Raindrops keep falling on the camper. De weergoeroes hadden het al voorspelt. Donderdag is een regendag. In de nacht horen we al de eerste regen op de camper tikken en het gaat bijna de hele dag zo door. Als we opstaan hebben we geluk. Het is even droog. Net voldoende tijd om de fietsen achterop de camper te zetten, de pootjes in te draaien en de stroomkabel af te koppelen.
Na het ontbijt vertrekken we richting Arnhem waar we een plekje besproken hebben op Minicamping ’s Koonings Veld aan de rand van Nationaal Park De Hoge Veluwe. Het begin van de trip is niet echt fantastisch. Het regent dat het giet, de ramen van de camper zijn beslagen en nevel afkomstig van verkeer en het warme zeewater belemmeren het zicht. Zodra we wat verder landinwaarts komen wordt de lucht wat helderder, neemt de regen wat af en wordt het zicht een stuk beter.
Rond één uur arriveren we bij de camping. Het leuke aan deze camping is dat hij wordt gerunt door mensen met een beperking. Dat kunnen ze prima. Vakkundig wijzen ze ons de plek voor de camper en leiden ze ons rond langs alle voorzieningen. Als alles staat nemen we contact op met Han. Hij heeft op enkele kilometers afstand een chalet gehuurd waar hij nog tot morgen is voordat hij weer naar huis gaat. Voor vanavond hebben we een afspraak om samen uit eten te gaan. In overleg besluiten wij hem al direct op te zoeken.
Het wordt een gezellige middag waarbij Han ons zijn nieuwe fotocamera demonstreert en ons vervolgens laat zien wat voor prachtige foto’s hij er deze week mee gemaakt heeft. Zijn foto’s van de groep wilde varkens en de vele reeën zijn prachtig. Op één of andere wijze weet hij deze dieren altijd weer onopvallend te benaderen.
Na het diner keren wij, tijdens een korte regenpauze, terug naar de camper. Als Han morgen zijn spullen heeft gepakt komt hij naar ons toe en gaan we gezamenlijk nog een wandeling maken. Alles natuurlijk afhankelijk van het weer, maar voorlopig ziet de voorspelling er goed uit.
Tot morgen.