Harm en Hilma d'r op uut

Zwarte Woud; Camping Bankenhof Titisee 10-07-2023

Na lang wikken en wegen hebben we gisteren besloten om, ondanks de warmte toch naar de 130 kilometer zuidelijker gelegen Titisee te rijden. We besluiten om op tijd te vertrekken. Dat lukt makkelijk. Doordat we zo ongeveer de hele nacht, geplaagd door de hitte en opspelende muggensteken, wakker hebben gelegen zijn we vroeg uit de veren.

Om negen uur vertrekken wij van de camping en TomTom wijst ons de weg. Blijkbaar waren we echt nog moe, want het was wel opgevallen dat TomTom 75 kilometers opgaf maar daar hadden we verder geen consequenties aan verbonden. Lekker kort ritje . Na ook nog wat boodschappen halen en tanken kwamen we inderdaad aan bij een camping. Jammer genoeg was de Titisee nergens te bekennen. We stonden voor de poort van Trendcamping Wolfach Halbmeil in Wolfach. Tot nu toe hebben we nog geen idee hoe dit gebeurt is. De adressen lijken absoluut niet op elkaar. Nadat we het juiste adres hebben ingegeven blijkt dat we nog een trip van 104 kilometer te gaan hebben. Inmiddels is de zon en de temperatuur al behoorlijk gestegen.

Gelukkig heeft ieder nadeel ook een voordeel want we rijden wel door een mooie omgeving met redelijk begaanbare wegen. Dat biedt mogelijkheden om ook achter het stuur eens de ogen op de omgeving te richten. Om half twee zijn we bij de goede camping. Even snel aanmelden gaat niet lukken. Hier hebben ze mittagruhe tot twee uur. Valt nog mee want op veel plekken is het tot drie uur. We zoeken maar vast een paar plekken uit waar we wel willen staan en kopen vervolgens bij de kampwinkel, die verrassend wel open is, een paar halve liters koud Duits bier. Heerlijk na  zo’n warm tochtje. Mede omdat wij al wisten waar we zouden willen staan is aanmelden om twee uur zo geregeld. Inrichten op de locatie is routine en na een minuut of 10 klaar. We moesten wel de luifel uitzetten voor enige schaduw.

Wat later op de middag gaan we te voet naar de 300 meter verderop gelegen Titisee. Campings genoeg hier. De weg naar de Titisee loopt dwars door een andere camping. De Titisee is een mooi meer, maar ook weer niet al te groot. Er varen een paar rondvaartboten en diverse huurbootjes. Wij besluiten te kijken hoe ver we komen als we proberen rond het meer te lopen. Sem is bijzonder enthousiast vandaag en wil telkens naar het water. Op het eerste stuk zijn de zwemlocaties echter verboden voor honden. Een paar honderd meter verder kan hij zich uitleven. Hij vindt het koude water zo lekker dat het lijkt of hij het hele meer wil leegdrinken. Het is leuk lopen met links het meer en rechts de bos.

Uiteindelijk komen we sneller dan verwacht bij het aan de andere oever gelegen dorp dat heel toepasselijk ook Titisee heet. Hier is het heel gezellig en druk met toeristen met veel verschillende nationaliteiten. Veel terrassen en ook veel winkels waar je alles wat betrekking heeft op het zwarte woud kan kopen. Schwartzwalder schinken, koekoeksklokken, schwartzwalder likeuren, bier, worsten, houtsnijwerk en verrassend veel kerstspullen. Hier is ook de plek waar je bootjes kan huren of een rondvaart kan beginnen. Als we onze wandeling rond de Titisee vervolgen weten we zeker dat  we nog lang niet alles hebben gezien. We moeten nog wel een keer terug. Inmiddels weten we dat er in de nabije omgeving ook veel te zien is. We zijn van plan om op deze camping minimaal drie nachten te blijven. Dan moeten we kiezen tussen relatief kleine verplaatsingen of wat spullen op de camping achterlaten en er met de camper op uit. We zien wel wat het wordt.

Nu heerlijk onder de luifel met een goed boek en luisteren naar de vogeltjes die nog druk fluitend bezig zijn voordat het donker wordt.

Bis morgen

33,8 graden vandaag. Veel meer is er niet te melden. We hebben vandaag niet veel meer gedaan dan onder de luifel van de Camper zitten. Boek lezen en drinken de hele dag. Enige uitstapje was naar de ingang van de camping.  Daar is gratis Wi-Fi en een zitje in de schaduw. Mooie plek om de live blog van de Formule 1 te volgen.

