Harm en Hilma d'r op uut

Afgelopen nacht goed geslapen op de heerlijk rustige camping. Voor we naar bed gingen was er nog wel een lastige vlieg in de camper maar die gaf in de nacht geen overlast. Rond acht uur werden we wel wakker van de bouwvakkers die bij de naastliggende boerderij bezig zijn met het dak op de nieuwe schuur te leggen. Blijkbaar kunnen bouwvakkers niet werken zonder een radio op standje 8. Echt hinderlijk was het niet. Het klonk wel gezellig.

Na het ontbijt zoeken we de fietsen weer op. Ons eerste doel is Veere. In dit mooie stadje aan het Veerse meer zijn we al jaren niet meer geweest. Waar overal in Nederland nieuwe woonwijken verrijzen is dat in Veere toch anders. Er zijn wel een paar nieuwe huizen te vinden, maar over het algemeen is Veere nog steeds het mooie stadje zoals we dat al decennia kennen. Met fraaie trapgevels, een machtige kerktoren, de witte molen en de schapen op de dijk. Het geeft een beetje het gevoel van thuiskomen.

Vanaf Veere fietsen we naar Domburg. We kunnen constateren dat de boeren hun werk in het voorjaar goed hebben gedaan. Sommige korenvelden zijn inmiddels al mooi geel geworden en als leken lijkt het ons tijd voor de oogst. Naast veel graanvelden komen we ook langs een groot veld met tuinbonen. Een gewas dat we bij ons in de buurt nog nooit bij telers zijn tegengekomen. We stallen de fietsen aan het begin van de winkelstraat en lopen langs horeca en winkeltjes. Ook hier krijgt de horeca steeds meer de overhand. Tot Buddy’s grote vreugde gaan we ook nog naar het strand. De regels voor honden op het strand zijn wel veel strenger geworden. Ter hoogte van Domburg mogen ze alleen naar 19:00 uur op het strand. Wij moeten overdag bijna anderhalve kilometer lopen voor we bij een deel van het strand komen waar de honden ook mogen. Dat deel blijkt tevens het naaktstrand te zijn. Wij vinden het geen probleem en Buddy al helemaal niet. Hij leeft zich heerlijk uit in de branding met zijn nieuwe speeltje.

Het is al bijna zes uur voor we terug zijn op de camping. Morgen gaan we, als we niet nog wat anders bedenken, naar Vlissingen. Altijd mooi om een poos naar de grote zeeschepen te kijken die daar dicht onder de wal passeren.

Tot morgen.

De route van de camping naar Veere staat niet op de onderstaande kaarten

Na drie nachten JOCOMO Park is het vandaag tijd om te vertrekken. Wallonië achter ons te laten. Ingegeven door het mooie weer en de gunstige vooruitzichten reizen we naar de Zeeuwse kust. We hebben een plekje gereserveerd op camping De Koehoorn op Walcheren ongeveer midden tussen Grijpskerke en Meliskerke. De Koehoorn heeft een mini camping maar is een veelzijdig bedrijf. Naast het boerenbedrijf en de camping runnen ze ook nog de Hobbyloods. Een dagbesteding voor mensen met een beperking. Ook is er een ijsboerderij en een leuke boerderijwinkel.

Het is een hectisch moment waarop wij aankomen. Voor ons staat nog een camper die net is aangekomen en Kees moet eigenlijk ook naar een koe die op het punt staat om te kalven. Na wat snel organiseren weet hij tijd te vinden om ons een mooie grote plek te wijzen waar we mogen staan. Wij zijn er tevreden mee en onze plek is dan ook zo ingericht.

We hadden gehoopt om in de campingwinkel brood te kopen. Dat ging niet door. In het laagseizoen heeft de camping geen broodjes service. Omdat we morgen niet willen vasten gaan we op weg naar Westkapelle. Daar vinden we al snel een bakker. Nu het broodprobleem is opgelost besluiten we het strand maar eens op te zoeken. Zodra je de palenrijen ziet weet je zeker dat je in Zeeland bent. Buddy vindt het geweldig op het strand. Hij rent alle kanten op en ontdekt al snel dat meeuwen vangen niet zo eenvoudig is.

We fietsen verder en komen weer over weggetjes met aan beide zijden bomen en struiken. De zogenaamde “mantelingen” die bedoeld zijn om de wind te breken.

Langs een korenveld bloeien prachtige bloemen.

Er is voorlopig genoeg te zien in Zeeland.

Bij de boerderij is ook een mooi aangelegde “Geitenweide” waar de geitjes de ruimte delen met kippen van diverse rassen en ook een paar pauwen. Buddy wil wel graag met al die beesten spelen. Jammer genoeg vinden ze hem veel te druk. Hij moet nog veel leren.

