied was er langs de hele grens een afscheiding geplaatst. Deze bestond uit drie hekwerken. De buitenste twee van prikkeldraad. De binnenste van glad draad, maar daar stond stroom op. Vluchtelingen en smokkelaars probeerden toch door deze barrière te komen met behulp van een uitklapbaar raamwerk waar een rubberen fietsband omheen was aangebracht. Hiermee kon een gat van 70 bij 30 cm worden gemaakt in het onder stroom staande hekwerk. Dat ging ook vaak fout en ca. 800 mensen zijn bij de poging omgekomen.

 

Aangekomen bij de abdij van Postel blijkt het daar vrij druk met bezoekers. De abdij is grotendeels vakkundig gerenoveerd en staat er goed bij. De monniken van deze abdij maakten natuurlijk bier, maar daarnaast waren ze ook gespecialiseerd in geneeskrachtige kruiden. Er is nu ook nog een indrukwekkend grote kruidentuin waar netjes op bordjes is aangegeven welke kwaal er me bestreden kan worden. Natuurlijk is er nu ook nog een winkeltje waar je zowel bier als zalfjes, drankjes en tincturen kan kopen.

Quarantaine kennen we recentelijk van de corona crisis. Er is echter niets nieuws onder de zon. Bij de abdij treffen we “Het Pesthuisje”. Hierin werden mensen met een besmettelijke ziekte (meestal de pest) in quarantaine gehouden

Naast de abdij is een weide waar een zestal damherten liggen te genieten van de zon.

We kopen nog een paar biertjes en een heeeel gezond kruidendrankje en stappen vervolgens weer op de fiets voor de terugtocht naar Bladel. Onderweg komen we langs het Neerven. Een groot ven met een eiland in de midden. Het ven is van de hengelsportvereniging en er is ook genoeg leven in het water zichtbaar. We lopen om het ven en schatten dat dit toch al snel 1,5 kilometer is. Wel heel mooi.

Het is nog redelijk vroeg dus we besluiten nog even Egypte aan te doen met de fiets. Blijkt dat er toch wel een piramide staat tussen de boerderijen. Jammer genoeg was het wat in verval en geen foto waart

Leuk om te vermelden dat “De Flintstones” ook bij ons op de camping staan. Inmiddels hebben ze wel een auto met een echte motor.

Morgen reizen we door naar Well boven in Limburg.

Houdoe

Het dondert en het bliksemt en het regent meter water (uhhh). Geen Brabants bier uit de lucht, maar dat was gisteravond. Vanmorgen was de zon weer terug en al gauw was het drukkend warm en broeierig.

Vandaag gaan we op de fiets richting De Kempen en daar willen we dan ook ergens een stuk gaan wandelen. Al snel belanden we in de bossen waar we op een gegeven moment rode paaltjes van een wandelroute zien staan. We hebben geen idee hoe lang de route is. Toch besluiten we de fietsen in de bos te stallen en te voet verder te gaan. Het is best leuk wandelen in De Kempen. De paden zijn goed te bewandelen en het, waar wij liepen voornamelijk loofbomenbos is best aardig. De vogels fluiten of als ze er voor betaald krijgen en voor ons schiet een donker bruine eekhoorn de boom in. We komen nog langs een stukje hei waar de eerste bloei te zien is. Ook zien we overal sporen van wilde varkens. Blijkbaar is de Veluwe niet de enige plek waar ze goed gedijen.

Morgen als het weer het toelaat hetzelfde recept. Stukkie fietsen stukkie wandelen.

Houdoe

 

 

 

Gisteravond, toen de hitte wat was afgenomen, zijn we nog even naar het gebied met kreken vlak bij Veere gefietst. Het is een mooie omgeving om een stukje te wandelen en Sem kon lekker zwemmen. De kreken waren dieper dan hij gedacht had en bij de eerste tewaterlating ging hij dan ook kopje onder.

Vandaag waren we al om zeven uur uit de veren. De zon scheen ongenadig op de camper en binnen werd het inmiddels bloed heet. Om acht uur waren we gereed met douchen, eten en inpakken en vertrokken we richting het Brabantse Bladel. Een plaats aan de rand van De Kempen. In totaal een rit van 161 km volgens TomTom. Een groot deel van de rit ging door België. We kwamen ook langs Antwerpen. Gelukkig waren daar vandaag niet te gebruikelijke files. Door al die voorspoed waren hadden we tijd genoeg om snel nog even naar Egypte  te rijden. Daar was het momenteel net zo warm als in Nederland. Het viel ons wel wat tegen. Geen piramide gezien. Enkel een paar boerderijen.