Geen foto’s en verder ook niets te melden. Morgen wordt het hopelijk beter. Vanwege de hitte willen we al een beetje op tijd vertrekken naar de Titisee. Als het goed is is het daar een goede 7 graden koeler.

Bis Morgen

Vandaag is het weer een dag om van locatie te veranderen. Het probleem is dat het deze ochtend al erg warm is en het nog veel warmer gaat worden. Niet erg aantrekkelijk om heel lang in de camper te zitten. Zeker ook omdat hij niet is uitgerust met een airco. We vinden een goed alternatief in camping Murhof. Het is maar 68 kilometer rijden en de camping ligt in het middendeel van het Zwarte Woud.

De reis verloopt voorspoedig. De hele tocht gaat over dalende en stijgende wegen die iedere honderd meter wel een bocht bevatten. Een ruim stuk van de route betreft de Schwartzwalderhochstrasse. Hier wordt de camper behoorlijk op de proef gesteld. Rond half twaalf komen we aan bij de camping.

We vinden snel onze plek op de camping. Er is voorlopig weinig beschutting tegen de zon. De luifel verschaft net genoeg schaduw om er te kunnen zitten. Veel zin om verder iets te ondernemen is er voorlopig niet. We lopen met Sem even naar de overkant van de straat waar achter een weiland nog een beekje stroomt. Ondertussen maakt Hilma wat foto’s van de directe omgeving.

Na het avondeten willen we toch wat ondernemen. We vertrekken te voet naar de 2,5 kilometer verderop gelegen Edelfrauengrab-Wasserfalle. Het zijn niet de grootste watervallen maar ze zijn mooi in de buurt. Onderweg is er ook al veel te zien. Rotspartijen tussen de groene bomen, een kunstig in een korenveld aangebracht hartje en een echte  bergweide.

Na een stevige klim komen we bij de watervallen aan. Er zijn meerdere watervallen en je kunt de beek omhoog volgen via een ruw pad en stenen trappen. Sem die eerst niet veel zin had wordt weer erg enthousiast van het koude stromende water. Heerlijk vindt hij dat en hij blijft er dan ook van drinken. Wij genieten vooral van wat we om ons heen zien.

Heel leuk. Iemand heeft van een takje en wat ander hout een kleine watermolen gebouwd in de beek.

Voor morgen geen andere plannen dan ons te beschermen tegen de hitte. Naar verwachting gaat het kwik dik over de 30 graden heen.

Gruss Gott

Heerlijk geslapen vannacht. Als we opstaan de zon al volop te schijnen boven de camping. Gelukkig kunnen wij de eerste uren genieten van de schaduw die wordt verzorgd door de hoge bomen op de helling. De verwachting is dat het een warme dag wordt en de voortekenen wijzen daar ook op.

Het sanitair op deze camping is prima in orde. Een goed onderhouden gebouw, ruime douches en geen gefrot met knoppen die je vast moet houden om überhaupt water te krijgen. Opgefrist en na het ontbijt stappen we op de fiets voor een trip naar Bad Wildbad. Kennen jullie die mop van twee vakantiegangers en een hond die naar Bad Wildbad gingen????… Ze gingen wel, maar kwamen er nooit aan. Op aanwijzingen van de beheerder gingen we op weg. Volgens de richtingaanwijzer bij de camping is het 7,5 kilometer naar Bad Wildbad. De eerste 500 meter ging prima. Daarna moesten we afslaan en toen begon het klimmen. Het eerste stuk was te doen echter liep de hellingshoek steeds meer op. Het pad was ook niet bepaald een fietspad zoals wij die in de heimat kennen. Los steengruis of juist dikke uitstekende stenen en hier en daar door het water ingeslepen geulen. Dapper trapten we door. Een versnellinkje lager en steeds meer ondersteuning van de fiets. Eindelijk boven was het een stuk min of meer vlak. Al die tijd geen nieuwe richtingaanwijzers gezien en volgens de kilometerteller moesten we er al bijna zijn. Eerst kwam er nog een stevige steile afdaling waarbij we konden constateren dat de remmen van de fietsen dik in orde waren. Beneden weer eens een richtingaanwijzer. Jammer genoeg kwam Bad Wildbad er niet op voor. Deze informatie even laten inzakken en toen werd duidelijk dat we de helling die we net afgedaald waren nu weer op moesten. We hebben het geprobeerd maar dit was echt te steil (schatting ca. 10%). We hebben Sem uit de kar gedaan en zijn lopend met de fiets in etappes de bult weer op gegaan. Uiteindelijk kwamen we bij de plek waar we hadden moeten afslaan voor Bad Wildbad. Vanuit de richting waar we nu kwamen was er wel een bordje te zien. We zijn nog even in die richting gereden maar daar wachtte weer een nieuwe klim. De temperatuur ging inmiddels richting de 30 graden en wij  gaven het op. Terug naar de camper en met veel koud drinken en een boek in de schaduw.