Morgen met de fiets op pad. Waar we naar toe zijn geweest lees je morgen.

Tot morgen

Na een lange nacht woelen in een wat te warme camper staan we tegen half negen naast het bed. Voor vandaag staat een bezoek aan het outletcentrum in Maasmechelen op het programma. Tegen half elf stappen we op de fiets en een uurtje later rijden we het terrein van de outlet op.

Het is maandag en waarschijnlijk is dat de reden dat er betrekkelijk weinig klanten door de straatjes lopen. Wij gedragen ons voorlopig als echte Nederlanders. Kijken, kijken en (nog) niet kopen. Mooie spullen zat te koop, maar eigenlijk zijn we geen aanvulling nodig op de goed gevulde kleding- en schoenenkast. Uiteindelijk vertrekken we met een jurk voor Hilma, een leren armband voor Harm en twee volle magen die zijn gevuld met een heerlijk broodje worst met zuurkool, uien en mosterd.

Voor de terug weg kiezen we voor een mooiere route die deels door Nationaal park Hoge Kempen loopt. De paden zijn over het algemeen prima, maar ook nu is het een kwestie van stijgen en dalen. Geen echt probleem want de omgeving is prachtig.

Bij terugkomst eerst een lekker biertje en daarna wordt de barbecue uit de garage gehaald. Het vriezertje van de camping werd verlost van het meegenomen vleespakket. Onder weg nog een stokbrood en een salade gekocht en het avondeten was ook weer geregeld.

Morgen wordt een flinke reisdag. Vanuit Lanaken gaan we naar Walcheren waar we op camping “De Koehoorn” een plekje voor vier nachten hebben gevonden. Het is een boerencamping en wat kleinschaliger. De eigenaar was erg vriendelijk aan de telefoon en we hebben er echt zin in.

Tot morgen

Deze morgen is de lucht nog wel bewolkt maar het is droog. De meeste neerslag en het onweer heeft gisteravond en vannacht ook nauwelijks de camping bezocht en is op enkele kilometers afstand voorbij getrokken. Gelukkig maar want vandaag zagen we op diverse plekken afgevallen dikke taken en ook een boom die was gespleten door inslag van de bliksem.

Vandaag gaan we fietsen. Via de camping hebben we een knooppuntenroute die veertig kilometer zou zijn. Volgens de eigenaresse van de camping kunnen we vanaf de camping zowel links- als rechtsaf rijden om bij een knooppunt te komen. We gaan voor links, maar na 4 kilometer hebben we nog geen knooppunt gevonden. Dit kan niet goed zijn. Wij terug en nu vanaf maar starten naar recht. Daar vinden we wel een eerste knooppunt. De tocht kan beginnen.

Op zich is het prima weer om te fietsen. Wel is het fijn om nog een vest aan te hebben. Sinds gisteren is het zeker 10 graden afgekoeld. We komen al snel bij een fraaie houten brug die ons over de diep onder ons doorlopende snelweg brengt. Dat is nog eens een viaduct. Niet alleen de brug maar ook het landschap is prachtig.

Zomaar ergens onderweg loopt er een groep geiten en een schaap langs het fietspad. Ze genieten blijkbaar een grote vrijheid want nergens een afrastering, wildrooster of herder te zien. Blijkbaar kan dit in Limburg zonder angst voor wolven.

De tocht zit vol afwisselingen. Zo rij je over de hei, even later over een lange kromme brug over het water.

We komen ook langs een paar oude kolenmijnen waarvan de installaties nog fier overeind staan.

En een groot hotel met een uitbundig spuitende waterpartij voor de deur.

Daarna vervolgen we onze weg langs de langzaam stromende door het landschap meanderende Maas. Een aantal paarden zoekt er wat drinken en verkoeling

Het is al laat in de middag voor we terug zijn op de camping. Morgen gaan we, als de plannen niet veranderen naar het nabij gelegen Maastricht.

Tot morgen

Voor vandaag is bloedheet weer voorspeld en ondanks dat is het voor ons tijd om te vertrekken bij camping Du Moulin. Onze bestemming is camping JOCOMO park nabij Lanaken. Aangekomen in Lanaken bezoeken we eerst een supermarkt om de geslonken voorraden aan te vullen. Daarna snel door naar de camping waar we nog net op tijd aankomen. De receptie was bijna gesloten voor de middagpauze. Gelukkig kunnen wij nog snel inschrijven en een plek op het camperveld uitzoeken.