Uiteindelijk waren we toch nog om 10 uur bij Camping De Hooiberg. Een kleine familie camping bij een boerderij. Bij de boerderij hoort ook een boerderijwinkel waar ze hun eigen producten en andere streekproducten verkopen. De kaas van de boerderij is dit jaar ( niet voor het eerst) de beste boerderijkaas van Nederland.

In Zeeland was het al erg warm. In Brabant is het nog een paar graden warmer. Geen weer om vandaag veel te ondernemen. Na de middag lopen we de twee kilometer naar het centrum van Bladel. Het doel is de plaatselijke VVV. Na een kilometer loopt het zweet in straaltjes over onze rug. Gelukkig konden we snel een geschikte fiets- en wandelkaart van De Kempen vinden. Een flinke milkshake zorgde voor enige verkoeling voor we de terugtocht aanvaarden. De rest van de dag blijven we op de camping. Vanmiddag voor de warmte vanavond vanwege het aanstormende onweer.

Morgen trekken we De Kempen in.

Houdoe.

Gisteren te veel warmte, te veel inspanning en te weinig vocht. Hilma had er vannacht flink last van. Daarom vandaag een rustig dagje in de schaduw op de camping.

Morgen gaan we naar Brabantse Kempen

 

Tot morgen

Gisteravond hadden we een bod uitgebracht op twee antieke bootlampen in Veere. Vanmorgen was er een reactie is de koop gesloten. Ophalen past mooi in onze plannen voor vandaag. Wij zijn van plan een rondje Veerse meer te fietsen en komen dan vanzelf langs Veere.

Het is al flink warm als we tegen 10 uur vertrekken. We hebben een halve liter water per persoon mee en rekenen erop dat we onderweg voldoende gelegenheid vinden om onze dorst verder te lessen. We rijden eerst richting Vrouwenpolder vandaar steken we de Veersemeerdam over en slaan we rechtsaf in de richting Kamperland en Kortgene. Vanaf het moment dat we rechts zijn afgeslagen hebben we de wind letterlijk tegen. Hij blijkt iets krachtiger dan de voorspelde windkracht 3. Niet getreurd, de beentjes zijn nog vers en we stampen lekker door. Het is vandaag flink druk op het meer en bij Kamperland liggen een paar mooie platbodems in een haventje.

In Kamperland stoppen we ook voor een kop koffie en een stukje appelgebak. De appeltaart is prima, maar de koffie is echt verrukkelijk. Geserveerd met een beetje likeur en slagroom. Werkelijk heerlijk. Na een tweede kopje zijn we toch maar vertrokken, maar je zou er zo de hele dag blijven zitten. Langzamerhand begint de wind toch wel een rol te spelen. Het landschap is vrij open en de wind heeft over land en over het water vrij spel. In het binnenland van Walcheren hebben ze wel iets gevonden tegen de wind. Overal langs de wegen vind je mantelingen (hoge heggen van bomen en struiken) om de wind te breken.

Onderweg  ontdekken we nergens een plekje om ons drinken aan te vullen. We vestigen onze hoop maar op Kortgene voor vocht en voedsel. Daar aangekomen weer een tegenvaller. Alle terrastafels in de schaduw zijn bezet. We besluiten verder te trekken. Vanwege de wind korten we het rondje Veerse meer wel ongeveer 10 kilometer in. Vanuit Kortgene vaart er een fietsveer naar Wolphaartsdijk. Bij aankomst niet gelijk een terras, maar naar een paar kilometer, voor de wind, vinden we uiteindelijk een plekje voor een late lunch. Na de lunch vervolgen we onze droge tocht richting Veere. Sem heeft ook een zware dag vandaag. We vinden maar één plek waar hij kan zwemmen. We nemen geen risico met hem want overal kom je op het ondiepere water grote plakken blauwalg tegen. Eenmaal in Veere hebben we de verkoper van de lampen snel gevonden. Daarna is het nog maar een kort ritje terug naar de camping. Op de camping worden ook veel beesten gehouden. Vooral de twee luie hangoor konijnen vallen op. Op 50 meter van de camping loopt de Snouck Hurgrondeweg. Deze weg is inderdaad vernoemd naar de burgemeester van Avereest die vroeger onze (Volkert) kievitseieren kocht. Zijn roots liggen dus in de adel van Zeeland.