Op de weg terug nog wel een overzichtsfoto van de camping en de camper gemaakt.

De rest van de middag rustig doorgebracht op de camping. Na het avondeten zijn we nog een stuk gaan wandelen. Ondanks de fietservaring is het natuurlijk wel een heel mooie omgeving

In de bermen ook heel veel bloemen. Jammer dat de wilde orchideeën al waren uitgebloeid.

Morgen trekken we weer verder. Hoe ver en waar naar toe dat zoeken we vanavond later wel uit. Het belooft morgen ook weer heel warm te worden en de camper heeft geen airco. Weer een nieuwe uitdaging.

Bis morgen

We hebben nu echt het Zwarte Woud bereikt. Vanmorgen om half tien vertrokken uit Koblenz en 4,5 uur later waren bij de ingang van Family-Resort KleinEnzhof bij Bad Wildbad. Een reis van dik 300 kilometer met erg veel vertraging onderweg als gevolg van wegwerkzaamheden en de daarbij behorende files.  De vriendelijke vader van de eigenaar neemt de honneurs bij de receptie waar. Op een plattegrond geeft hij aan welke plekken voor ons beschikbaar zijn. We mogen zelf een locatie uitkiezen. Er stroomt een beekje langs de camping en tot onze verbazing zijn bijna alle plekken langs het water beschikbaar. Als er ook gelijk een paar forellen langs zwemmen is de keuze snel gemaakt. Plek 199 met een betonnen trapje naar het water. Heerlijk rustgevend dat kabbelende water op de achtergrond.

Als de camper op de plaats staat gaan we het Resort maar eens verkennen. Het is een enorme oppervlakte met veel permanente en seizoens plekken. Toch is er voldoende ruimte over voor de zomergasten. Wij staan met onze camper op een plek die met gemak 150 m2 groot is. Hier kunnen met gemak twee campers staan. Verder is er heel veel zoals speeltuinen (ook overdekt) twee zwembaden waarvan één overdekt, kampwinkel, restaurant, enz. Niet onbelangrijk is dat de natuur om ons heen ook prachtig is. Rondom is de camping ingesloten door heuvels die vooral begroeid zijn met hoge naaldbomen. Wij vinden het voorlopig fantastisch.

Na het verkennen probeert Harm alvast een forelletje te verschalken met een spinnertje. Dat valt wel wat tegen. De beek is smal, ondiep en er zijn veel overhangende takken. Later maar een betere tactiek bedenken.

Na het avondeten gaan we een stukje wandelen. Morgen willen we eigenlijk op de fiets naar Bad Wildbad. De eigenaar heeft aangegeven welk pad we dan moeten nemen. Tijdens het wandelen willen we een inschatting maken hoe goed we daar met onze fietsen en benen uit de voeten kunnen. We denken dat het wel het proberen waard is. De beek die langs de camping stroomt loopt ook een deel parallel aan ons wandelpad.  Bij een bruggetje en een oude stuw verbreed de beek. Een mooi plekje en niet voor niets staan hier bankjes en is er een picknick plek ingericht. Ook hier veel spelende forel, maar moeilijk bereikbaar vanwege de moerassige oevers.

Na het wandelen wordt er weer gevist onder het scherpe toezicht van Sem. Dit keer met stukjes leverworst. Het resultaat is hetzelfde. De forel heeft er geen zin in.

Morgen dus op de fiets naar Bad Wildbad. Dan met het treintje de berg op en vervolgens daar op weg naar een loopbrug die een zestig meter diepe kloof overspand. De verwachting is dat het morgen 30 graden wordt dus het treintje is erg welkom

Bis morgen

De afgelopen nacht heeft het geregend. Niet dat de hemelpoorten openstonden, meer een gezellig tikken op de camper. Vanmorgen was het weer droog maar nog wel frisjes. We waren voor ons doen al vroeg uit de veren. Om acht uur zou er iemand komen voor het innen van stageld en we wilden niet zo uit ons bed aan de deur verschijnen.