Nadat we zijn geïnstalleerd en we hebben gegeten wandelen we naar Lanaken om het stadje eens op ons gemak te bekijken. In het centrum van het stadje zijn wel wat aardige winkels en natuurlijk de gebruikelijk overdaad aan horeca, maar er is niet veel wat er echt uitspringt. De kerk is wel mooi net als het enorme beeld van Maria in een blauw gewaad.

Bij het verkennen van komen we ook bij de grote visvijver. Waarschijnlijk wordt daar de komende dagen nog wel het geluk beproeft.

De camping is erg hond vriendelijk en heeft ook een eigen losloopgebied gebied ingericht. Fijn voor Buddy want een speelmaatje was snel gevonden.

Inmiddels (20:30) rommelt het behoorlijk in de lucht en af en toe valt er een dikke druppel regen. Afwachten hoe dit verder gaat.

Tot morgen

Er was een hete dag voorspeld en die voorspelling is helemaal uitgekomen. Het kwik steeg tot iets boven de 30 graden. Eigenlijk een dag om ergens istil in de schaduw weg te schuilen. Maar tja, stilzitten is niet zo ons ding.

Naast de camping is een forellenvijver waar je tegen betaling mag vissen. Harm gaat er zijn geluk beproeven. gewapend met hengel, pieren en maden zoekt hij de waterkant op. Waarschijnlijk is het de forellen ook te warm. Na een paar uur vissen is de totale buit 3 stuks. Niet om over naar huis te schrijven, maar op de weblog moet kunnen 😊.

Na de lunch gaan we toch maar een stukje wandelen. Een medewerker wijst ons een pad aan. Als we dat volgen komen we bij de steengroeve.

De steengroeve beslaat een groot terrein. Het is een indrukwekkende afgraving van rode steen. Op de wanden van de groeve kun je de zaagsneden goed zien. Voorlopig is er nog veel berg over dus ze kunnen nog wel een paar jaar vooruit. Als souvenir heeft Harm een klein brokje steen van de afgraving gepikt.

De medewerker van de camping blijkt een goed adviseur. Voor een avondwandeling wijst hij ons een pad. “Pad volgen en vervolgens drie keer rechts dan kom je weer bij de camping terug. Zo’n 3,5 kilometer lopen” Hij voegt er nog aan toe dat er wel twee stevige hellingen tegen gaan komen 20 en 18 procent stijging. We passeren diverse kleine watervallen en beekjes en komen over paden die niet direct als pad herkenbaar zijn.

En natuurlijk is het genieten van al die mooie natuur om ons heen.

Het was een fijne tijd in de Ardennen. Toch trekken we morgen weer verder. Bij Lanaken hebben we camping Jocomo gevonden aan de rand van Nationaal Park Hoge Kempen. Dat wordt ons doel voor morgen.

Tot Morgen

Als we deze morgen de camper uitstappen is het gras nog nat van de dauw, maar een blauwe lucht met enkele schapenwolkjes en een stralende zon kondigen het begin van een heerlijke lentedag aan. Ondanks temperaturen die richting de 30 graden gaan hebben we besloten om toch te gaan wandelen..

We hebben gekozen voor een route die met blauwe bordjes is aangegeven. De informatie geeft een afstand van 5,3 kilometer op maar de beheerder van de camping geeft aan dat hij in werkelijkheid bijna 7,5 kilometer lang is. Het hoogteverschil tussen hoogste en laagste punt van de wandelroute is 192 meter. Dat belooft een boel stijgen en dalen te worden. De aangekondigde avontuurlijke passages maken het geheel wel wat spannend.

Het blijkt inderdaad een avontuurlijke tocht te zijn. Soms heel smalle passages via een heel smal paadje met rechts een steile rotspartij en links een diepe kloof waar onderin water zich door een beekje een kronkelende weg naar beneden zoekt. Op enkele plekken is het paadje wel erg smal. Hier is voor de veiligheid een kabel langs de rotsen gespannen. De kleine hindernissen die wij ervaren vallen echter in het niet bij de overweldigend mooie natuur om ons heen. Het is genieten van het water, de enorm hoge bomen, de rotspartijen en het concert van honderden grote en kleine vogels. Kijk naar de foto’s. De afbeeldingen schetsen het beeld beter dan wij kunnen vertellen.

