Harm en Hilma d'r op uut

De dag begint droog en naar verwachting blijft dat zo tot aan de avond. Met 17 graden niet al te warm, maar voor buitenactiviteiten wel prima. We wachten eerst even op Han. Hij moet het chalet om 10 uur verlaten. We hebben met hem afgesproken dat hij dan naar ons toe komt en we gezamenlijk nog een stuk gaan wandelen.

Tegen half tien meldt Han zich al bij de camper. Na een kop koffie eerst een kilometer of vier op de fiets om uit te komen bij het gebied Oud Reems. Een natuurgebied waar zich veel groot wild en grote grazers ophouden. Van het grote wild zien we sporen van herten, reeën en wilde varkens. In levende lijve jammer genoeg alleen een ree. De wilde grazers laten zich wel zien. We zien paarden en grote langharige runderen.

Het landschap is afwisselend. Er zijn lange lanen met oude beuken, heidevelden en bossen. Ook is er nieuwe natuur. Delen die enkele jaren terug nog weides waren zijn nu aan het verwilderen en de eerste struiken worden ook zichtbaar. Dit alles onder echte Hollandse luchten.

Rond half een zijn we terug bij de fietsen. Op de terugweg lunchen we bij een cafetaria aan de bosrand. Het is inmiddels goed vertoeven op het terras. Terug op de camping nemen we afscheid van Han. Het is nog vroeg in de middag en wij besluiten nog een stuk te gaan fietsen. Bij het eerste knooppunt dat we tegenkomen stippelen we een route uit. We fietsen via Deelen, Hoenderloo en Otterlo een rondje om Park De Hoge Veluwe. Eenmaal terug gaan we al snel over tot het opruimen van de spullen buiten. De naderende regen is al voelbaar in de lucht. Het lukt net om alles voor de eerste druppels binnen te krijgen.

De voorspelling voor morgen is de hele dag regen. Wij hebben besloten om dan maar geen nieuwe plek op een camping te zoeken. We gaan de camper morgen weer voor ons huis parkeren. Dat betekend niet het einde van onze vakantie. Maandag en dinsdag staat er mooi weer op het programma en verzinnen we wel iets leuks om te doen.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer.

Raindrops keep falling on the camper. De weergoeroes hadden het al voorspelt. Donderdag is een regendag. In de nacht horen we al de eerste regen op de camper tikken en het gaat bijna de hele dag zo door. Als we opstaan hebben we geluk. Het is even droog. Net voldoende tijd om de fietsen achterop de camper te zetten, de pootjes in te draaien en de stroomkabel af te koppelen.

Na het ontbijt vertrekken we richting Arnhem waar we een plekje besproken hebben op Minicamping ’s Koonings Veld aan de rand van Nationaal Park De Hoge Veluwe. Het begin van de trip is niet echt fantastisch. Het regent dat het giet, de ramen van de camper zijn beslagen en nevel afkomstig van verkeer en het warme zeewater belemmeren het zicht. Zodra we wat verder landinwaarts komen wordt de lucht wat helderder, neemt de regen wat af en wordt het zicht een stuk beter.

Rond één uur arriveren we bij de camping. Het leuke aan deze camping is dat hij wordt gerunt door mensen met een beperking. Dat kunnen ze prima. Vakkundig wijzen ze ons de plek voor de camper en leiden ze ons rond langs alle voorzieningen. Als alles staat nemen we contact op met Han. Hij heeft op enkele kilometers afstand een chalet gehuurd waar hij nog tot morgen is voordat hij weer naar huis gaat. Voor vanavond hebben we een afspraak om samen uit eten te gaan. In overleg besluiten wij hem al direct op te zoeken.

Het wordt een gezellige middag waarbij Han ons zijn nieuwe fotocamera demonstreert en ons vervolgens laat zien wat voor prachtige foto’s hij er deze week mee gemaakt heeft. Zijn foto’s van de groep wilde varkens en de vele reeën zijn prachtig. Op één of andere wijze weet hij deze dieren altijd weer onopvallend te benaderen.

Na het diner keren wij, tijdens een korte regenpauze, terug naar de camper. Als Han morgen zijn spullen heeft gepakt komt hij naar ons toe en gaan we gezamenlijk nog een wandeling maken. Alles natuurlijk afhankelijk van het weer, maar voorlopig ziet de voorspelling er goed uit.