Morgen gaan we een dag naar het strand bij Vrouwenpolder. Daar verwachten we geen blauwalg.

 

Tot morgen

Gisteravond was er een vrolijk ronken in de lucht te horen. Vier ultra light vliegtuigjes maakten grote cirkels hoog boven de grond. Een prachtig gezicht.

Na het ontbijt vanmorgen vertrekken we uit Ouddorp en richten de camper op Vrouwenpolder. Dit keer is het geen grote verplaatsing. We maken de route wel iets langer om eerst in Kamperland onze voedsel en drank voorraden aan te vullen. Het is uiteindelijk toch bijna 12 uur als we aankomen bij Camping “De Bokkensprong”. We worden vriendelijk ontvangen door de eigenaresse en gezamenlijk lopen we naar ons plekje voor de komende dagen. De camper komt op een prachtige plek in een boomgaard. De indruk die we vanaf internet kregen over de camping klopt helemaal. Er is hier van alles. Te beginnen met rust. Voor iedereen is er een ruime plaats. Geen eigen Kampeermiddel? Geen probleem. Er zijn enkele chaletjes, heel grappige slaaptonnen en Tipi’s om te huren. Verder zijn er konijnen, schapen, paarden en twee pony’s waarmee je eventueel mag gaan wandelen. We voelen ons onmiddellijk thuis en besluiten hier, mede vanwege de te verwachten hitte, drie nachten te blijven.

Na de lunch vertrekken we op de fiets richting Veere. Onderweg stoppen we even om Sem de gelegenheid te geven om te spelen in het Veerse meer. Aangekomen in Veere parkeren we de fietsen en scharrelen we samen met vele andere toeristen door het oude centrum en langs de winkeltjes en de terrassen. De mooie gebouwen kennen we al wel van vorige bezoeken. Wat dit jaar opvalt zijn de vele stokrozen, die bijna bij ieder huis groeien. Ze staan op dit moment allemaal in bloei en dragen bij aan een fleurig stadsbeeld.

Het is al wat later in de middag als we langs de steiger van het fietsveer komen. Op dat moment ligt daar de rondvaartboot die op het punt staat om te vertrekken. We besluiten mee te varen en krijgen daar geen spijt van. Het is goed toeven op het water en je krijgt een heel andere blik op de stad en de omgeving. Er zijn best veel boten op het water en op de eilandjes hebben zich veel vogels verzameld. Ook zien we grote groep damherten. Ook Sem vindt het varen geweldig.

Nu nog geen plannen voor morgen. We zien het wel.

 

Tot morgen.

Gisteravond stond er een koud windje op de camping waardoor we al relatief vroeg de warmte van de camper opzochten. Vanmorgen werden we wakker van de warmte die werd veroorzaakt door de zon die heerlijk stond te schijnen aan een strak blauwe lucht. Heerlijk buiten ontbijten en dan op weg. We gaan vandaag wandelen over de Brouwersdam. Heen langs het Grevelingenmeer, terug langs de Noordzee. De eerste kilometers is het even zoeken. Er zijn geen of nauwelijks wandelpaden. Blijkbaar is er bij de aanleg van de infrastructuur geen rekening met wandelaars gehouden. Via stroperspaadjes en over dijken vinden we onze weg naar het zuiden.

Er is van alles te ontdekken. ook hier weer erg veel bloemen. Vooral de hoge distels bloeien erg mooi. Sem vind een veer en is er zo blij mee dat hij hem kilometers in zijn bek blijft dragen.

Iets wat we nog nooit eerder zijn tegengekomen in Nederland zijn meeuwen met jongen. We zien nu diverse kuiken op het meer

We komen ook langs een heus station “Middenplaat haven”  Gezien de kleur van de rails zal het er wel nooit echt druk worden

Het Grevelingen meer en een foto hoe helder het water is. Zonder problemen kijk je tot op de bodem. Zo wordt duidelijk waarom dit meer geliefd is bij duikers.

Mosselbanken bij ons keerpunt

Halverwege komen we langs “Port Zelande” een jachthaven en bungalowpark van Center Parcs. We besluiten er eens rond te kijken. Het is een enorme oppervlakte. De jachthaven, de appartementen en de bungalows zien er prima onderhouden uit. Op het plein bij het zwembad, de winkels en de horeca is een groot terras ingericht. mooie gelegenheid voor een lunch. Het park is zo groot dat het even zoeken is naar de uitgang. Uiteindelijk vinden we het spoor naar het zuiden weer.