Tja en Buddy die was totaal op na de wandeling. Zijn excuus is dat hij de afstand zeker drie keer heeft gelopen

Tot morgen

Na één nacht camping La Plage zijn we het wel eens. Snel inpakken en weg wezen bij deze camping die wordt beheert alsof we ver terug zijn in de vorige eeuw. Na even zoeken vinden we Camping Du Moulin bij Malmedy. Na een klein uurtje rijden zijn we al op de nieuwe bestemming. We worden hartelijk welkom geheten door de joviale beheerder. Hij heeft een grote plek ( ca. 150 m2 ) voor ons beschikbaar. We voelen ons er gelijk thuis. Wat een verschil met gisteren.

Het is prachtig mooi weer. De zon staat volop te stralen aan de strak blauwe hemel. Vlak langs de camping een snel stromende beek waar Buddy gelijk enthousiast in springt. Ook voor hem hebben we de goede stek gevonden

Wij besluiten om lopend naar Malmedy te wandelen om het stadje te verkennen. Onderweg naar Malmedy genieten we van het landschap en het fraaie oude kerkje waar we langskomen.

Het Centrum van Malmedy valt een beetje tegen. Geen leuke winkeltjes om door te snuffelen. Nog wel een paar fraaie daken op oude gebouwen.

Dan maar terug naar de camping waar onze koelkast nog enkele heerlijke Belgische biertjes bevat. Na het avondeten nog een stukje met Buddy wandelen rond de camping. Prachtige wilde bloemen in de berm en nog een stevige klim over een pad met losse stenen.

Het was een prima dag!!

Tot morgen

Vanmorgen al op tijd uit bed, douchen, ontbijten en op pad naar de volgende camping. Gisteren gezocht naar een camping in de Ardennen en ons reisdoel is camping La Plage bij Robertville. Zodra we de grens over zijn weten we niet alleen, maar merken we ook dat we in België zijn. Scheuren en diepe gaten in het wegdek. Om de banden te sparen passen we ons tempo naar beneden aan en rijden om de ergste gaten heen.

We worden vriendelijk ontvangen, maar niet door de eigenaar. Waarschijnlijk iemand die een vaste plek heeft op de camping. Wij wandelen maar eens over de camping en de velden zien er prima uit. Als de eigenaar er is zijn we het snel eens over de plek waar we gaan staan. Wel het merkwaardige verzoek om er achteruit naar toe te rijden, zodat we niet op het gras hoeven te keren. Dit om het gras te sparen (??)

Als we eenmaal staan komen we er achter dat er wel meer mis is met deze camping. Het sanitair is maar beperkt open. Heel ouderwets moet je nog betalen voor warm water en de douches. In de toiletten ontbreekt toiletpapier. Het lijkt erg op kamperen anno 1960.

Gelukkig is de omgeving wel prachtig. Vanmiddag hebben we een flink stuk gewandeld waarbij we rond het nabij gelegen stuwmeer en over de stuwdam zijn gelopen. Prachtige natuur zoals onderstaande foto’s te zien is:

Morgen gaan we direct op zoek naar een betere camping in de buurt. Die moet eenvoudig te vinden zijn 🤷‍♂️ .

Tot morgen

Als we deze morgen uit de camper stappen is de lucht nog licht bewolkt. Dat duurt niet al te lang. Algauw prikt de zon gaten in het wolkendek als intro op een fraaie zonnige lentedag. De wandelschoenen kunnen weer uit de kast.

Vandaag weer één van de door de camping samengestelde routes. Dit keer Wandeling 7 met als titel “Voerstreekroute”. De route is 12 kilometer lang door het Limburgse heuvellandschap. De route loopt deels door Nederland en deels door België. Bijna de hele route loopt ook door het buitengebied tussen de weilanden, korenvelden en bossen door en kent nauwelijks een vlak stukje. Het is klimmen en dalen, maar vooral genieten van het mooie landschap. Een groot reclamebord maakt duidelijk dat achter het bord de gerst voor het Gulpener bier wordt verbouwd. Bierliefhebbers wees gerust. Het gewas staat er goed bij.

We lopen ook hele afstanden door zogenaamde holle wegen. Het pad ligt dan verlaagd ten opzichte van het omliggende terrein. Beetje het idee alsof je door een droge sloot loopt. Langs de zijkant van een holle weg passeren we het hol van een das. Deze slimme beesten zorgen altijd voor meerdere uitgangen. Bij gevaar is er altijd wel een open vluchtroute. Veel water is er niet te vinden. Het snelstromende beekje vormt de bekende uitzondering op de regel. Tegen kwart voor drie zijn we terug bij de camping. Er is nog een tafeltje vrij op het terras en we belonen onszelf met een paar koude Grimbergen dubbel van de tap.

Morgen trekken we verder. Ons doel is Camping du Moulin in Malmedy nabij Natuurpark Hoge Venen-Eifel.

Tot morgen