Tot morgen.

Vandaag is het droog en de temperatuur is met 21 graden prima. De stramme zuidwester is echter nog niet gaan liggen en blaast met windkracht 6 over het land. We laten ons daardoor niet afschrikken en blijven bij ons plan om naar Westkapelle te fietsen en vervolgens via Domburg weer terug. Deels omdat het mooie dorpen zijn en deels omdat ze in Westkapelle visaas verkopen.

De 25 kilometer naar Westkapelle zijn tegen de wind in maar met wat ondersteuning van het motortje schieten we toch flink op. Tegen half twaalf zijn we bij de hengelsportzaak. Westkapelle heeft bij de dijk ook een prima viszaak en daar halen we voor de lunch een bak kibbeling. We vervolgen onze fietstocht over de dijk richting Domburg en genieten van het uitzicht op de zee waar de zeeschepen dicht onder de kust passeren..

In Domburg parkeren we de fietsen voor een wandeling door het centrum en natuurlijk gaan we ook even een stuk over het strand. Het is gezellig druk in Domburg en de terrassen goed bezet. Op het strand genieten we van de onstuimige golven en de alom aanwezige meeuwen

Vanaf Domburg fietsen we door de duinen verder richting Vrouwenpolder. In de duinen komen we naast door de wind vreemd gevormde bomen ook veel verschillende soorten hoefdieren tegen. We zien damherten, paarden, herten waarvan sommige met indrukwekkende geweien en wilde grazers.

Voorbij Vrouwenpolder op de Veerse Gatdam hebben we een prachtig zicht op de door de zon belichtte stormvloedkering. Dichter bij de camping passeren we de haven waar een aantal oude binnenvaartschepen liggen afgemeerd.

Aan het begin van de avond gaat Harm met zijn visspullen op de fiets terug naar de stormvloedkering om daar vanaf het Banjaardstrand een visje te verschalken. De vis heeft er niet veel zin in, maar de zonsondergang maakt veel goed.

Morgen gaan we weer een heel stuk naar het noorden. Op de Veluwe hebben we een camping gevonden dichtbij het vakantieadres van Han. Morgenavond gaan we samen uit eten.

Tot morgen

Na het bezoek aan Kinderdijk en een nachtje doorbrengen op de ijsbaan hebben we wel genoeg van Oud-Alblas. We gaan naar Zeeland. We bellen eerst twee campings dicht achter de duinen bij Domburg. De eerste neemt de telefoon niet op en bij de tweede meldt het antwoordapparaat dat ze tot begin oktober volgeboekt zijn. We verleggen de aandacht een beetje van de kust af en vinden een helemaal leeg veld op camping de Molenhoek in Kamperland. Alle ruimte voor ons zelf.

Lunchen is niet meer nodig. Bij de viswinkel van Kamperland hebben we elk een lekkerbek besteld en die bleek groot genoeg om in z’n eentje een maal te vormen. Bij de viswinkel nemen we ook nog een flinke portie visbami mee vanavond. Hoewel het bewolkt is en hard waait is het wel droog. Regen wordt pas voorspeld voor de namiddag. We besluiten met de fiets de veerpont op te zoeken die ons over het Veerse Meer naar Veere brengt. Over het Veerse Meer waait een stevige wind en er staan behoorlijke golven. Zoveel dat de veermannen er een beetje zenuwachtig van lijken te zijn. De fietsen moeten zoveel mogelijk in de kajuit worden gestald en de rest op het dek vastgebonden. De overtocht verloopt zonder enig incident en de genomen maatregelen ons inziens volledig overbodig.

We wandelen op ons gemak even door de staatjes van de stad en na een kop koffie op een terras fietsen we langs het meer richting Vrouwenpolder en vervolgens terug naar de camping. Al met al best een leuk tripje. We zitten net in de camper als de weergoden beslissen dat het nu wel lang genoeg droog is geweest. Zeker tot half acht is het binnenblijven.

Morgen willen we, als de weersvoorspelling niet veranderd, op de fiets langs de kust via Domburg naar Westkapelle. Aan het begin van de avond wil Harm proberen of er nog iets te vangen is vanaf het Banjaardstrand bij de stormvloedkering.