Na het ontbijt gaan we op weg naar de Altstadt. Sem heeft nog niet veel zin. Hij loopt chagrijnig en met stijve poten achter ons aan. Pas als hij door krijgt dat zijn stille protest niet helpt krijgt hij meer energie en gaat hij weer voorop. In de Altstad komen we al snel uit op een gezellig pleintje. Extra gezellig door de drie vrolijke beeldjes. Een guitige trommelaar met een fles drank in zijn broekzak, een vrolijke agent en een blije marktkoopvrouw. 

In de Altstadt zijn staan veel prachtige bouwwerken. Wat ons opvalt is dat er veel slecht onderhouden zijn. In veel gevallen is op z’n minst een schilderbeurt hard nodig. Wat ook jammer is dat in veel panden winkels zijn gevestigd met bijbehorende winkelpui. Het is wel mooi, maar het kan nog veel mooier. Er zijn veel pleinen in de Altstadt en op één ervan treffen we een grote fontein. In de fontein onderop een boot met roeiers en daar bovenop een zuil in meerdere verdiepingen met telkens een ander tafereel. Het lijkt niet bij elkaar te horen, maar in het geheel is het een indrukwekkend kunstwerk.

Horeca met bijbehorende terrassen is er genoeg in Koblenz. Wij als Nederlanders gaan op zoek naar een plekje waar we tussen de middag een broodje gezond, tosti, uitsmijter of iets dergelijks kunnen kopen. Dat valt vies tegen. De Duitsers zijn gewend om als lunch een warme maaltijd te gebruiken. De kaart is daar volledig op aangepast. Uiteindelijk vinden we aan de boulevard langs de Rijn een stalletje waar we een broodje met rindwurst kunnen kopen. Zo van de grill en erg smakelijk.

Wat later in de middag besluiten we met de kabelbaan (Seilbahn) naar de overkant van de Rijn te gaan waar onder andere Festung Erenbreitstein is. Door de glazen wanden van de cabines heb je een prachtig uitzicht op de Rijn en haar oevers. Een tochtje dat we iedereen aan kunnen raden.

De andere oever viel een beetje tegen. Ondanks de vele toeristen was er niet veel te doen. We lopen achter de Festung langs en we krijgen een zodanig beeld dat we besluiten geen geld uit te geven om het verder van binnen te bekijken. Het hoge en eenvoudig te beklimmen uitkijkplateau is wel erg de moeite waard. Het geeft een prachtig zicht op de, toch wel redelijk volgebouwde, omgeving.

Nadat we met de kabelbaan weer terug zijn gegaan wandelen we nog door een niet eerder door ons verkend deel van de Altstadt voordat we lopend langs de oever van de Rijn terug gaan naar de camper. Inmiddels zijn de beentjes wel moe van het slenteren.

In het begin van de avond begint het te regenen dus de rest van de avond zitten we waarschijnlijk binnen. Hopelijk voor het eerst en het laatst deze vakantie. Morgen rijden we verder naar het noordelijk deel van het Zwarte Woud. Straks nog even een geschikte plek voor de camper zoeken.

Bis morgen.

Gisteravond hebben we gezocht naar een bestemming voor vandaag en we hebben besloten om niet in één keer door te rijden naar het Zwarte woud. We hebben de, ca. 200 km zuidelijker gelegen, Reisemobil-Stellplats-Koblenz als bestemming gekozen. Deze camperplaats ligt op 600 meter van de Rijn. Aan de oever van de Rijn had ook gekund, maar dan waren we vier keer zoveel geld per overnachting kwijt geweest. Wij lopen wel een stukkie.

Rond 10 uur vertrekken we uit Kessel. Het is druk op de weg en we passeren een stuk of zes locaties waar aan de weg wordt gewerkt, maar gelukkig geen stilstaande files en kunnen we wel steeds blijven rijden. Om kwart over twaalf hebben we de camperplaats gevonden. Aanmelden is niet nodig. Je kiest je eigen stekkie en om half zes ‘s-avonds en/of om acht uur ‘s-morgens komt er iemand langs om het stageld te innen. Treffen ze je niet dan mag je het stageld in een enveloppe door de brievenbus doen. Prima geregeld wat ons betreft.