De Garmin geeft al bijna 10 kilometer aan, voor we een tunnel vinden die ons onder de provinciale weg door naar de Noordzee kant van de dam brengt. Aan de kant van het Grevelingenmeer was minder menselijke activiteit op de dam, maar was er meer te zien op het kraakheldere water van het meer. Aan de Noordzee kant van de dam is het net andersom. Veel mensen en weinig te zien op het water. Opvallend veel mensen hebben hun camper of auto aan de rand van de toeristische weg geparkeerd en doen aan dagrecreatie op het asfalt. Het is hun keuze. Er is ook een mooi stuk strand langs de dam. Daar zouden wij voor hebben gekozen.

Rond half vier zijn we terug op de camping en is het tijd voor een koud biertje. Wel verdiend na 16 kilometer lopen vinden wij. Gezien de drukte in Zeeland besluiten we op zoek te gaan naar een camping in zeeland. Onze voorkeur gaat uit naar een plek aan zee in de buurt van Koudekerke. Dat blijkt niet mee te vallen. Na een stuk of zes keer “nee sorry helemaal vol” vinden we uiteindelijk een plekje op camping “De Bokkensprong” bij Vrouwenpolder. Ziet er op internet prima uit dus we hebben er zin in. 

Tot morgen.

PS: Er zijn wat problemen met de Weblog. Voor ons is niet duidelijk wat er aan de hand is, maar soms is de weblog niet te bereiken. Iets met de server. Jeroen, onze beheerder, is ook een weekje met vakantie maar zal er bij terugkomst naar kijken. Mogelijk verschijnen hierdoor enkele bijdrages pas later op de weblog. Excuses daarvoor.

 

Vanmorgen onze biezen in Noordwijkerhout gepakt, de camper aangetrapt en op weg naar Ouddorp waar we op camping Brouwersdam een plekje hopen te vinden. De route voert ons dwars door Leiden en dat zorgt voor veel oponthoud. De rest van de rit verloopt voorspoedig en we arriveren rond half één bij de camping. Zoals wel vaker is de receptie gesloten en zijn de vrije plekken op een lijst aangegeven. Vanavond kunnen we ons dan aanmelden.

We kiezen voor plek 5 en nadat we de camper geparkeerd en het stroominfuus aangebracht hebben, lopen we ter verkenning een rondje over het terrein. We hebben zelden een zo goed verzorgde camping gezien. Elke plek biedt meer dan voldoende ruimte. de brede paden vlak en bedekt met steenslag. Ook de plek voor de camper is verhard met steenslag. Verder fris groen en goed gemaaid gras. Tussen de plaatsen een hegje en daar omheen bloeien nog wat bloemen. De totale plek is zeker 200 vierkante meter. Achter onze camper zouden nog een bungalowtent en 3 auto’s kunnen staan, zo groot.

Na een bescheiden lunch (1 broodje en een blik soep voor twee personen) gaan we op goed gelukt wandelend op weg. We zien in de verte een vuurtoren staan. Daar moet wel haast ook het strand zijn. De weg er naar toe is niet echt inspirerend. Hoge mantelingen beschermen ons weliswaar tegen de wind, ze nemen ook het uitzicht op de omgeving weg. Op het strand bij de vuurtoren is het niet druk. Het water staat hoog en wij besluiten langs het strand naar een punt ter hoogte van Ouddorp te lopen. In de verte zijn de contouren van de Maasvlakte zichtbaar. Het eerste deel loopt eenvoudig. Daarna wordt het zand steeds zachter en zakken we ver weg in het zand. Bij een strandopgang verlaten we het strand. Via een bord met fietsknooppunten bepalen we het verdere verloop van de wandeling.

 

Ouddorp blijkt verder weg als dat wij gedacht hadden. Als we er eenmaal zijn, moeten we eerst nog door een enorme nieuwbouwwijk voordat we het oude centrum en een terrasje bereiken. De benen zijn inmiddels al moe dus even wat drinken en een borrelgarnituurtje voor nieuwe energie. Terug naar de camping lopen we langs het Grevelingen meer. Jammer dat er maar weinig boten op het water zijn. Misschien waait het wel te hard voor menig zeiler.

Als we terug zijn hebben we 19 kilometer gelopen en is het inmiddels half zeven. De rest van de avond maar lekker met de e-reader in de zon zitten

Tot morgen