Tot morgen

Als we opstaan vandaag miezert het nog een beetje in Wijster. Omdat we gisteren bijna alles al hebben ingepakt is alleen het touw van Sem drijfnat geworden. Rond half tien vertrekken we van de gezellige camping in Wijster en gaan op weg naar Nieuw Lekkerland. Met een tussenstop voor wat boodschappen arriveren we bij camping Landhoeve aan de Lekdijk. Daar worden we echter geconfronteerd met een wel heel steile afrit van de dijk naar de camping. Nu is naar beneden meestal niet het probleem, maar de gedachte om naar boven te moeten en uit te mikken dat je in één keer door kon rijden de smalle dijk op vonden we niet een geweldig idee. Ook met Sem in de fietskar tegen de dijk op was niet mogelijk.

In Oud-Alblas vinden we een alternatief op het terrein van de plaatselijke ijsclub. In de zomer doet dit dienst als camping. Na de lunch laat zowaar het zonnetje zich zien en gaan we op de fiets op weg naar Kinderdijk. Het doel waarvoor we deze bestemming hebben gekozen. Kinderdijk is een dikke acht kilometer rijden vanaf de camping. Onderweg zien we al snel dat we in een enorm waterrijk gebied zijn aangeland. We zien daar dan ook al diverse molens staan.

Aangekomen in Kinderdijk kopen we eerst kaartjes waarmee we toegang krijgen tot de filmzaal, het museum, enkele opengestelde molens en we kunnen een rondvaart maken. In Kinderdijk staan verschillende uitvoeringen van molens. Ze hebben wel allemaal dezelfde taak, het verpompen van water naar een hoger gelegen kanaal of naar De Lek die het uiteindelijk afvoert naar zee. De boot voor de rondvaart drijft op het punt van vertrekken en wij besluiten direct mee te gaan. Zowel vanuit de boot als later vanaf de kant levert dat mooie foto’s op.

Na de rondvaart bezoeken we de film. In de film wordt uitgelegd hoe de combinatie van molens het water via diverse steeds hoger liggende kanalen (boezems) uiteindelijk afvoert naar de rivier. Ook is er op ludieke wijze aandacht voor het ontstaan van de naam Kinderdijk. Het meest geloofwaardige verhaal is als volgt. Op 19 november 1421 werd het gebied getroffen en overstroomd door de Elizabethsvloed. Daags na de vloed dreef er ter hoogte van het huidige Kinderdijk een wiegje in het water waarbij een poes druk doende was om met haar gewicht het wiegje rechtop te houden. In het wiegje werd baby Beatrijs gezond en wel aangetroffen en werd de locatie later Kinderdijk genoemd.

Een oude weerspreuk luidt “na zonneschijn komt regen” en dat is vandaag niet anders. Gelukkig zijn we net bij het bezoekerscentrum wanneer een fikse onweersbui wind en water over het land uitstort. Binnen enkele minuten staat de straat blank en is de helft van de fietsen omgeblazen. Dit zeer tot ongenoegen van een groep Engelse toeristen die er op is komen aanrijden.

Als de bui is uitgeraasd stappen wij weer op de fiets en zetten koers naar de camper. Nog even stoppen we bij een molen om het interieur te bekijken. In de molen heeft ooit een gezin met dertien kinderen gewoond en op elke verdieping kom je dan ook bedsteden tegen.

Morgen rijden we door naar Zeeland. Vanavond maar even een camping uitzoeken.

Tot morgen

Zaterdagmorgen aan het ontbijt zitten we nog na te genieten van het gezellige feest en het lekkere buffet waarop Klaasje haar gasten trakteerde voor haar 75e verjaardag. Vervolgens snel inpakken en op naar Wijster waar Ester en Gerben al op ons wachten op minicamping Westerenk. De reis gaat voor het grootste deel over de snelweg en tegen kwart over elf rijden we de camping op. Inschrijven is zo gepiept en als snel zitten we aan de koffie. Op hetzelfde veld en recht tegenover onze standplaats hebben Ester en Gerben een caravan met voortent gehuurd.