Als we de camper gestald hebben besluiten we te voet naar de op 3,5 km gelegen Altstadt  van Koblenz te lopen. Onderweg halen we in de supermarkt een stokbrood en een roomkaasje voor de lunch. We steken via een brug de Moezel over. Iets verderop ligt een prachtige oude spoorbrug. We lopen verder en komen langs een mega grote fraaie muurschildering van een meisje. Nog iets verder vinden we een pleintje met fonteintjes, bloemperken en bankjes. Hier pauzeren we even voor de lunch.

Na de lunch zoeken we eerst het punt op waar de Moezel uitkomt in de Rijn. Het enorme gedenkteken met standbeeld van keizer Wilhelms 1 kan je daar echt niet ontgaan. We nemen ook de moeite om de trappen van het gedenkteken te beklimmen en worden beloond met een mooi uitzicht over beide rivieren en de stad. Rond het gedenkteken een muur met daarop de wapens van alle Duitse deelstaten.

Vanaf het gedenkteken lopen we een stuk over de boulevard langs de Rijn. Er liggen meerdere grote cruiseschepen afgemeerd. Blijkbaar zijn de meerdaagse reizen over de reis nog steeds erg populair. Voor ons duurt dat veel te lang, maar we stappen wel aan boord van een rondvaartboot voor een tripje over de Moezel en de Rijn. Vanaf het water en genietend van een koude Veltins heb je ook een goede kijk op de prachtige stad.

Als we terug aan land zijn is het al veel te laat om de Altstadt nog te bezoeken. Geen nood, dat kan morgen ook nog wel. Ons oorspronkelijke plan om woensdag te gaan fietsen hebben we laten varen. Koblenz  is niet echt een stad waar je op de fiets door wil. Voor we terug wandelen naar de camper halen we nog een mooie sushi-schotel. Is het avondeten ook weer geregeld.

Bis morgen

Gisteren moest Hilma nog werken tot half vier. Toen ze terug kwam was het snel omkleden, de laatste spulletjes in de camper pakken en nog voor half vijf waren we onderweg richting Zwarte Woud. Niet dat we van plan waren om daar al vast helemaal nar toe te rijden. Onze bestemming is camping Oda Hoeve in Kessel nabij Venlo. We zijn van plan om daar ook de maandag door te brengen om vervolgens verder richting Zwarte Woud te trekken. Het is erg rustig op de weg en even voor half zeven rijden we het terrein op. Inchecken is zo klaar en onze plek snel gevonden. De camping ziet er keurig verzorgd uit.

Maandag wordt er, op bestelling, forel gerookt op de camping. Wij bestellen er twee die we vanaf zes uur kunnen ophalen De rest van de avond brengen we rustig door met lezen onder het genot van een door Volkert en Bertie geïmporteerde Franse wijn.

Vandaag zijn we de dag begonnen met uitslapen en douchen en daarna op ons gemak ontbijten. In een folder van de camping hebben we een fietsroute gevonden van 32 kilometer. Lekker tochtje om de vakantie mee te beginnen. De weersverwachting voor vandaag is half bewolkt met een stevige wind. Al snel blijkt dat wij voornamelijk in de bewolkte helft fietsen. Toch is het een mooie tocht. In Baarlo stoppen we bij de oude watermolen. 1n 1326 is er al een melding opgetekend over het bestaan van een watermolen op deze locatie. De huidige molen dateert uit begin 1600 en is nadien nog vele malen aangepast van korenmolen naar oliemolen en weer terug. De laatste restauratie is in 1976 uitgevoerd. De molen is nu alleen op zaterdag nog in gebruik.

We vervolgen onze tocht over de dijk langs de Maas en genieten van de rivier en haar uiterwaarden. De Maas is hier erg breed en er is veel activiteit op het water. Ook in de Uiterwaarden is genoeg te zien. De paarden en koeien zorgen voor een typisch Nederlands beeld zoals we die ook kennen van vele schilderijen.

Morgen vertrekken we weer bij de Oda Hoeve en vervolgen onze trip richting Zwarte Woud. Alhoewel de Oda Hoeve een heeeel nette camping is met vriendelijke beheerders spijt het ons niet dat we vertrekken. De camping mist echt sfeer. De meeste mede kampeerders zijn flink op leeftijd en brengen de meeste uren door in de caravan of de voortent. Het zijn ook veelal mensen met een seizoenplek of die er veel weken verblijven. Allemaal goed, maar niet zo ons ding.

De bestemming voor morgen gaan we vanavond bepalen.

Tot morgen

 

 

–