Na de middag op de fiets naar Beilen. Daar moet, onder de naam “Meuk is leuk” een leuke kringloop winkel zijn. Na een klein navigatieprobleem vinden we het pand. De hele winkel staat inderdaad vol met meuk. We zien er wel leuke spullen maar besluiten toch nauwelijks wat te kopen. Ons huis is al zo vol. Nog even langs de supermarkt en vervolgens weer snel naar de camping om de kwalificatie van de F1 niet te missen.

Na de voor Max nou niet bepaald goed verlopen kwalificatie gaan wij een wandeling in het aan de camping grenzende bos maken. Al snel komen we bij een niet groot, maar wel heel mooi vennetje. Sem vind het water twee keer lekker. Om te drinken en om te zwemmen. Trots haalt hij telkens een lange dikke stok terug uit het water.

Terug van de wandeling steken we de BBQ aan. Na het eten vermaken we ons tot laat in de avond onder de luifel met pesten en plannen maken voor de fietstocht van morgen.

De voorspelling gaf een zonnige zondag aan. Niets bleek minder waar gemiezer en lichte regen wisselen elkaar af. Ester en Gerben hebben ook geen rekening gehouden met regen en we besluiten om de fietstocht door het Dwingelerveld maar af te blazen. Gelukkig verschijnt er later in de morgen een aarzelend zonnetje die wel de regen verdrijft. Na de lunch gaan we daarom nog maar weer een stukje lopen in de bos. Wel willen we om twee uur terug zijn voor de F1 race.

De race kunnen we volgen in de fraai ingerichte kapschuur van de camping. Het is er gezellig en de beheerders zorgen voor warme mini hapjes. Wat een leuke service. De vijfde plek van Max voelt na de kwalificatie van gisteren een beetje als een overwinning. Tegen het eind van de middag gaan Ester en Gerben weer naar Hasselt. Wij gaan vast wat spullen inpakken voor de reis naar het zuiden die morgen op het programma staat.

Tot morgen.

Het wordt een beetje saai, maar het is wel waar. Ook vandaag prima weer voor een fietstocht. Dit keer niet al te ver want we moeten om half vijf bij de “Vroolijke Frans” bij Brummen zijn op de 75e verjaardag van zus Klaasje te vieren.

Dit keer hebben we zelf de route uitgezocht en het wordt een prachtige tocht door het glooiende landschap van de Loener Marke. De niet zo steile maar wel lange klimmen zijn een flinke aanslag op de kuitspieren. Iets wat in het niet valt bij het landschap dat zich onder een blauwe lucht van zijn beste kant laat zien. Onderstaande foto’s bevestigen dit. Het is echter nog veel beter om er zelf eens rond te struinen per fiets of te voet.

En Sem, die vond het allemaal geweldig.

Morgen op tijd inpakken en wegwezen op weg naar Wijster waar Ester en Gerben op de camping op ons wachten. Hopelijk staat de koffie op ons te wachten.

Tot morgen

Vanmorgen op tijd uit de veren om de camper gereed te maken voor de tocht richting Brummen. Vooraf hadden we gekozen voor een plekje bij forellenvijver Breukink in Steenderen. Op de site is nu echter te lezen dat de vijvers voor vandaag allemaal verhuurt zijn. Even bellen om te horen of er dan wel plek is voor ons levert 5 keer geen gehoor op. Op zoek naar een alternatief komen we uiteindelijk uit bij de Jutberg””. Een grote camping op fietsafstand van Brummen.

Het eerste deel van de reis vanuit Egmond verliep niet helemaal naar wens. TomTom had eerst kilometers provinciale wegen voor ons bedacht die allemaal goed bedeeld waren met stoplichten en rotondes en ook nog dwars door diverse dorpjes heen lagen. Eenmaal op de snelweg bleek het rond Amsterdam nog steeds behoorlijk druk. Gelukkig konden we het tweede deel wel lekker doorrijden. Rond twaalf uur waren we bij de camping waar we een prima plekje met in de middag zon vonden.

Bij de receptie hadden we een boekje met fietsroutes meegenomen. Wij zoeken voor vandaag een niet al te lange route van 40 kilometer uit. Verkeerde keuze bleek achteraf. In het begin kwamen we nog door een stuk bos. Daarna eigenlijk alleen maar weilanden, wat akkerbouw, boerderijen en veel kilometers door de nieuwbouw van dorpjes waar je de naam zo weer van vergeet. Voor ons gevoel hebben we ook alle straten van Brummen gezien. Wat wel leuk was dat we onverwacht langs “De Vroolijke Frans” kwamen waar Klaasje morgen haar verjaardag viert.

De enige opleving tijdens de saaie fietstocht was een prachtige strook met bloemen langs een akker met mais.

Vanavond hebben we wel heerlijk gegeten in het restaurant bij de camping. Morgen gaan we vast weer een stuk fietsen, maar dan nemen we eerst wat meer tijd voor een betere route.

Tot morgen

Afgelopen nacht hebben wij prima geslapen. Iets wat zeker niet opgaat voor veel andere campinggasten. Het heeft namelijk vannacht niet alleen hard geregend, maar onverwacht ook hard gewaaid. Wij blijven vaak lang op en kregen via internet nog mee dat het tijdens buien hard kon waaien aan de kust. Voor ons reden om de luifel nog even op te rollen. Niet iedereen had de weerswaarschuwing meegekregen met het gevolg dat er rond twee uur ‘s-nachts nog hard gewerkt werd in de stromende regen.

Gelukkig is er verder geen schade ontstaan en in de ochtend was de meeste regen verdwenen. Voor ons stond er een fietstocht op het programma. Vanaf de camping zijn we gefietst naar Bergen aan zee en vandaar door richting Hargen en Groet. Bij Hargen hebben we nog een strandwandeling gemaakt waarbij Sem ouderwets achter de meeuwen aan rende. Zo als altijd zonder resultaat. Vanaf Groet zijn we vervolgens via Bergen terug gereden naar Egmond aan zee en de camping.

Het was een geweldige tocht vandaag. Wat een prachtig afwisselend duinlandschap. We kwamen door bossen, over heidevelden en ook langs grote open velden. Natuurlijk waren er ook hoge zandduinen. Het was voortdurend klimmen en dalen maar over de goed onderhouden brede fietspaden was dat geen enkel probleem. We hebben 48 kilometer gefietst en ons geen moment verveeld. Een echte aanrader voor iedereen die hier in de buurt komt. Een goede indruk van wat we gezien hebben krijg je door het te laten zien. Daarom hieronder wat meer foto’s dan gebruikelijk.

Morgen gaan we richting Brummen. Er is daar een camping bij een forelvijver. Als er plek is maar eens proberen wat te vangen voor de BBQ.

Tot morgen

Gisteren tot laat in de avond buiten gezeten Heerlijk zo’n zwoele avond. Na het ontbijt pakken we onze spullen om te vertrekken. We zijn blij dat we camping Braamberg achter ons laten. Zo zonde dat het verblijf op een in potentie fraaie camping in prachtig landschap zo verpest wordt door slecht beheer. De camping schijnt al 50 jaar oud te zijn maar schreeuwt om nieuw management.

Ons doel voor vandaag is Camping “De Croft” in Egmond aan de Hoef. De reis verloopt voorspoedig. Het enige oponthoud wordt veroorzaakt door openstaande bruggen en werkzaamheden op de afsluitdijk. We arriveren iets na twaalf uur. Nog te vroeg voor de camping maar mooi op tijd om eerst een visje te gaan halen in Egmond aan Zee. Het is even zoeken naar een parkeerplek voor de camper. De parkeerplaats bij het voetbalveld biedt uitkomst. Onze favoriete viswinkel is gesloten maar de oudste zoon heeft nu een kiosk aan de boulevard onder de naam “De Zeeboet”. Zelfde familie, zelfde vis en dus prima voor elkaar.

Rond twee uur zijn weer bij de camping waar we hartelijk worden ontvangen vriendelijke eigenaresse en we krijgen gelijk een kop koffie aangeboden. Het inschrijven is zo geregeld en we hebben een prachtige plek met volop zon in de middag.

Na dat we geïnstalleerd zijn gaan we, dit maal per fiets, weer naar Egmond aan Zee. We willen nog wat inkopen doen en natuurlijk nog naar het strand. In Egmond is het vakantieseizoen duidelijk nog niet voorbij. Het is druk in het centrum en de terrassen zitten vol. Op het strand is nog wel ruimte. De zee is kalm en het water is bijna lauw. Misschien morgen de zwembroek maar meenemen.

Tot morgen